به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی

کافران از اهل کتاب و مشرکان [از آيين خود] جدا نمي شدند تا آن دليل روشن براي آنان بيايد. ( 1 )

[آن دليل روشن] فرستاده اي [چون پيامبر اسلام] از سوي خداست که صحيفه هايي پاک را مي خواند. ( 2 )

 در آنها نوشته هايي استوار و باارزش است؛ ( 3 )

 و اهل کتاب درباره دين، [گروه گروه و] پراکنده نشدند مگر پس از آنکه آن دليل روشن براي آنان آمد [و به طور کامل نسبت به آنان اتمام حجت شد] . ( 4 )

 در حالي که فرمان نيافته بودند جز آنکه خدا را بپرستند، و ايمان و عبادت را براي او از هرگونه شرکي خالص کنند، و حق گرا باشند، و نماز را برپا دارند، و زکات بپردازند؛ و اين است آيين استوار و ثابت. ( 5 )

 به يقين کافرانِ از اهل کتاب و مشرکان در آتش دوزخ اند و در آن جاودانه اند؛ اينانند که بدترين مخلوقاتند. ( 6 )

 مسلماً کساني که ايمان آورده و کارهاي شايسته انجام داده اند، اينانند که بهترين مخلوقاتند. ( 7 )

پاداششان نزد پروردگارشان بهشت هاي پاينده اي است که از زيرِ [درختانِ] آن نهرها جاري است، در آنها جاودانه اند، خدا از آنان خشنود است و آنان هم از خدا خشنودند؛ اين [پاداش] براي کسي است که از پروردگارش بترسد. ( 8 )