به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی

هنگامي که آسمان بشکافد ( 1 )

 و هنگامي که ستارگان پراکنده شوند ( 2 )

 و هنگامي که درياها شکافته شوند [و به هم بپيوندند] ( 3 )

 و هنگامي که قبرها زير و رو شوند، ( 4 )

 هرکسي آنچه را [از خير و شر] پيش فرستاده و باز پس نهاده بداند. ( 5 )

 اي انسان! چه چيزي تو را به پروردگار بزرگوارت مغرور کرده است؟ ( 6 )

 همان کسي که تو را آفريد و اندامت را درست و نيکو ساخت و متعادل و متناسب قرار داد، (7)

و تو را در هر نقش و صورتي که خواست ترکيب کرد. ( 8 )

 اين چنين نيست [که سبب ارتکاب گناهانتان مغرور بودنتان به بزرگواري پروردگار باشد]، بلکه روز جزا را تکذيب مي کنيد [و با اين تکذيب، راه گناه را به روي خود باز مي نماييد،]  ( 9 )

 و بي ترديد بر شما نگهباناني گماشته اند ( 10 )

 بزرگواراني نويسنده ( 11 )

 که آنچه را [از خير و شر] انجام مي دهيد، مي دانند [و ضبط مي کنند] . ( 12 )

 به يقين نيکان در نعمت فراواني قرار دارند ( 13 )

 و مسلماً گناهکاران در دوزخ اند ( 14 )

[که] روز پاداش در آن درآيند، ( 15

 و آنان از دوزخ غايب نمي شوند ( 16 )

 و تو چه مي داني روز جزا چيست؟ ( 17 )

باز چه مي داني روز جزا چيست؟ ( 18 )

 روزي که کسي از کسي چيزي از عذاب را دفع نمي کند، و در آن روز، فرمان و حکم ويژه خداست. ( 19 )