به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی

هنگامي که خورشيد را به هم درپيچند ( 1 )

 و هنگامي که ستارگان تيره و بي نور شوند ( 2 )

و هنگامي که کوه ها را به حرکت آرند و از جا برکنند ( 3 )

 و هنگامي که اموال نفيس و با ارزش رها و بي صاحب شود ( 4 )

 و هنگامي که همه حيوانات وحشي محشور شوند ( 5 )

 و هنگامي که درياها مشتعل و برافروخته گردند ( 6 )

 و هنگامي که هرکس [با همسان خود] قرين و جفت شوند [خوبان با خوبان و بدان با بدان](7)

 و هنگامي که از [دختر] زنده به گور بپرسند ( 8 )

 به کدام گناه کشته شده؟ ( 9 )

 و هنگامي که نامه هاي اعمال را بگشايند…. ( 10 )

 و هنگامي که آسمان را به شدت برکنند و برچينند ( 11 )

 و هنگامي که دوزخ افروخته شود…. ( 12 )

 و هنگامي که بهشت را نزديک آرند ( 13 )

 [در چنين موقعيت و زماني است که] هر کس هر عملي را [از خير و شر] حاضر کرده است، بداند. ( 14 )

پس سوگند به ستارگاني که باز مي گردند، ( 15 )

 ستارگاني که به سرعت مي روند و پنهان مي شوند ( 16 )

 و سوگند به شب هنگامي که [روي مي آورد، و زماني که] مي رود ( 17 )

 و سوگند به صبح هنگامي که مي دمد [و با گستردن نورش تاريکي را مي زدايد] ( 18 )

 که قرآن کلام فرستاده اي ارجمند و بزرگوار است. ( 19 )

 نيرومندي که نزد صاحب عرش داراي مقام و منزلت است؛ …. ( 20 )

 آنجا مورد اطاعت [فرشتگان] و امين است…. ( 21 )

 و رفيق و يار شما ديوانه نيست. ( 22 )

 بي ترديد امين وحي را در افق روشن ديده است، ( 23 )

 و او نسبت به [ابلاغ و تعليم] آنچه به او وحي مي شود، بخيل نيست ( 24 )

 و قرآن، کلام شيطان رانده شده نيست؛ ( 25 )

 پس [با انکار قرآن و روي گرداندن از آن] کجا مي رويد؟ ( 26 )

 قرآن فقط وسيله يادآوري و پند براي جهانيان است؛ ( 27 )

 براي هرکس از شما که بخواهد [در همه شؤون زندگي مادي و معنوي] راه مستقيم بپيمايد ( 28 )

و شما [طيِ راهِ مستقيم را] نخواهيد خواست مگر آنکه خدا پروردگار جهانيان بخواهد. ( 29 )