به نام خداوند بخشنده مهربان
(اي رسول ما) آيا خبر هولناک قيامت و بليّه عالم گير محشر بر تو حکايت شده است؟ ( 1 )
که آن روز رخسار گروهي (کافر و متکبر) ترسناک و ذليل باشد. ( 2 )
و همه کارشان رنج و مشقّت است. ( 3 )
به آتش فروزان دوزخ در آيند. ( 4 )
از چشمه آب گرم جهنم آبشان نوشانند. ( 5 )
طعامي غير ضريع دوزخ (که علفي بد طعم و بوست) غذاي آنها نيست. ( 6 )
که آن طعام (هر چه خورند) نه فربه‌شان کند و نه سيرشان گرداند. ( 7 )
جمعي ديگر رخسارشان شادمان و خندان است. ( 8 )
از سعي و کوشش خود (در طاعت خدا) خشنودند. ( 9 )
در بهشت بلند مرتبت مقام عالي يافته‌اند. ( 10 )
و در آنجا هيچ سخن زشت و بيهوده نشنوند. ( 11 )
در آن بهشت چشمه‌ها (ي آب زلال و گوارا) جاري است. ( 12 )
و هم آنجا تختهاي عالي و کرسيهاي بلند پايه نهاده‌اند. ( 13 )
و قدحهاي بزرگ (بهترين شراب) گذاشته‌اند. ( 14 )
و مسند و بالشهاي لطيف مرتب داشته‌اند. ( 15 )
و فرشهاي عالي گرانبها گسترده‌اند. ( 16 )
آيا مردم در خلقت شتر نمي‌نگرند که چگونه (به انواع حکمت و منفعت براي بشر) خلق شده است؟ ( 17 )
و در خلقت کاخ بلند آسمان فکر نمي‌کنند که چگونه آن را بر افراشته‌اند؟ ( 18 )
و کوهها را نمي‌بينند که چگونه بر زمين کوبيده‌اند؟ ( 19 )
و به زمين نظر نمي‌کنند که چگونه گسترده‌اند؟ ( 20 )
پس خلق را (به حکمتهاي الهي) متذکر ساز که وظيفه پيغمبري تو غير از اين نيست. ( 21 )
تو مسلط و توانا بر (تبديل کفر و ايمان) آنها نيستي. ( 22 )
جز آنکه هر کس (پس از تذکر) روي از حق بگرداند و کافر شود. ( 23 )
او را خدا به عذابي بزرگ (در دوزخ) معذب کند. ( 24 )
البته باز گشت آنها به سوي ماست. ( 25 )
آن گاه حسابشان بر ما خواهد بود. ( 26 )
