به نام خداوند رحمتگر مهربان
درباره چه چيز از يكديگر مىپرسند«1»
از آن خبر بزرگ«2»
كه در باره آن با هم اختلاف دارند«3»
نه چنان است به زودى خواهند دانست«4»
باز هم نه چنان است بزودى خواهند دانست«5»
آيا زمين را گهوارهاى نگردانيديم«6»
و كوهها را [چون] ميخهايى [نگذاشتيم]«7»
و شما را جفت آفريديم«8»
و خواب شما را [مايه] آسايش گردانيديم«9»
و شب را [براى شما] پوششى قرار داديم«10»
و روز را [براى] معاش [شما] نهاديم«11»
و بر فراز شما هفت [آسمان] استوار بنا كرديم«12»
و چراغى فروزان گذارديم«13»
و از ابرهاى متراكم آبى ريزان فرود آورديم«14»
تا بدان دانه و گياه برويانيم«15»
و باغهاى در هم پيچيده و انبوه«16»
قطعا وعدگاه [ما با شما] روز داورى است«17»
روزى كه در صور دميده شود و گروه گروه بياييد«18»
و آسمان گشوده و درهايى [پديد] شود«19»
و كوهها را روان كنند و [چون] سرابى گردند«20»
[آرى] جهنم [از دير باز] كمينگاهى بوده«21»
[كه] براى سركشان بازگشتگاهى است«22»
روزگارى دراز در آن درنگ كنند«23»
در آنجا نه خنكى چشند و نه شربتى«24»
جز آب جوشان و چركابهاى«25»
كيفرى مناسب [با جرم آنها]«26»
آنان بودند كه به [روز] حساب اميد نداشتند«27»
و آيات ما را سخت تكذيب مىكردند«28»
و حال آنكه هر چيزى را برشمرده [به صورت] كتابى در آورده ايم«29»
پس بچشيد كه جز عذاب هرگز [چيزى] بر شما نمىافزاييم«30»
مسلما پرهيزگاران را رستگارى است«31»
باغچه ها و تاكستانها«32»
و دخترانى همسال با سينه هاى برجسته«33»
و پياله هاى لبالب«34»
در آنجا نه بيهوده اى شنوند و نه [يكديگر را] تكذيب [كنند]«35»
[اين است] پاداشى از پروردگار تو عطايى از روى حساب«36»
پروردگار آسمانها و زمين و آنچه ميان آن دو است بخشايشگرى كه كس را ياراى خطاب با او نيست«37»
روزى كه روح و فرشتگان به صف مىايستند و [مردم] سخن نگويند مگر كسى كه [خداى] رحمان به او رخصت دهد و سخن راست گويد«38»
آن [روز] روز حق است پس هر كه خواهد راه بازگشتى به سوى پروردگار خود بجويد«39»
ما شما را از عذابى نزديك هشدار داديم روزى كه آدمى آنچه را با دستخويش پيش فرستاده است بنگرد و كافر گويد كاش من خاك بودم«40»
