به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی

آيا بر انسان زماني از روزگار گذشت که چيزي در خور ذکر نبود؟ ( 1 )

 ما انسان را از نطفه آميخته و مختلطي [از مواد و عناصر] آفريديم و او را از حالتي به حالتي و شکلي به شکلي [از نطفه به علقه، از علقه به مضغه، از مضغه به استخوان تا طفلي کامل] درآورديم، پس او را شنوا و بينا قرار داديم. ( 2 )

 ما راه را به او نشان داديم يا سپاس گزار خواهد بود يا ناسپاس. ( 3 )

 ما براي کافران زنجيرها و بندها و آتش فروزان آماده کرده ايم. ( 4 )

 همانا نيکان همواره از جامي مي نوشند که نوشيدني اش آميخته به کافور [آن ماده سرد، سپيد و معطر] است. ( 5 )

آن جام از چشمه اي است که همواره بندگان خدا از آن مي نوشند و آن را به دلخواهشان هرگونه که بخواهند جاري مي نمايند. ( 6 )

 [همانان که] همواره نذرشان را وفا مي کنند، و از روزي که آسيب و گزندش گسترده است، مي ترسند، ( 7 )

 و غذا را در عين دوست داشتنش، به مسکين و يتيم و اسير انفاق مي کنند. ( 8 )

 [و مي گويند:] ما شما را فقط براي خشنودي خدا اطعام مي کنيم و انتظار هيچ پاداش و سپاسي را از شما نداريم. ( 9 )

 ما از پروردگارمان در روزي که روز عبوس و بسيار هولناکي است مي ترسيم. ( 10 )

 پس خدا نگه دار آنان از آسيب و گزند آن روز است و شادابي و شادماني به آنان عطا مي کند. ( 11 )

 و آنان را براي اينکه [در برابر تکاليف ديني و حوادث روزگار] شکيبايي ورزيدند، بهشتي [عنبرسرشت] و لباسي ابريشمين پاداش مي دهد. ( 12 )

 در آنجا بر تخت ها تکيه مي زنند، در حالي که آفتابي [که از گرمايش ناراحت شوند] و سرمايي [که از سختي اش به زحمت افتند] نمي بينند، ( 13 )

 و سايه هاي درختان به آنان نزديک و ميوه هايش به آساني در دسترس است، ( 14 )

 و ظرف هايي از نقره فام، و قدح هايي بلورين [که پر از غذا و نوشيدني است] پيرامون آنان مي گردانند؛ ( 15 )

 جام هايي از نقره که آنها را به اندازه مناسب اندازه گيري کرده اند، ( 16 )

 و در آنجا جامي که نوشيدني اش آميخته به زنجبيل است، به آنان مي نوشانند، ( 17 )

 از چشمه اي در آنجا که «سلسبيل» ناميده شود، ( 18 )

 و پيرامونشان نوجواناني جاوداني [براي پذيرايي از آنان] مي گردند، که چون آنان را ببيني پنداري مرواريدي پراکنده اند، ( 19 )

 و چون آنجا را ببيني، نعمتي فراوان و کشوري بزرگ بيني، ( 20 )

 بر اندامشان جامه هايي از حرير نازک و سبز رنگ و ديباي ستبر است و با دستبندهايي از نقره آراسته شده اند، و پروردگارشان باده طهور به آنان مي نوشاند. ( 21 )

 [به آنان گويد:] يقيناً اين [نعمت ها] پاداش شماست و تلاشتان مقبول افتاده است؛ ( 22 )

 به راستي ما قرآن را به تدريج بر تو نازل کرديم؛ ( 23 )

 پس در برابر فرمان پروردگارت شکيبا باش، و از هيچ گنهکار يا کافري از آنان اطاعت مکن، ( 24 )

 و صبح و شام نام پروردگارت را ياد کن. ( 25 )

و پاره اي از شب را سر به سجده گذار، و او را در شب طولاني تسبيح گوي. ( 26 )

 بي ترديد اينان [که گنهکار و ناسپاس اند] دنياي زودگذر را دوست دارند [و فقط براي به دست آوردن آن مي کوشند] و روز هولناک و سختي را که پيش رو دارند وامي گذارند. ( 27 )

 ما آنان را آفريديم و مفاصلشان را [با رشته هاي اعصاب و عضلات] محکم و استوار کرديم، و هرگاه بخواهيم [آنان را نابود مي کنيم و] امثال و نظايرشان را [که مطيع و فرمانبردارند] به جاي آنان قرار مي دهيم. ( 28 )

 همانا اين [آيات قرآن] تذکر و هشداري است؛ پس هر کس بخواهد راهي به سوي پروردگارش [با تکيه بر اين آيات] برگزيند، ( 29 )

 و تا خدا نخواهد، نخواهيد خواست؛ يقيناً خدا همواره دانا و حکيم است. ( 30 )

 هر کس را بخواهد در رحمتش درآورد و براي ستمکاران عذابي دردناک آماده کرده است. ( 31 )