به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی

اي پيامبر! چرا آنچه را که خدا بر تو حلال کرده براي به دست آوردن خشنودي همسرانت بر خود حرام مي کني؟ و خدا بسيار آمرزنده و مهربان است. ( 1 )

 به يقين خدا راه گشودن [و شکستن] سوگندهايتان را [در مواردي] براي شما مقرّر کرده است، [و آن اينکه سوگندها را با کفاره دادن بشکنيد تا از محدوديت و تنگنا درآييد] و خدا سرپرست و يار شماست، و او دانا و حکيم است. ( 2 )

 و هنگامي که پيامبر، رازي را به يکي از همسرانش گفت و او آن راز را [نزد زن ديگر] فاش کرد، و خدا پيامبر را از افشاي آن آگاه نمود، پيامبر بخشي از آن [راز افشا شده] را به آن زن گوشزد کرد و از گفتن بخشي ديگر [براي آنکه فاش کننده بيشتر شرمنده نشود] خودداري نمود. آن زن گفت: چه کسي فاش کردن راز را [به وسيله من] به تو خبر داده است؟ پيامبر گفت: داناي آگاه، به من خبر داد. ( 3 )

 اگر شما دو زن از کار خود به پيشگاه خدا توبه کنيد [خدا توبه شما را مي پذيرد]، چون دل شما دو نفر از حق و درستي منحرف شده است، و اگر بر ضدِّ پيامبر به يکديگر کمک دهيد [راه به جايي نخواهيد برد]؛ زيرا خدا و جبرئيل و صالح مؤمنان [که علي بن ابي طالب است] يار اويند، و فرشتگان نيز بعد از آنان پشتيبان او خواهند بود. ( 4 )

 اگر پيامبر، شما را طلاق دهد اميد است که پروردگارش همسراني بهتر از شما که مسلمان، مؤمن، فرمانبر، توبه کار، خداپرست، روزه دار، غير باکره و باکره باشند، به او عوض دهد. ( 5 )

 اي مؤمنان! خود و خانواده خود را از آتشي که هيزم آن انسان ها و سنگ ها است، حفظ کنيد. بر آن فرشتگاني خشن و سخت گير گمارده شده اند که از آنچه خدا به آنان دستور داده، سرپيچي نمي کنند، و آنچه را به آن مأمورند، همواره انجام مي دهند.(6)

 [آن روز گويند:] اي کافران! امروز عذرخواهي مکنيد، فقط آنچه را همواره انجام مي داديد، جزا داده مي شويد. ( 7 )

اي مؤمنان! به پيشگاه خدا توبه کنيد، توبه اي خالص [که شما را از بازگشت به گناه بازدارد]؛ اميد است پروردگارتان گناهانتان را از شما محو کند و شما را به بهشت هايي که از زيرِ [درختانِ] آن نهرها جاري است، درآورد، در آن روزي که خدا پيامبر و کساني که با او ايمان آورده اند، خوار نمي کند، نورشان پيشاپيش آنان و از سوي راستشان شتابان حرکت مي کند، مي گويند: پروردگارا! نور ما را براي ما کامل کن و ما را بيامرز که تو بر هر کاري توانايي(8)

 اي پيامبر! با کافران و منافقان جنگ کن و بر آنان سخت بگير و جايگاهشان دوزخ است و بد بازگشت گاهي است. ( 9 )

 خدا براي کافران، زن نوح و زن لوط را مثل زده که تحت سرپرستي و زوجيت دو بنده شايسته از بندگان ما بودند، ولي [در امر دين و دين داري] به آن دو [بنده شايسته ما] خيانت ورزيدند، و آن دو [پيامبر] چيزي از عذاب خدا را از آن دو زن دفع نکردند و [هنگام مرگ] به آن دو گفته شد: با وارد شوندگان وارد آتش شويد. ( 10 )

 و خدا براي مؤمنان همسر فرعون را مثل زده است هنگامي که گفت: پروردگارا! براي من نزد خودت خانه اي در بهشت بنا کن ومرا از فرعون وکردارش رهايي بخش ومرا از مردم ستمکار نجات ده. ( 11 )

 و [نيز] مريم دختر عمران [را مثل زده است] که دامان خود را پاک نگه داشت و در نتيجه از روح خود در او دميديم و کلمات پروردگارش و کتاب هاي او را تصديق کرد و از اطاعت کنندگان [فرمان هاي خدا] بود. ( 12 )