به نام خداوند بخشنده مهربان

قسم به اسباني که (سواران اسلام در جهاد با کفار تاختند تا جايي که) نفسشان به شماره افتاد. ( 1 )

 و در تاختن از سم خود بر سنگ آتش افروختند. ( 2 )

 و (بر دشمن شبيخون زدند تا) صبحگاه (آنها را) به غارت گرفتند. ( 3 )

 و گرد و غبار از ديار کفار بر انگيختند. ( 4 )

 و سپاه دشمن را همه در ميان گرفتند. ( 5 )

 (قسم به اسبان اين مجاهدان دين خدا) که انسان نسبت به پروردگارش کافر نعمت و ناسپاس است. ( 6 )

و (خدا و يا) خود او بر اين ناسپاسي محققا گواه است. ( 7 )

 و هم او بر حب مال دنيا سخت فريفته و بخيل است. ( 8 )

 آيا آدمي نمي‌داند که روزي آنچه (از مردگان) در دل قبرهاست همه بيرون ريخته مي‌شود؟ (9)

و آنچه در دلها پنهان است همه را پديدار سازند؟ ( 10 )

 محققا آن روز پروردگارشان (نيک و بد کردار) آنها کاملا آگاه است. ( 11 )

 و آنچه در دلها پنهان است همه را پديدار سازند؟ ( 10 )

 محققا آن روز پروردگارشان (نيک و بد کردار) آنها کاملا آگاه است. ( 11 )