به نام خداوند رحمتگر مهربان
نام پروردگار والاى خود را به پاكى بستاى«1»
همان كه آفريد و هماهنگى بخشيد«2»
و آنكه اندازهگيرى كرد و راه نمود«3»
و آنكه چمنزار را برآورد«4»
و پس [از چندى] آن را خاشاكى تيرهگون گردانيد«5»
ما بزودى [آيات خود را به وسيله سروش غيبى] بر تو خواهيم خواند تا فراموش نكنى«6»
جز آنچه خدا خواهد كه او آشكار و آنچه را كه نهان است مىداند«7»
و براى تو آسانترين [راه] را فراهم مىگردانيم«8»
پس پند ده اگر پند سود بخشد«9»
آن كس كه ترسد بزودى عبرت گيرد«10»
و نگونبخت خود را از آن دور مىدارد«11»
همان كس كه در آتشى بزرگ در آيد«12»
آنگاه نه در آن مىميرد و نه زندگانى مىيابد«13»
رستگار آن كس كه خود را پاك گردانيد«14»
و نام پروردگارش را ياد كرد و نماز گزارد«15»
ليكن [شما] زندگى دنيا را بر مىگزينيد«16»
با آنكه [جهان] آخرت نيكوتر و پايدارتر است«17»
قطعا در صحيفه هاى گذشته اين [معنى] هست«18»
صحيفه هاى ابراهيم و موسى«19»
