به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
قیامت نزدیك شد و ماه از هم شكافت! (۱)
و هرگاه نشانه و معجزهاى را ببینند روى گردانده، مىگویند: «این سحرى مستمر است»! (۲)
آنها (آیات خدا را) تكذیب كردند و از هواى نفسشان پیروى نمودند; و هر امرى قرارگاهى دارد! (۳)
به اندازه كافى براى بازداشتن از بدیها اخبار (انبیا و امتهاى پیشین) به آنان رسیده است! (۴)
این آیات، حكمت بالغه الهى است; اما انذارها (براى افراد لجوج) فایده نمىدهد! (۵)
بنابر این از آنها روى بگردان، و روزى را به یاد آور كه دعوت كننده الهى مردم را به امر وحشتناكى دعوت مىكند (دعوت به حساب اعمال)! (۶)
آنان در حالى كه چشمهایشان از شدت وحشت به زیر افتاده، همچون ملخهاى پراكنده از قبرها خارج مىشوند، (۷)
در حالى كه (بر اثر وحشت و اضطراب) بسوى این دعوت كننده گردن مىكشند; كافران مىگویند: «امروز روز سخت و دردناكى است!» (۸)
پیش از آنها قوم نوح تكذیب كردند، (آرى) بنده ما (نوح) را تكذیب كرده و گفتند: «او دیوانه است!» و (با انواع آزارها از ادامه رسالتش) بازداشته شد. (۹)
او به درگاه پروردگار عرضه داشت:«من مغلوب (این قوم طغیانگر) شدهام، انتقام مرا از آنها بگیر!» (۱۰)
در این هنگام درهاى آسمان را با آبى فراوان و پىدرپى گشودیم; (۱۱)
و زمین را شكافتیم و چشمههاى زیادى بیرون فرستادیم; و این دو آب به اندازه مقدر با هم درآمیختند (و دریاى وحشتناكى شد)! (۱۲)
و او را بر مركبى از الواح و میخهایى ساخته شده سوار كردیم; (۱۳)
مركبى كه زیر نظر ما حركت مىكرد! این كیفرى بود براى كسانى كه (به او) كافر شده بودند! (۱۴)
ما این ماجرا را بعنوان نشانهاى در میان امتها باقى گذاردیم; آیا كسى هست كه پند گیرد؟! (۱۵)
(اكنون بنگرید) عذاب و انذارهاى من چگونه بود! (۱۶)
ما قرآن را براى تذكر آسان ساختیم; آیا كسى هست كه متذكر شود؟! (۱۷)
قوم عاد (نیز پیامبر خود را) تكذیب كردند; پس (ببینید) عذاب و انذارهاى من چگونه بود! (۱۸)
ما تندباد وحشتناك و سردى را در یك روز شوم مستمر بر آنان فرستادیم... (۱۹)
كه مردم را همچون تنههاى نخل ریشهكن شده از جا برمىكند! (۲۰)
پس (ببینید) عذاب و انذارهاى من چگونه بود! (۲۱)
ما قرآن را براى تذكر آسان ساختیم; آیا كسى هست كه متذكر شود! (۲۲)
طایفه ثمود (نیز) انذارهاى الهى را تكذیب كردند، (۲۳)
و گفتند: «آیا ما از بشرى از جنس خود پیروى كنیم؟! اگر چنین كنیم در گمراهى و جنون خواهیم بود! (۲۴)
آیا از میان ما تنها بر او وحى نازل شده؟! نه، او آدم بسیار دروغگوى هوسبازى است! (۲۵)
ولى فردا مىفهمند چه كسى دروغگوى هوسباز است! (۲۶)
ما «ناقه» را براى آزمایش آنها مىفرستیم; در انتظار پایان كار آنان باش و صبر كن! (۲۷)
و به آنها خبر ده كه آب (قریه) باید در میانشان تقسیم شود، (یك روز سهم ناقه، و یك روز براى آنها) و هر یك در نوبت خود باید حاضر شوند! (۲۸)
آنها یكى از یاران خود را صدا زدند، او به سراغ این كار آمد و (ناقه را)پى كرد! (۲۹)
پس (بنگرید) عذاب و انذارهاى من چگونه بود! (۳۰)
ما فقط یك صیحه ( صاعقه عظیم) بر آنها فرستادیم و بدنبال آن همگى بصورت گیاه خشكى درآمدند كه صاحب چهارپایان (در آغل) جمعآورى مىكند! (۳۱)
ما قرآن را براى یادآورى آسان ساختیم; آیا كسى هست كه متذكر شود؟! (۳۲)
قوم لوط انذارها(ى پىدرپى پیامبرشان) را تكذیب كردند; (۳۳)
ما بر آنها تندبادى كه ریگها را به حركت درمىآورد فرستادیم (و همه را هلاك كردیم)، جز خاندان لوط را كه سحرگاهان نجاتشان دادیم! (۳۴)
این نعمتى بود از ناحیه ما; این گونه هر كسى را كه شكر كند پاداش مىدهیم! (۳۵)
او آنها را از مجازات ما بیم داد، ولى بر آنها اصرار بر مجادله و القاى شك داشتند! (۳۶)
آنها از لوط خواستند میهمانانش را در اختیارشان بگذارد; ولى ما چشمانشان را نابینا و محو كردیم (و گفتیم:) بچشید عذاب و انذارهاى مرا! (۳۷)
سرانجام صبحگاهان و در اول روز عذابى پایدار و ثابت به سراغشان آمد! (۳۸)
(و گفتیم:) پس بچشید عذاب و انذارهاى مرا! (۳۹)
ما قرآن را براى یادآورى آسان ساختیم; آیا كسى هست كه متذكر شود؟! (۴۰)
و (همچنین) انذارها و هشدارها (یكى پس از دیگرى) به سراغ آل فرعون آمد، (۴۱)
اما آنها همه آیات ما را تكذیب كردند، و ما آنها را گرفتیم و مجازات كردیم، گرفتن شخصى قدرتمند و توانا! (۴۲)
آیا كفار شما بهتر از آنانند یا براى شما اماننامهاى در كتب آسمانى نازل شده است؟! (۴۳)
یا مىگویند: «ما جماعتى متحد و نیرومند و پیروزیم»؟! (۴۴)
(ولى بدانند) كه بزودى جمعشان شكست مىخورد و پا به فرارمىگذارند! (۴۵)
(علاوه بر این) رستاخیز موعد آنهاست، و مجازات قیامت هولناكتر و تلختر است! (۴۶)
مجرمان در گمراهى و شعلههاى آتشند، (۴۷)
در آن روز كه در آتش دوزخ به صورتشان كشیده مىشوند (و به آنها گفته مىشود:) بچشید آتش دوزخ را! (۴۸)
البته ما هر چیز را به اندازه آفریدیم! (۴۹)
و فرمان ما یك امر بیش نیست، همچون یك چشم بر هم زدن! (۵۰)
ما كسانى را كه در گذشته شبیه شما بودند هلاك كردیم; آیا كسى هست كه پند گیرد؟! (۵۱)
و هر كارى را انجام دادند در نامههاى اعمالشان ثبت است، (۵۲)
و هر كار كوچك و بزرگى نوشته شده است. (۵۳)
یقینا پرهیزگاران در باغها و نهرهاى بهشتى جاى دارند، (۵۴)
در جایگاه صدق نزد خداوند مالك مقتدر! (۵۵)
