به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی

واي بر هر عيب جوي بدگوي! ( 1 )

 همان که ثروتي فراهم آورده و [پي در پي] آن را شمرد [و ذخيره کرد]. ( 2 )

 گمان مي کند که ثروتش او را جاودانه خواهد کرد. ( 3 )

 اين چنين نيست، بي ترديد او را در آن شکننده، اندازند؛ ( 4 )

 و تو چه مي داني آن شکننده چيست؟ ( 5 )

آتش برافروخته خداست ( 6 )

 [آتشي] که بر دل ها برآيد و چيره شود. ( 7 )

 آن آتش بر آنان سربسته است [که هيچ راه گريزي از آن ندارند؛] ( 8 )

[آتشي] در ستون هايي بلند و کشيده. ( 9 )