نام خداوند بخشنده بخشایشگر
اى كسانى كه ایمان آورده اید! چیزى را بر خدا و رسولش مقدم نشمرید (و پیشى مگیرید)، و تقواى الهى پیشه كنید كه خداوند شنوا و داناست! (۱)
اى كسانى كه ایمان آوردهاید! صداى خود را فراتر از صداى پیامبر نكنید، و در برابر او بلند سخن مگویید (و داد و فریاد نزنید) آن گونه كه بعضى از شما در برابر بعضى بلند صدا مىكنند، مبادا اعمال شما نابود گردد در حالى كه نمىدانید! (۲)
آنها كه صداى خود را نزد رسول خدا كوتاه مىكنند همان كسانى هستند كه خداوند دلهایشان را براى تقوا خالص نموده، و براى آنان آمرزش و پاداش عظیمى است! (۳)
(ولى) كسانى كه تو را از پشت حجرهها بلند صدا مىزنند، بیشترشان نمىفهمند! (۴)
اگر آنها صبر مىكردند تا خود به سراغشان آیى، براى آنان بهتر بود; و خداوند آمرزنده و رحیم است! (۵)
اى كسانى كه ایمان آوردهاید! اگر شخص فاسقى خبرى براى شما بیاورد، درباره آن تحقیق كنید، مبادا به گروهى از روى نادانى آسیب برسانید و از كرده خود پشیمان شوید! (۶)
و بدانید رسول خدا در میان شماست; هرگاه در بسیارى از كارها از شما اطاعت كند، به مشقت خواهید افتاد; ولى خداوند ایمان را محبوب شما قرار داده و آن را در دلهایتان زینت بخشیده، و (به عكس) كفر و فسق و گناه را منفورتان قرار داده است; كسانى كه داراى این صفاتند هدایت یافتگانند! (۷)
(و این براى شما بعنوان) فضل و نعمتى از سوى خداست; و خداوند دانا و حكیم است.! (۸)
و هرگاه دو گروه از مؤمنان با هم به نزاع و جنگ پردازند، آنها را آشتى دهید; و اگر یكى از آن دو بر دیگرى تجاوز كند، با گروه متجاوز پیكار كنید تا به فرمان خدا بازگردد; و هرگاه بازگشت (و زمینه صلح فراهم شد)، در میان آن دو به عدالت صلح برقرار سازید; و عدالت پیشه كنید كه خداوند عدالت پیشگان را دوست مىدارد. (۹)
مؤمنان برادر یكدیگرند; پس دو برادر خود را صلح و آشتى دهید و تقواى الهى پیشه كنید، باشد كه مشمول رحمت او شوید! (۱۰)
اى كسانى كه ایمان آوردهاید! نباید گروهى از مردان شما گروه دیگر را مسخره كنند، شاید آنها از اینها بهتر باشند; و نه زنانى زنان دیگر را، شاید آنان بهتر از اینان باشند; و یكدیگر را مورد طعن و عیبجویى قرار ندهید و با القاب زشت و ناپسند یكدیگر را یاد نكنید، بسیار بد است كه بر كسى پس از ایمان نام كفرآمیز بگذارید; و آنها كه توبه نكنند، ظالم و ستمگرند! (۱۱)
اى كسانى كه ایمان آوردهاید! از بسیارى از گمانها بپرهیزید، چرا كه بعضى از گمانها گناه است; و هرگز (در كار دیگران) تجسس نكنید; و هیچ یك از شما دیگرى را غیبت نكند، آیا كسى از شما دوست دارد كه گوشت برادر مرده خود را بخورد؟! (به یقین) همه شما از این امر كراهت دارید; تقواى الهى پیشه كنید كه خداوند توبهپذیر و مهربان است! (۱۲)
اى مردم! ما شما را از یك مرد و زن آفریدیم و شما را تیرهها و قبیلهها قرار دادیم تا یكدیگر را بشناسید; (اینها ملاك امتیاز نیست،) گرامىترین شما نزد خداوند با تقواترین شماست; خداوند دانا و آگاه است! (۱۳)
عربهاى بادیهنشین گفتند: «ایمان آوردهایم» بگو: «شما ایمان نیاوردهاید، ولى بگویید اسلام آوردهایم، اما هنوز ایمان وارد قلب شما نشده است! و اگر از خدا و رسولش اطاعت كنید، چیزى از پاداش كارهاى شما را فروگذار نمىكند، خداوند، آمرزنده مهربان است.» (۱۴)
مؤمنان واقعى تنها كسانى هستند كه به خدا و رسولش ایمان آوردهاند، سپس هرگز شك و تردیدى به خود راه نداده و با اموال و جانهاى خود در راه خدا جهاد كردهاند;آنها راستگویانند. (۱۵)
بگو: «آیا خدا را از ایمان خود با خبر مىسازید؟! او تمام آنچه را در آسمانها و زمین است مىداند; و خداوند از همه چیز آگاه است!» (۱۶)
آنها بر تو منت مىنهند كه اسلام آوردهاند; بگو: «اسلام آوردن خود را بر من منت نگذارید، بلكه خداوند بر شما منت مىنهد كه شما را به سوى ایمان هدایت كرده است، اگر (در ادعاى ایمان) راستگو هستید! (۱۷)
خداوند غیبت آسمانها و زمین را مىداند و نسبت به آنچه انجام مىدهید بیناست!» (۱۸)
