به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

حم (1)

این كتاب از سوى خداوند عزیز و حكیم نازل شده است! (2)

بى ‏شك در آسمانها و زمین نشانه‏ هاى (فراوانى) براى مؤمنان وجود دارد; (3)

و نیز در آفرینش شما و جنبندگانى كه (در سراسر زمین) پراكنده ساخته، نشانه ‏هایى است براى جمعیتى كه اهل یقینند. (4)

و نیز در آمد و شد شب و روز، و رزق (و بارانى) كه خداوند از آسمان نازل كرده و بوسیله آن زمین را بعد از مردنش حیات بخشیده و همچنین در وزش بادها، نشانه‏ هاى روشنى است براى گروهى كه اهل تفكرند! (5)

اینها آیات خداوند است كه ما آن را بحق بر تو تلاوت مى‏كنیم; اگر آنها به این آیات ایمان نیاورند، به كدام سخن بعد از سخن خدا و آیاتش ایمان مى ‏آورند؟! (6)

واى بر هر دروغگوى گنهكار... (7)

كه پیوسته آیات خدا را مى‏شنود كه بر او تلاوت مى‏شود، اما از روى تكبر اصرار بر مخالفت دارد; گویى اصلا آن را هیچ نشنیده است; چنین كسى را به عذابى دردناك بشارت ده! (8)

و هرگاه از بعضى آیات ما آگاه شود، آن را به باد استهزا مى‏گیرد; براى آنان عذاب خواركننده‏اى است! (9)

و پشت سرشان دوزخ است; و هرگز آنچه رابه دست آورده‏اند آنها را (از عذاب الهى) رهایى نمى‏بخشد، و نه اولیایى كه غیر از خدا براى خود برگزیدند (مایه نجاتشان خواهند بود); و عذاب بزرگى براى آنهاست! (10)

این (قرآن) مایه هدایت است، و كسانى كه به آیات پروردگارشان كافر شدند، عذابى سخت و دردناك دارند! (11)

خداوند همان كسى است كه دریا را مسخر شما كرد تا كشتیها بفرمانش در آن حركت كنند و بتوانند از فضل او بهره گیرید، و شاید شكر نعمتهایش را بجا آورید! (12)

او آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است همه را از سوى خودش مسخر شما ساخته; در این نشانه ‏هاى (مهمى) است براى كسانى كه اندیشه مى‏كنند! (13)

به مؤمنان بگو: «كسانى را كه امید به ایام الله ( روز رستاخیز) ندارند مورد عفو قرار دهند تا خداوند هر قومى را به اعمالى كه انجام مى‏دادند جزا دهد»! (14)

هر كس كار شایسته ‏اى بجا آورد، براى خود بجا آورده است; و كسى كه كار بد مى‏كند، به زیان خود اوست; سپس همه شما به سوى پروردگارتان بازگردانده مى‏شوید! (15)

ما بنى اسرائیل را كتاب (آسمانى) و حكومت و نبوت بخشیدیم و از روزیهاى پاكیزه به آنها عطا كردیم و آنان را بر جهانیان (و مردم عصر خویش) برترى بخشیدیم; (16)

و دلایل روشنى از امر نبوت و شریعت در اختیارشان قرار دادیم; آنها اختلاف نكردند مگر بعد از علم و آگاهى; و این اختلاف بخاطر ستم و برترى‏جویى آنان بود; اما پروردگارت روز قیامت در میان آنها در آنچه اختلاف داشتند داورى مى‏كند. (17)

سپس تو را بر شریعت و آیین حقى قرار دادیم; از آن پیروى كن و از هوسهاى كسانى كه آگاهى ندارند پیروى مكن! (18)

آنها هرگز نمى‏توانند تو را در برابر خداوند بى‏نیاز كنند (و از عذابش برهانند); و ظالمان یار و یاور یكدیگرند، اما خداوند یار و یاور پرهیزگاران است! (19)

این (قرآن و شریعت آسمانى) وسایل بینایى و مایه هدایت و رحمت است براى مردمى كه (به آن) یقین دارند! (20)

آیا كسانى كه مرتكب بدیها و گناهان شدند گمان كردند كه ما آنها را همچون كسانى قرارمى‏دهیم كه ایمان آورده و اعمال صالح انجام داده‏ اند كه حیات و مرگشان یكسان باشد؟! چه بد داورى مى‏كنند! (21)

و خداوند آسمانها و زمین را بحق آفریده است تا هر كس در برابر اعمالى كه انجام داده است جزا داده شود; و به آنها ستمى نخواهد شد! (22)

آیا دیدى كسى را كه معبود خود را هواى نفس خویش قرار داده و خداوند او را با آگاهى (بر اینكه شایسته هدایت نیست) گمراه ساخته و بر گوش و قلبش مهر زده و بر چشمش پرده‏اى افكنده است؟! با این حال چه كسى مى‏تواند غیر از خدا او را هدایت كند؟! آیا متذكر نمى‏شوید؟! (23)

آنها گفتند: «چیزى جز همین زندگى دنیاى ما در كار نیست; گروهى از ما مى‏میرند و گروهى جاى آنها را مى‏گیرند; و جز طبیعت و روزگار ما را هلاك نمى‏كند!» آنان به این سخن كه مى‏گویند علمى ندارند، بلكه تنها حدس مى‏زنند (و گمانى بى ‏پایه دارند)! (24)

و هنگامى كه آیات روشن ما بر آنها خوانده مى‏شود، دلیلى در برابر آن ندارند جز اینكه مى‏گویند: «اگر راست مى‏گویید پدران ما را (زنده كنید) و بیاورید (تا گواهى دهند)(25)

بگو: «خداوند شما را زنده مى‏كند، سپس مى‏میراند، بار دیگر در روز قیامت كه در آن تردیدى نیست گردآورى مى‏كند; ولى بیشتر مردم نمى‏دانند(26)

مالكیت و حاكمیت آسمانها و زمین براى خداست; و آن روز كه قیامت برپا شود اهل باطل زیان مى‏بینند! (27)

در آن روز هر امتى را مى‏بینى (كه از شدت ترس و وحشت) بر زانو نشسته; هر امتى بسوى كتابش خوانده مى‏شود، و (به آنها مى‏گویند:) امروز جزاى آنچه را انجام مى‏دادید به شما مى‏دهند! (28)

این كتاب ما است كه بحق با شما سخن مى‏گوید (و اعمال شما را بازگو مى‏كند); ما آنچه را انجام مى‏دادید مى‏نوشتیم! (29)

اما كسانى كه ایمان آوردند و اعمال صالح انجام دادند، پروردگارشان آنها را در رحمت خود وارد مى‏كند; این همان پیروزى بزرگ است! (30)

اما كسانى كه كافر شدند (به آنها گفته مى‏شود:) مگر آیات من بر شما خوانده نمى‏شد و شما استكبار كردید و قوم مجرمى بودید؟! (31)

و هنگامى كه گفته مى‏شد: «وعده خداوند حق است، و در قیامت هیچ شكى نیست‏» ، شما مى‏گفتید: «ما نمى‏دانیم قیامت چیست؟ ما تنها گمانى در این باره داریم، و به هیچ‏وجه یقین نداریم!» (32)

و بدیهاى اعمالشان براى آنان آشكار مى‏شود، و سرانجام آنچه را استهزا مى‏كردند آنها را فرامى‏گیرد! (33)

و به آنها گفته مى‏شود: «امروز شما را فراموش مى‏كنیم همان‏گونه كه شما دیدار امروزتان را فراموش كردید; و جایگاه شما دوزخ است و هیچ یاورى ندارید! (34)

این بخاطر آن است كه شما آیات خدا را به مسخره گرفتید و زندگى دنیا شما را فریب داد! س‏خ‏للّهامروز نه آنان را از دوزخ بیرون مى‏آورند، و نه هیچ‏گونه عذرى از آنها پذیرفته مى‏شود! (35)

پس حمد و ستایش مخصوص خداست، پروردگار آسمانها و پروردگار زمین و پروردگار همه جهانیان! (36)

و براى اوست كبریا و عظمت در آسمانها و زمین، و اوست عزیز و حكیم! (37)


این وب سای بخشی از پورتال اینترنتی انهار میباشد. جهت استفاده از سایر امکانات این پورتال میتوانید از لینک های زیر استفاده نمائید:
انهار بانک احادیث انهار توضیح المسائل مراجع استفتائات مراجع رساله آموزشی مراجع درباره انهار زندگینامه تالیفات عربی تالیفات فارسی گالری تصاویر تماس با ما جمادی الثانی رجب شعبان رمضان شوال ذی القعده ذی الحجة محرم صفر ربیع الثانی ربیع الاول جمادی الاول نماز بعثت محرم اعتکاف مولود کعبه ماه مبارک رمضان امام سجاد علیه السلام امام حسن علیه السلام حضرت علی اکبر علیه السلام میلاد امام حسین علیه السلام میلاد حضرت مهدی علیه السلام حضرت ابالفضل العباس علیه السلام ولادت حضرت معصومه سلام الله علیها پاسخ به احکام شرعی مشاوره از طریق اینترنت استخاره از طریق اینترنت تماس با ما قرآن (متن، ترجمه،فضیلت، تلاوت) مفاتیح الجنان کتابخانه الکترونیکی گنجینه صوتی پیوندها طراحی سایت هاستینگ ایران، ویندوز و لینوکس