به نام خداوند رحمتگر مهربان
آنگاه كه آسمان زهم بشكافد«1»
و پروردگارش را فرمان برد و [چنين] سزد«2»
و آنگاه كه زمين كشيده شود«3»
و آنچه را كه در آن است بيرون افكند و تهى شود«4»
و پروردگارش را فرمان برد و [چنين] سزد«5»
اى انسان حقا كه تو به سوى پروردگار خود بسختى در تلاشى و او را ملاقات خواهى كرد«6»
اما كسى كه كارنامهاش به دست راستش داده شود«7»
بزودىاش حسابى بس آسان كنند«8»
و شادمان به سوى كسانش باز گردد«9»
و اما كسى كه كارنامهاش از پشتسرش به او داده شود«10»
زودا كه هلاك [خويش] خواهد«11»
و در آتش افروخته درآيد«12»
او در [ميان] خانواده خود شادمان بود«13»
او مىپنداشت كه هرگز برنخواهد گشت«14»
آرى در حقيقت پروردگارش به او بينا بود«15»
نه نه سوگند به شفق«16»
سوگند به شب و آنچه [شب] فروپوشاند«17»
سوگند به ماه چون [ب در] تمام شود«18»
كه قطعا از حالى به حالى برخواهيد نشست«19»
پس چرا آنان باور نم ىدارند«20»
و چون بر آنان قرآن تلاوت مىشود چهره بر خاك نمىسايند«21»
[نه] بلكه آنان كه كفر ورزيده اند تكذيب مىكنند«22»
و خدا به آنچه در سينه دارند داناتر است«23»
پس آنان را از عذابى دردناك خبر ده«24»
مگر كسانى كه گرويده و كارهاى شايسته كرده اند كه آنان را پاداشى بى منت خواهد بود«25
