به نام خدا که رحمتش بی انداز9ه است و مهربانی اش همیشگی

سوگند به اسبان دونده اي که همهمه کنان [به سوي جنگ] مي تازند ( 1 )

 و سوگند به اسباني که با کوبيدن سمشان از سنگ ها جرقه مي جهانند ( 2 )

 و سوگند به سواراني که هنگام صبح غافل گيرانه به دشمن هجوم مي برند ( 3 )

 و به وسيله آن هجوم، گرد و غبار فراواني بر انگيزند ( 4 )

 و ناگاه در آن وقت در ميان گروهي دشمن در آيند؛ ( 5 )

 [که] قطعاً انسان نسبت به پروردگارش بسيار ناسپاس است، ( 6 )

 و بي ترديد خود او بر اين ناسپاسي گواه است، ( 7 )

 و همانا او نسبت به ثروت و مال سخت علاقه مند است [و به اين سبب بخل مي ورزد] (8)

آيا نمي داند هنگامي که آنچه در گورهاست برانگيخته شود. ( 9 )

 و آنچه در سينه هاست پديدار گردد، ( 10 )

 بي ترديد در آن روز پروردگارشان نسبت به آنان آگاه است [و بر پايه اعمال نيک و بدشان به آنان پاداش و کيفر دهد]. ( 11 )