به نام خداوند رحمتگر مهربان
بزرگوار [و خجسته] است آنكه فرمانروايى به دست اوست و او بر هر چيزى تواناست«1»
همانكه مرگ و زندگى را پديد آورد تا شما را بيازمايد كه كدامتان نيكوكارتريد و اوست ارجمند آمرزنده«2»
همان كه هفت آسمان را طبقه طبقه بيافريد در آفرينش آن [خداى] بخشايشگر هيچ گونه اختلاف [و تفاوتى] نمىبينى بازبنگر آيا خلل [و نقصانى] مىبينى«3»
باز دوباره بنگر تا نگاهت زبون و درمانده به سويت بازگردد«4»
و در حقيقت آسمان دنيا را با چراغهايى زينت داديم و آن را مايه طرد شياطين [= قواى مزاحم] گردانيديم و براى آنها عذاب آتش فروزان آماده كردهايم«5»
و كسانى كه به پروردگارشان انكار آوردند عذاب آتش جهنم خواهند داشت و چه بد سرانجامى است«6»
چون در آنجا افكنده شوند از آن خروشى مىشنوند در حالى كه مىجوشد«7»
نزديك است كه از خشم شكافته شود هر بار كه گروهى در آن افكنده شوند نگاهبانان آن از ايشان پرسند مگر شما را هشدار دهندهاى نيامد«8»
گويند چرا هشدار دهندهاى به سوى ما آمد و[لى] تكذيب كرديم و گفتيم خدا چيزى فرو نفرستاده استشما جز در گمراهى بزرگ نيستيد«9»
و گويند اگر شنيده [و پذيرفته] بوديم يا تعقل كرده بوديم در [ميان] دوزخيان نبوديم«10»
پس به گناه خود اقرار مىكنند و مرگ باد بر اهل جهنم«11»
كسانى كه در نهان از پروردگارشان مىترسند آنان را آمرزش و پاداشى بزرگ خواهد بود«12»
و [اگر] سخن خود را پنهان داريد يا آشكارش نماييد در حقيقت وى به راز دلها آگاه است«13»
آيا كسى كه آفريده است نمىداند با اينكه او خود باريك بين آگاه است«14»
اوست كسى كه زمين را براى شما رام گردانيد پس در فراخناى آن رهسپار شويد و از روزى [خدا] بخوريد و رستاخيز به سوى اوست«15»
آيا از آن كس كه در آسمان است ايمن شدهايد كه شما را در زمين فرو برد پس بناگاه [زمين] به تپيدن افتد«16»
يا از آن كس كه در آسمان است ايمن شدهايد كه بر [سر] شما تندبادى از سنگريزه فرو فرستد پس به زودى خواهيد دانست كه بيم دادن من چگونه است«17»
و پيش از آنان [نيز] كسانى به تكذيب پرداختند پس عذاب من چگونه بود«18»
آيا در بالاى سرشان به پرندگان ننگريستهاند [كه گاه] بال مىگسترند و [گاه] بال مىآنند جز خداى رحمان [كسى] آنها را نگاه نمىدارد او به هر چيزى بيناست«19»
يا آن كسى كه خود براى شما [چون] سپاهى است كه ياريتان مىكند جز خداى رحمان كيست كافران جز گرفتار فريب نيستند«20»
يا كيست آن كه به شما روزى دهد اگر [خدا] روزى خود را [از شما] باز دارد [نه] بلكه در سركشى و نفرت پافشارى كردند«21»
پس آيا آن كس كه نگونسار راه مىپيمايد هدايتيافته تر استيا آن كس كه ايستاده بر راه راست مىرود«22»
بگو اوست آن كس كه شما را پديد آورده و براى شما گوش و ديدگان و دلها آفريده است چه كم سپاسگزاريد«23»
بگو اوست كه شما را در زمين پراكنده كرده و به نزد او [ست كه] گرد آورده خواهيد شد«24»
و مىگويند اگر راست مىگوييد اين وعده كى خواهد بود«25»
بگو علم [آن] فقط پيش خداست و من صرفا هشدار دهندهاى آشكارم«26»
و آنگاه كه آن [لحظه موعود] را نزديك ببينند چهرههاى كسانى كه كافر شدهاند در هم رود و گفته شود اين است همان چيزى كه آن را فرا مىخوانديد«27»
بگو به من خبر دهيد اگر خدا مرا و هر كه را با من است هلاك كند يا ما را مورد رحمت قرار دهد چه كسى كافران را از عذابى پر درد پناه خواهد داد«28»
بگو اوستخداى بخشايشگر به او ايمان آورديم و بر او توكل كرديم و به زودى خواهيد دانست چه كسى است كه خود در گمراهى آشكارى است«29»
بگو به من خبر دهيد اگر آب [آشاميدنى] شما [به زمين] فرو رود چه كسى آب روان برايتان خواهد آورد«30»
