به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی
هميشه سودمند و با برکت است آنکه فرمانروايي [همه هستي] به دست اوست و او بر هر کاري تواناست. ( 1 )
آنکه مرگ و زندگي را آفريد تا شما را بيازمايد که کدامتان نيکوکارتريد، و او تواناي شکست ناپذير و بسيار آمرزنده است. ( 2 )
آنکه هفت آسمان را بر فراز يکديگر آفريد. در آفرينش [خداي] رحمان، خلل و نابساماني و ناهمگوني نمي بيني، پس بار ديگر بنگر آيا هيچ خلل و نابساماني و ناهمگوني مي بيني؟ (3)
سپس بار ديگر بنگر تا ديده ات در حالي که خسته و کم سو شده [و از يافتن خلل، نابساماني و ناهمگوني فرو مانده] و درمانده گشته است، به سويت باز گردد. ( 4 )
همانا ما آسمان دنيا را با چراغ هايي آراستيم و آنها را تيرهايي براي راندن شيطان ها قرار داديم، و براي آنان [در آخرت] آتشي افروخته، آماده کرده ايم؛ ( 5 )
و براي کساني که به پروردگارشان کافر شدند، عذاب دوزخ است و بد بازگشت گاهي است. ( 6 )
هنگامي که در آن افکنده شوند از آن در حالي که در جوش و فوران است، صدايي هولناک و دلخراش مي شنوند. ( 7 )
نزديک است که از شدت خشم متلاشي و پاره پاره شود. هرگاه گروهي در آن افکنده شوند، نگهبانانش از آنان مي پرسند: آيا شما را بيم دهنده اي نيامد؟ ( 8 )
مي گويند: چرا، بيم دهنده آمد، ولي او را انکار کرديم و گفتيم: خدا هيچ چيز نازل نکرده است؛ شما بيم دهندگان جز در گمراهي بزرگي نيستيد؛ ( 9 )
و مي گويند: اگر ما [دعوت سعادت بخش آنان را] شنيده بوديم، يا [در حقايقي که براي ما آوردند] تعقّل کرده بوديم، در ميان [آتش] اهل آتش سوزان نبوديم. ( 10 )
پس به گناه خود اعتراف مي کنند. و مرگ و دوري از رحمت بر اهل آتش سوزان باد. ( 11 )
بي ترديد کساني که در نهان از پروردگارشان مي ترسند، براي آنان آمرزش و پاداشي بزرگ است. ( 12 )
و گفتارتان را پنهان کنيد يا آن را آشکار سازيد، مسلماً او به نيّات و اسرار سينه ها داناست. ( 13 )
آيا کسي که [همه موجودات را] آفريده است، نمي داند؟ و حال آنکه او لطيف و آگاه است. ( 14 )
اوست که زمين را براي شما رام قرار داد، بنابراين بر اطراف و جوانب آن راه رويد و از روزي خدا بخوريد، و برانگيختن مردگان و رستاخيز به سوي اوست. ( 15 )
آيا از کسي که [حاکميت و فرمانروايي اش] در آسمان قطعي است [چه رسد در زمين] خود را در امان ديده ايد، از اينکه [با شکافتن زمين] شما را در آن فرو برد در حالي که زلزله و جنبش موج آسايش را ادامه دهد؟ ( 16 )
آيا از کسي که حاکميت و فرمانروايي اش در آسمان قطعي است [چه رسد در زمين] خود را در امان ديده ايد از اينکه توفاني سخت [که با خود ريگ و سنگ مي آورد] بر شما فرستد؟ پس به زودي خواهيد دانست که بيم دادن من چگونه است! ( 17 )
و مسلماً کساني که پيش از آنان بودند [آيات خدا و پيامبران را انکار کردند]، پس [بنگر] عذاب من چگونه بود! ( 18 )
آيا ندانسته اند که پرندگان بالاي سرشان را در حالي که بال مي گشايند و مي بندند، فقط [خداي] رحمان در فضا نگه مي دارد؟ يقيناً او بر همه چيز بيناست. ( 19 )
آيا آن کيست [از] سپاهتان که شما را به هنگام نزول عذاب در برابر خداي رحمان ياري دهد؟ کافران جز دچار فريب [شيطان] نيستند. ( 20 )
يا کيست آنکه به شما روزي دهد، اگر خدا روزي اش را از شما باز دارد؟ [نه اينکه حقيقت را نمي دانند] بلکه در سرکشي و نفرتِ [از حق سرسختي و] پافشاري مي کنند. ( 21 )
آيا کسي که نگونسار و به صورت افتاده حرکت مي کند، هدايت يافته تر است يا آنکه راست قامت بر راه راست مي رود؟ ( 22 )
بگو: اوست که شما را آفريد و براي شما گوش و ديده و دل قرار داد، ولي اندکي سپاس مي گزاريد(23)
بگو: اوست که شما را در زمين آفريد و به سوي او محشور مي شويد. ( 24 )
و مي گويند: اگر راستگوييد اين وعده وقوع [رستاخيز] کي خواهد بود؟ ( 25 )
بگو: دانش و آگاهي [اين حقيقت] فقط نزد خداست و من تنها بيم دهنده اي آشکارم. ( 26 )
پس زماني که آن [وعده داده شده] را از نزديک ببينند، چهره کافران درهم و زشت گردد [و به آنان گويند:] اين است همان چيزي که آن را [از روي مسخره] مي خواستيد. ( 27 )
بگو: به من خبر دهيد اگر خدا من را و هر که را با من است هلاک کند، يا مورد رحمت قرار دهد، پس چه کسي کافران را از عذاب دردناک پناه خواهد داد؟ ( 28 )
بگو: اوست رحمان، به او ايمان آورديم، و بر او توکل کرديم، پس به زودي خواهيد دانست چه کسي در گمراهي آشکار است. (29)
بگو: به من خبر دهيد اگر آب مورد بهره برداري شما [چون آب رودها، چشمه ها، سدها و چاه ها] در زمين فرو رود [تا آنجا که از دسترس شما خارج گردد] پس کيست که برايتان آب روان و گوارا بياورد؟(30)