به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی
آنچه در آسمان ها و آنچه در زمين است، خدا را [به پاک بودن از هر عيب و نقصي] مي ستايند. فرمانروايي ويژه اوست، همه ستايش ها مخصوص اوست، و او بر هر کاري تواناست. ( 1 )
اوست که شما را آفريد؛ گروهي از شما کافرند، و برخي مؤمن، و خدا به آنچه انجام مي دهيد، بيناست. ( 2 )
آسمان ها و زمين را به حق آفريد، و شما را صورت گري کرد و صورت هايتان را نيکو آراست، و بازگشت به سوي اوست. ( 3 )
آنچه را که در آسمان ها و زمين است مي داند، و [نيز] آنچه را پنهان مي کنيد و آنچه را آشکار مي نماييد، مي داند و خدا به نيّات و اسرار سينه ها داناست. ( 4 )
آيا خبر کساني که پيش از اين کافر شدند، پس عقوبت کفرشان را چشيدند و براي آنان عذابي دردناک است، به شما نرسيده است؟ ( 5 )
آن [عقوبت و عذاب دردناک] به سبب آن است که پيامبرانشان همواره دلايل روشن براي آنان آوردند، ولي گفتند: آيا بشر [ي مانند خودمان] ما را راهنمايي مي کنند؟! پس کافر شدند و [از حق] روي گرداندند و خدا [از ايمان و طاعتشان] اظهار بي نيازي کرد، و خدا بي نياز و ستوده است. ( 6 )
کافران پنداشتند [که پس از مرگ] هرگز برانگيخته نخواهند شد. بگو: آري سوگند به پروردگارم مسلماً برانگيخته خواهيد شد، سپس شما را به آنچه انجام داده ايد، خبر خواهند داد، و اين بر خدا آسان است. ( 7 )
پس به خدا و پيامبرش و نوري که نازل کرديم، ايمان آوريد و خدا به آنچه انجام مي دهيد، آگاه است. ( 8 )
[بي ترديد برانگيخته مي شويد در] روزي که شما را در روز اجتماع [که روز قيامت است] جمع مي کند، آن روز، روز غبن و خسارت است؛ و هرکس به خدا ايمان بياورد و کار شايسته انجام دهد، خدا گناهانش را از او محو مي کند، و او را به بهشت هايي که از زيرِ [درختانِ] آن نهرها جاري است، درمي آورد، در آنها جاودانه و هميشگي اند. اين است کاميابي بزرگ(9)
و آنان که کافر شدند و آيات ما را انکار کردند، اهل آتش اند و در آن جاودانه اند، و بد بازگشت گاهي است! ( 10 )
هيچ مصيبتي جز به فرمان خدا نرسد. و هر کس به خدا ايمان بياورد، خدا قلبش را [به حقايق] راهنمايي مي کند؛ و خدا به همه چيز داناست. ( 11 )
و از خدا اطاعت کنيد و از پيامبر فرمان بريد، و اگر روي برگردانيد [بدانيد که] بر عهده پيامبر فقط رساندن آشکار [پيام وحي] است. ( 12 )
خداست که هيچ معبودي جز او نيست، پس مؤمنان فقط بايد بر او توکّل کنند. ( 13 )
اي اهل ايمان! به راستي برخي از همسران و فرزندانتان [به علت بازداشتن شما از اجراي فرمان هاي خدا و پيامبر] دشمن شمايند؛ بنابراين از [عمل به خواسته هاي بي جاي] آنان [که مخالف احکام خداست] بپرهيزيد، و اگر [از آزار و رنجي که به شما مي دهند] چشم پوشي کنيد و سرزنش کردن آنان را ترک نماييد و از آنان بگذريد [خدا هم شما را مورد الطاف بي کرانش قرار مي دهد]؛ زيرا خدا بسيار آمرزنده و مهربان است. ( 14 )
اموال و فرزندانتان فقط وسيله آزمايش اند، و خداست که پاداشي بزرگ نزد اوست. ( 15 )
بنابراين به اندازه استطاعتي که داريد از خدا پروا کنيد و [دعوت حق را] بشنويد و اطاعت نماييد و انفاق کنيد که براي شما بهتر است؛ و کساني که خود را از بخل و حرص بازدارند آنان رستگارند(16)
اگر به خدا وام نيکو دهيد، آن را براي شما دو چندان مي کند و شما را مي آمرزد و خدا عطا کننده پاداش فراوان در برابر عمل اندک مي باشد و بردبار است. ( 17 )
داناي نهان و آشکار و تواناي شکست ناپذير و حکيم است. ( 18 )