به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

خداوند رحمان، (۱)

قرآن را تعلیم فرمود، (۲)

انسان را آفرید، (۳)

و به او «بیان‏» را آموخت. (۴)

خورشید و ماه با حساب منظمى مى‏ گردند، (۵)

و گیاه و درخت براى او سجده مى ‏كنند! (۶)

و آسمان را برافراشت، و میزان و قانون (در آن) گذاشت، (۷)

تا در میزان طغیان نكنید (و از مسیر عدالت منحرف نشوید)، (۸)

و وزن را بر اساس عدل برپا دارید و میزان را كم نگذارید! (۹)

زمین را براى خلایق آفرید، (۱۰)

كه در آن میوه‏ ها و نخلهاى پرشكوفه است، (۱۱)

و دانه‏هایى كه همراه با ساقه و برگى است كه بصورت كاه درمى‏آید، و گیاهان خوشبو! (۱۲)

پس كدامین نعمتهاى پروردگارتان را تكذیب مى‏كنید (شما اى گروه جن و انس)؟! (۱۳)

انسان را از گل خشكیده ‏اى همچون سفال آفرید، (۱۴)

و جن را از شعله‏ هاى مختلط و متحرك آتش خلق كرد! (۱۵)

پس كدامین نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنید؟! (۱۶)

او پروردگار دو مشرق و پروردگار دو مغرب است! (۱۷)

پس كدامین نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنید؟! (۱۸)

دو دریاى مختلف (شور و شیرین، گرم و سرد) را در كنار هم قرار داد، در حالى كه با هم تماس دارند; (۱۹)

در میان آن دو برزخى است كه یكى بر دیگرى غلبه نمى‏كند (و به هم نمى‏ آمیزند)! (۲۰)

پس كدامین نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنید؟! (۲۱)

از آن دو، لؤلؤ و مرجان خارج مى‏شود. (۲۲)

پس كدامین نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنید؟! (۲۳)

و براى اوست كشتیهاى ساخته شده كه در دریا به حركت درمى‏ آیند و همچون كوهى هستند! (۲۴)

پس كدامین نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنید؟! (۲۵)

همه كسانى كه روى آن ( زمین) هستند فانى مى‏شوند، (۲۶)

و تنها ذات ذوالجلال و گرامى پروردگارت باقى مى‏ماند! (۲۷)

پس كدامین نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنید؟! (۲۸)

تمام كسانى كه در آسمانها و زمین هستند از او تقاضا مى‏كنند، و او هر روز در شان و كارى است! (۲۹)

پس كدامین نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنید؟! (۳۰)

بزودى به حساب شما مى‏پردازیم اى دو گروه انس و جن! (۳۱)

پس كدامین نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنید؟! (۳۲)

اى گروه جن و انس! اگر مى‏توانید از مرزهاى آسمانها و زمین بگذرید، پس بگذرید، ولى هرگز نمى‏توانید، مگر با نیرویى (فوق العاده)! (۳۳)

پس كدامین نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنید؟! (۳۴)

شعله‏ هایى از آتش بى‏دود، و دودهایى متراكم بر شما فرستاده مى‏شود; و نمى‏توانید از كسى یارى بطلبید! (۳۵)

پس كدامین نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنید؟! (۳۶)

در آن هنگام كه آسمان شكافته شود و همچون روغن مذاب گلگون گردد (حوادث هولناكى رخ مى‏دهد كه تاب تحمل آن را نخواهید داشت)! (۳۷)

پس كدامین نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنید؟! (۳۸)

در آن روز هیچ كس از انس و جن از گناهش سوال نمى‏شود (و همه چیز روشن است)! (۳۹)

پس كدامین نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنید؟! (۴۰)

مجرمان از چهره ‏هایشان شناخته مى‏شوند; و آنگاه آنها را از موهاى پیش سر، و پاهایشان مى‏گیرند (و به دوزخ مى‏افكنند)! (۴۱)

پس كدامین نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنید؟! (۴۲)

این همان دوزخى است كه مجرمان آن را انكار مى‏كردند! (۴۳)

امروز در میان آن و آب سوزان در رفت و آمدند! (۴۴)

پس كدامین نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنید؟! (۴۵)

و براى كسى كه از مقام پروردگارش بترسد، دو باغ بهشتى است! (۴۶)

پس كدامین نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنید؟! (۴۷)

(آن دو باغ بهشتى) داراى انواع نعمتها و درختان پرطراوت است! (۴۸)

پس كدامین نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنید؟! (۴۹)

در آنها دو چشمه همیشه جارى است! (۵۰)

پس كدامین نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنید؟! (۵۱)

در آن دو، از هر میوه‏اى دو نوع وجود دارد (هر یك از دیگرى بهتر)! (۵۲)

پس كدامین نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنید؟! (۵۳)

این در حالى است كه آنها بر فرشهایى تكیه كرده‏ اند با آسترهائى از دیبا و ابریشم، و میوه ‏هاى رسیده آن دو باغ بهشتى در دسترس است! (۵۴)

پس كدامین نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنید؟! (۵۵)

در آن باغهاى بهشتى زنانى هستند كه جز به همسران خود عشق نمى‏ورزند; و هیچ انس و جن پیش از اینها با آنان تماس نگرفته است. (۵۶)

پس كدامین نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنید؟! (۵۷)

آنها همچون یاقوت و مرجانند! (۵۸)

پس كدامین نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنید؟! (۵۹)

آیا جزاى نیكى جز نیكى است؟! (۶۰)

پس كدامین نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنید؟! (۶۱)

 پایین تر از آنها، دو باغ بهشتى دیگر است. (۶۲)

پس كدامین نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنید؟! (۶۳)

هر دو خرم و سرسبزند! (۶۴)

پس كدامین نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنید؟! (۶۵)

در آنها دو چشمه جوشنده است! (۶۶)

پس كدامین نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنید؟! (۶۷)

در آنها میوه‏ هاى فراوان و درخت خرما و انار است! (۶۸)

پس كدامین نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنید؟! (۶۹)

و در آن باغهاى بهشتى زنانى نیكو خلق و زیبایند! (۷۰)

پس كدامین نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنید؟! (۷۱)

حوریانى كه در خیمه ‏هاى بهشتى مستورند! (۷۲)

پس كدامین نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنید؟! (۷۳)

هیچ انس و جن پیش از ایشان با آنها تماس نگرفته (و دوشیزه ‏اند)! (۷۴)

پس كدامین نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنید؟! (۷۵)

این در حالى است كه بهشتیان بر تختهایى تكیه زده‏اند كه با بهترین و زیباترین پارچه‏ هاى سبزرنگ پوشانده شده است. (۷۶)

پس كدامین نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنید؟! (۷۷)

پربركت و زوال ‏ناپذیر است نام پروردگار صاحب جلال و بزرگوار تو! (۷۸)