به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
اى پیامبر! هر زمان خواستید زنان را طلاق دهید، در زمان عده، آنها را طلاق گویید ( زمانى كه از عادت ماهانه پاك شده و با همسرشان نزدیكى نكرده باشند )، و حساب عده را نگه دارید; و از خدایى كه پروردگار شماست بپرهیزید; نه شما آنها را از خانههایشان بیرون كنید و نه آنها (در دوران عده) بیرون روند، مگر آنكه كار زشت آشكارى انجام دهند; این حدود خداست، و هر كس از حدود الهى تجاوز كند به خویشتن ستم كرده; تو نمىدانى شاید خداوند بعد از این، وضع تازه (و وسیله اصلاحى) فراهم كند! (۱)
و چون عده آنها سرآمد، آنها را بطرز شایستهاى نگه دارید یا بطرز شایستهاى از آنان جدا شوید; و دو مرد عادل از خودتان را گواه گیرید; و شهادت را براى خدا برپا دارید; این چیزى است كه مؤمنان به خدا و روز قیامت به آن اندرز داده مىشوند! و هر كس تقواى الهى پیشه كند، خداوند راه نجاتى براى او فراهم مىكند، (۲)
و او را از جایى كه گمان ندارد روزى مىدهد; و هر كس بر خدا توكل كند، كفایت امرش را مىكند; خداوند فرمان خود را به انجام مىرساند; و خدا براى هر چیزى اندازهاى قرار داده است! (۳)
و از زنانتان، آنان كه از عادت ماهانه مایوسند، اگر در وضع آنها (از نظر باردارى) شك كنید، عده آنان سه ماه است، و همچنین آنها كه عادت ماهانه ندیدهاند; و عده زنان باردار این است كه بار خود را بر زمین بگذارند; و هر كس تقواى الهى پیشه كند، خداوند كار را بر او آسان مىسازد! (۴)
این فرمان خداست كه بر شما نازل كرده; و هر كس تقواى الهى پیشه كند، خداوند گناهانش را مىبخشد و پاداش او را بزرگ مىدارد! (۵)
آنها ( زنان مطلقه) را هر جا خودتان سكونت دارید و در توانایى شماست سكونت دهید; و به آنها زیان نرسانید تا كار را بر آنان تنگ كنید (و مجبور به ترك منزل شوند); و اگر باردار باشند، نفقه آنها را بپردازید تا وضع حمل كنند; و اگر براى شما (فرزند را) شیر مىدهند، پاداش آنها را بپردازید; و (درباره فرزندان، كار را) با مشاوره شایسته انجام دهید; و اگر به توافق نرسیدید، آن دیگرى شیردادن آن بچه را بر عهده مىگیرد. (۶)
آنان كه امكانات وسیعى دارند، باید از امكانات وسیع خود انفاق كنند و آنها كه تنگدستند، از آنچه كه خدا به آنها داده انفاق نمایند; خداوند هیچ كس را جز به مقدار توانایى كه به او داده تكلیف نمىكند; خداوند بزودى بعد از سختیها آسانى قرار مىدهد! (۷)
چه بسیار شهرها و آبادیها كه اهل آن از فرمان خدا و رسولانش سرپیچى كردند و ما بشدت به حسابشان رسیدیم و به مجازات كمنظیرى گرفتار ساختیم! (۸)
آنها آثار سوء كار خود را چشیدند; و عاقبت كارشان خسران بود! (۹)
خداوند عذاب سختى براى آنها فراهم ساخته; پس از (مخالفت فرمان) خدا بپرهیزید اى خردمندانى كه ایمان آوردهاید! (زیرا) خداوند چیزى كه مایه تذكر است بر شما نازل كرده; (۱۰)
رسولى به سوى شما فرستاده كه آیات روشن خدا را بر شما تلاوت مىكند تا كسانى را كه ایمان آورده و كارهاى شایسته انجام دادهاند، از تاریكیها بسوى نور خارج سازد! و هر كس به خدا ایمان آورده و اعمال صالح انجام دهد، او را در باغهایى از بهشت وارد سازد كه از زیر (درختانش) نهرها جارى است، جاودانه در آن مىمانند، و خداوند روزى نیكویى براى او قرار داده است! (۱۱)
خداوند همان كسى است كه هفت آسمان را آفرید، و از زمین نیز همانند آنها را; فرمان او در میان آنها پیوسته فرود مىآید تا بدانید خداوند بر هر چیز تواناست و اینكه علم او به همه چیز احاطه دارد! (۱۲)