به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
خداوند سخن زنى را كه درباره شوهرش به تو مراجعه كرده بود و به خداوند شكایت مىكرد شنید (و تقاضاى او را اجابت كرد); خداوند گفتگوى شما را با هم (و اصرار آن زن را درباره حل مشكلش) مىشنید; و خداوند شنوا و بیناست. (۱)
كسانى كه از شما نسبت به همسرانشان «ظهار» مىكنند (و مىگویند: «انت على كظهر امى تو نسبت به من بمنزله مادرم هستى»)، آنان هرگز مادرانشان نیستند; مادرانشان تنها كسانىاند كه آنها را به دنیا آوردهاند! آنها سخنى زشت و باطل مىگویند; و خداوند بخشنده و آمرزنده است! (۲)
كسانى كه همسران خود را «ظهار» مىكنند، سپس از گفته خود بازمىگردند، باید پیش از آمیزش جنسى با هم، بردهاى را آزاد كنند; این دستورى است كه به آن اندرز داده مىشوید; و خداوند به آنچه انجام مىدهید آگاه است! (۳)
و كسى كه توانایى (آزاد كردن بردهاى) نداشته باشد، دو ماه پیاپى قبل از آمیزش روزه بگیرد; و كسى كه این را هم نتواند، شصت مسكین را اطعام كند; این براى آن است كه به خدا و رسولش ایمان بیاورید; اینها مرزهاى الهى است; و كسانى كه با آن مخالفت كنند، عذاب دردناكى دارند! (۴)
« كسانى كه با خدا و رسولش دشمنى مىكنند خوار و ذلیل شدند آنگونه كه پیشینیان خوار و ذلیل شدند; ما آیات روشنى نازل كردیم، و براى كافران عذاب خواركنندهاى است... (۵)
در آن روز كه خداوند همه آنها را برمىانگیزد و از اعمالى كه انجام دادند با خبر مىسازد، اعمالى كه خداوند حساب آن را نگه داشته و آنها فراموشش كردند; و خداوند بر هر چیز شاهد و ناظر است! (۶)
آیا نمىدانى كه خداوند آنچه را در آسمانها و آنچه را در زمین است مىداند; هیچ گاه سه نفر با هم نجوا نمىكنند مگر اینكه خداوند چهارمین آنهاست، و هیچ گاه پنج نفر با هم نجوا نمىكنند مگر اینكه خداوند ششمین آنهاست، و نه تعدادى كمتر و نه بیشتر از آن مگر اینكه او همراه آنهاست هر جا كه باشند، سپس روز قیامت آنها را از اعمالشان آگاه مىسازد، چرا كه خداوند به هر چیزى داناست! (۷)
آیا ندیدى كسانى را كه از نجوا ( سخنان درگوشى) نهى شدند، سپس به كارى كه از آن نهى شده بودند بازمىگردند و براى انجام گناه و تعدى و نافرمانى رسول خدا به نجوا مىپردازند و هنگامى كه نزد تو مىآیند تو را تحیتى (و خوشامدى) مىگویند كه خدا به تو نگفته است، و در دل مىگویند: «چرا خ است، وارد آن مىشوند، و چه بد فرجامى است! (۸)
اى كسانى كه ایمان آوردهاید! هنگامى كه نجوا مىكنید، و به گناه و تعدى و نافرمانى رسول (خدا) نجوا نكنید، و به كار نیك و تقوا نجوا كنید، و از خدایى كه همگى نزد او جمع مىشوید بپرهیزید! (۹)
نجوا تنها از سوى شیطان است; مىخواهد با آن مؤمنان غمگین شوند; ولى نمى تواند هیچ گونه ضررى به آنها برساند جز بفرمان خدا; پس مؤمنان تنها بر خدا توكل كنند! (۱۰)
اى كسانى كه ایمان آوردهاید! هنگامى كه به شما گفته شود: «مجلس را وسعت بخشید (و به تازهواردها جا دهید)»، وسعت بخشید، خداوند (بهشت را) براى شما وسعت مىبخشد; و هنگامى كه گفته شود: «برخیزید»، برخیزید; اگر چنین كنید، خداوند كسانى را كه ایمان آوردهاند و كسانى را كه علم به آنان داده شده درجات عظیمى مىبخشد; و خداوند به آنچه انجام مىدهید آگاه است! (۱۱)
اى كسانى كه ایمان آوردهاید! هنگامى كه مىخواهید با رسول خدا نجوا كنید (و سخنان درگوشى بگویید)، قبل از آن صدقهاى (در راه خدا) بدهید; این براى شما بهتر و پاكیزهتر است و اگر توانایى نداشته باشید، خداوند غفور و رحیم است! (۱۲)
آیا ترسیدید فقیر شوید كه از دادن صدقات قبل از نجوا خوددارى كردید؟! اكنون كه این كار را نكردید و خداوند توبه شما را پذیرفت، نماز را برپا دارید و زكات را ادا كنید و خدا و پیامبرش را اطاعت نمایید و (بدانید) خداوند از آنچه انجام مىدهید با خبر است! (۱۳)
آیا ندیدى كسانى را كه طرح دوستى با گروهى كه مورد غضب خدا بودند ریختند؟! آنها نه از شما هستند و نه از آنان! سوگند دروغ یاد مىكنند (كه از شما هستند) در حالى كه خودشان مىدانند (دروغ نمىگویند)! (۱۴)
خداوند عذاب شدیدى براى آنان فراهم ساخته، چرا كه اعمال بدى انجام مىدادند! (۱۵)
آنها سوگندهاى خود را سپرى قرار دادند و مردم را از راه خدا بازداشتند; از اینرو براى آنان عذاب خواركنندهاى است! (۱۶)
هرگز اموال و اولادشان آنها را از عذاب الهى حفظ نمىكند; آنها اهل آتشند و جاودانه در آن مىمانند! (۱۷)
(به خاطر بیاورید) روزى را كه خداوند همه آنها را برمىانگیزد، آنها براى خدا نیز سوگند (دروغ) یاد مىكنند همانگونه كه (امروز) براى شما یاد مىكنند; و گمان مىكنند كارى مىتوانند انجام دهند; بدانید آنها دروغگویانند! (۱۸)
شیطان بر آنان مسلط شده و یاد خدا را از خاطر آنها برده; آنان حزب شیطانند! بدانید حزب شیطان زیانكارانند! (۱۹)
كسانى كه با خدا و رسولش دشمنى مىكنند، آنها در زمره ذلیلترین افرادند.! (۲۰)
خداوند چنین مقرر داشته كه من و رسولانم پیروز مىشویم; چرا كه خداوند قوى و شكستناپذیر است! (۲۱)
هیچ قومى را كه ایمان به خدا و روز رستاخیز دارند نمىیابى كه با دشمنان خدا و رسولش دوستى كنند، هر چند پدران یا فرزندان یا برادران یا خویشاوندانشان باشند; آنان كسانى هستند كه خدا ایمان را بر صفحه دلهایشان نوشته و با روحى از ناحیه خودش آنها را تقویت فرموده، و آنها را در باغهایى از بهشت وارد مىكند كه نهرها از زیر (درختانش) جارى است، جاودانه در آن مىمانند; خدا از آنها خشنود است، و آنان نیز از خدا خشنودند; آنها «حزب الله سذللّهاند; بدانید «حزب الله» پیروزان و رستگارانند. (۲۲)
