به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی

سوگند به انجير و زيتون ( 1 )

 و سوگند به طور سينا ( 2 )

 و سوگند به اين [مکه] شهر امن ( 3 )

 که ما انسان را در نيکوترين نظم و اعتدال و ارزش آفريديم. ( 4 )

 آن گاه او را [به سبب گناهکاري] به [مرحله] پست ترينِ پَستان بازگردانديم. ( 5 )

 مگر آنان که ايمان آورده و کارهاي شايسته انجام داده اند، پس آنان را پاداشي بي منت و هميشگي است. ( 6 )

 [اي انسان!] پس چه چيزي تو را بعد [از اين همه دلايل] به تکذيب دين و [روز قيامت]، وامي دارد؟ ( 7 )

 آيا خدا بهترين داوران نيست؟ ( 8 )