به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی

سوگند به ابتداي روز [وقتي که خورشيد پرتو افشاني مي کند] ( 1 )

 و سوگند به شب آن گاه که آرام گيرد، ( 2 )

 که پروردگارت تو را رها نکرده و مورد خشم و کينه قرار نداده است. ( 3 )

 و بي ترديد آخرت براي تو از دنيا بهتر است، ( 4 )

 و به زودي پروردگارت بخششي به تو خواهد کرد تا خشنود شوي. ( 5 )

 آيا تو را يتيم نيافت، پس پناه داد؟ ( 6 )

 و تو را بدون شريعت نيافت، پس به شريعت هدايت کرد؟ ( 7 )

 و تو را تهيدست نيافت، پس بي نياز ساخت؟ ( 8 )

 و اما [به شکرانه اين همه نعمت] يتيم را خوار و رانده مکن ( 9 )

 و تهيدست حاجت خواه را [به بانگ زدن] از خود مران ( 10 )

 و نعمت هاي پروردگارت را بازگو کن. ( 11 )