به نام خداوند بخشنده مهربان
(مردم) از چه خبر مهمي پرسش و گفتگو مي‌کنند؟ ( 1 )
از خبر بزرگ (قيامت). ( 2 )
که در آن با هم به جدال و اختلاف کلمه برخاستند. ( 3 )
چنين نيست (که منکران پنداشته‌اند) به زودي (به وقت مرگ) خواهند دانست. ( 4 )
و باز چنين نيست (که منکران پنداشته‌اند) البته به زودي آگاه مي‌شوند. ( 5 )
آيا ما زمين را مهد آسايش خلق نگردانيديم؟ ( 6 )
و کوهها را عماد و نگهبان آن نساختيم؟ ( 7 )
و شما را جفت (زن و مرد) آفريديم. ( 8 )
و خواب را براي شما مايه (قوم حيات و) استراحت قرار داديم. ( 9 )
و (پرده سياه) شب را ساتر (احوال خلق) گردانيديم. ( 10 )
و روز روشن را براي تحصيل معاش آنان مقرر داشتيم. ( 11 )
و بر فراز شما هفت آسمان محکم بنا کرديم. ( 12 )
و چراغي (چون خورشيد) رخشان بر افروختيم. ( 13 )
و از فشار و تراکم ابرها آب باران فرو ريختيم. ( 14 )
تا بدان آب، دانه و گياه رويانيم. ( 15 )
و باغهاي پر درخت (و انواع ميوه‌ها) پديد آوريم. ( 16 )
همانا روز فصل (يعني روز قيامت که در آن فصل خصومتها شود) وعده گاه خلق است. ( 17 )
آن روزي که در صور بدمند (تا مردگان زنده شوند) و فوج فوج (به محشر) در آييد. ( 18 )
و درهاي آسمان به ابواب مختلف گشوده شود (تا هر فوجي از دري شتابند) ). ( 19 )
و کوهها را به گردش آرند تا به مانند سراب گردد. ( 20 )
همانا دوزخ کمينگاه (کافران و بد کاران) است. ( 21 )
آن دوزخ جايگاه مردم سرکش ستمکار است. ( 22 )
که در آن قرنها بمانند (و عذاب کشند). ( 23 )
هرگز در آنجا هيچ هوي خنک و شراب (طهور) نياشامند. ( 24 )
مگر آبي پليد و سوزان که حميم و غسّاق جهنم است به آنها دهند. ( 25 )
کيفري که با اعمال آنها موافق است. ( 26 )
زيرا آنها به حقيقت اميد به روز حساب نداشتند. ( 27 )
و آيات ما را سخت تکذيب کردند. ( 28 )
و حال آنکه حساب هر چيزي را ما در کتابي (به احصاء و شماره) رقم کرده‌ايم. ( 29 )
پس بچشيد (کيفر تکذيب و بدکاري را) که هرگز بر شما چيزي جز رنج و عذاب دوزخ نيفزاييم ( 30 )
متقيان را در آن جهان مقام گشايش و هر گونه آسايش است. ( 31 )
باغها و تاکستانهاست
. ( 32 ) و دختران زيباي دلربا که همه در خوبي و جواني مانند يکديگرند. ( 33 )
و جامهاي پر از شراب (طهور و انواع نوشابه‌هاي شيرين و خوش). ( 34 )
هرگز در آنجا سخن بيهوده و دروغ نشنوند. ( 35 )
اين (نعمتهاي ابدي) مزدي به عطاء و حساب پروردگار توست. ( 36 )
خدايي که آسمانها و زمين و همه مخلوقاتي که در بين آسمان و زمين است بيافريده همان خداي مهربان که (در عين مهرباني) کسي (از قهر و سطوتش) با او به گفتگو نتواند لب گشود. ( 37 )
روزي که آن فرشته بزرگ روح القدس با همه فرشتگان صف زده و به نظم برخيزند و هيچ کس سخن نگويد جز آن کسي که خداي مهربانش به سخن اذن دهد و او سخن به صواب گويد (و به اذن خدا شفاعت گنهکاران کند). ( 38 )
چنين روز حتمي و محقق خواهد بود، پس هر که مي‌خواهد نزد خداي خود (در آن روز) مقام و منزلتي يابد (امروز در راه ايمان و طاعت بکوشد ( 39 )
ما شما را از روز عذاب که نزديک است ترسانيده و آگاه ساختيم، روزي که هر کس هر چه کرده در پيش روي خود حاضر بيند و کافر در آن روز گويد که اي کاش خاک بودم (تا چنين به آتش کفر خود نمي‌سوختيم). ( 40 )
