به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
الم (۱)
این كتابى است كه از سوى پروردگار جهانیان نازل شده، و شك و تردیدى در آن نیست! (۲)
ولى آنان مىگویند: «(محمد) آن را بدروغ به خدا بسته است»، اما این سخن حقى است از سوى پروردگارت تا گروهى را انذار كنى كه پیش از تو هیچ انذاركنندهاى براى آنان نیامده است، شاید (پند گیرند و) هدایت شوند! (۳)
خداوند كسى است كه آسمانها و زمین و آنچه را میان این دو است در شش روز ( شش دوران) آفرید، سپس بر عرش (قدرت) قرار گرفت; هیچ سرپرست و شفاعت كنندهاى براى شما جز او نیست; آیا متذكر نمىشوید؟! (۴)
امور این جهان را از آسمان به سوى زمین تدبیر مىكند; سپس در روزى كه مقدار آن هزار سال از سالهایى است كه شما مىشمرید بسوى او بالا مىرود (و دنیا پایان مىیابد). (۵)
او خداوندى است كه از پنهان و آشكار با خبر است، و شكستناپذیر و مهربان است! (۶)
او همان كسى است كه هر چه را آفرید نیكو آفرید; و آفرینش انسان را از گل آغاز كرد; (۷)
سپس نسل او را از عصارهاى از آب ناچیز و بىقدر آفرید. (۸)
سپس (اندام) او را موزون ساخت و از روح خویش در وى دمید; و براى شما گوش و چشمها و دلها قرار داد; اما كمتر شكر نعمتهاى او را بجا مىآورید! (۹)
آنها گفتند: «آیا هنگامى كه ما (مردیم و) در زمین گم شدیم، آفرینش تازهاى خواهیم یافت؟! سذللّه ولى آنان لقاى پروردگارشان را انكار مىكنند (و مىخواهند با انكار معاد، آزادانه به هوسرانى خویش ادامه دهند). (۱۰)
بگو: «فرشته مرگ كه بر شما مامور شده، (روح) شما را مىگیرد; سپس شما را بسوى پروردگارتان بازمىگردانند.» (۱۱)
و اگر ببینى مجرمان را هنگامى كه در پیشگاه پروردگارشان سر به زیر افكنده، مىگویند: سخللّهپروردگارا! آنچه وعده كرده بودى دیدیم و شنیدیم; ما را بازگردان تا كار شایستهاى انجام دهیم; ما (به قیامت) یقین داریم!» (۱۲)
و اگر مىخواستیم به هر انسانى هدایت لازمش را (از روى اجبار بدهیم) مىدادیم; ولى (من آنها را آزاد گذاردهام و) سخن و وعدهام حق است كه دوزخ را (از افراد بىایمان و گنهكار) از جن و انس همگى پر كنم! (۱۳)
(و به آنها مىگویم:) بچشید (عذاب جهنم را)! بخاطر اینكه دیدار امروزتان را فراموش كردید، ما نیز شما را فراموش كردیم; و بچشید عذاب جاودان را به خاطر اعمالى كه انجام مىدادید! (۱۴)
تنها كسانى كه به آیات ما ایمان مىآورند كه هر وقت این آیات به آنان یادآورى شود به سجده مىافتند و تسبیح و حمد پروردگارشان را بجا مىآورند، و تكبر نمىكنند. (۱۵)
پهلوهایشان از بسترها در دل شب دور مىشود (و بپا مىخیزند و رو به درگاه خدا مى آورند) و پروردگار خود را با بیم و امید مىخوانند، و از آنچه به آنان روزى دادهایم انفاق مىكنند! (۱۶)
هیچ كس نمىداند چه پاداشهاى مهمى كه مایه روشنى چشمهاست براى آنها نهفته شده، این پاداش كارهائى است كه انجام مىدادند! (۱۷)
آیا كسى كه باایمان باشد همچون كسى است كه فاسق است؟! نه، هرگز این دو برابر نیستند. (۱۸)
اما كسانى كه ایمان آوردند و كارهاى شایسته انجام دادند، باغهاى بهشت جاویدان از آن آنها خواهد بود، این وسیله پذیرایى (خداوند) از آنهاست به پاداش آنچه انجام مىدادند. (۱۹)
و اما كسانى كه فاسق شدند (و از اطاعت خدا سرباز زدند)، جایگاه همیشگى آنها آتش است; هر زمان بخواهند از آن خارج شوند، آنها را به آن بازمىگردانند و به آنان گفته د: «بچشید عذاب آتشى را كه انكار مىكردید!» (۲۰)
به آنان از عذاب نزدیك (عذاب این دنیا) پیش از عذاب بزرگ (آخرت) مىچشانیم، شاید بازگردند! (۲۱)
چه كسى ستمكارتر است از آن كس كه آیات پروردگارش به او یادآورى شده و او از آن اعراض كرده است؟! مسلما ما از مجرمان انتقام خواهیم گرفت! (۲۲)
ما به موسى كتاب آسمانى دادیم; و شك نداشته باش كه او آیات الهى را دریافت داشت; و ما آن را وسیله هدایت بنى اسرائیل قرار دادیم! (۲۳)
و از آنان امامان (و پیشوایانى) قرار دادیم كه به فرمان ما (مردم را) هدایت مىكردند; چون شكیبایى نمودند، و به آیات ما یقین داشتند. (۲۴)
البته پروردگار تو میان آنان روز قیامت در آنچه اختلاف داشتند داورى مىكند (و هر كس را به سزاى اعمالش مىرساند)! (۲۵)
آیا براى هدایت آنها همین كافى نیست كه افراد زیادى را كه در قرن پیش از آنان زندگى داشتند هلاك كردیم؟! اینها در مساكن (ویران شده) آنان راه مىروند; در این آیاتى است (از قدرت خداوند و مجازات دردناك مجرمان); آیا نمىشنوند؟! (۲۶)
آیا ندیدند كه ما آب را بسوى زمینهاى خشك مىرانیم و بوسیله آن زراعتهایى مىرویانیم كه هم چهارپایانشان از آن مىخورند و هم خودشان تغذیه مىكنند; آیا نمى بینند؟! (۲۷)
آنان مىگویند: «اگر راستمىگویید، این پیروزى شما كى خواهد بود؟!» (۲۸)
بگو: «روز پیروزى، ایمان آوردن، سودى به حال كافران نخواهد داشت; و به آنها هیچ مهلت داده نمىشود!» (۲۹)
حال كه چنین است، از آنها روى بگردان و منتظر باش; آنها نیز منتظرند! (تو منتظر رحمت خدا و آنها هم منتظر عذاب او!) (۳۰)
