به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی
آنچه در آسمان ها و آنچه در زمين است، خدا را [به پاک بودن از هر عيب و نقصي] مي ستايند، و او تواناي شکست ناپذير و حکيم است. ( 1 )
اي مؤمنان! چرا چيزي را مي گوييد که خود عمل نمي کنيد؟ ( 2 )
نزد خدا به شدت موجب خشم است که چيزي را بگوييد که خود عمل نمي کنيد. ( 3 )
خدا کساني را دوست دارد که صف زده در راه او جهاد مي کنند [و از ثابت قدمي] گويي بنايي پولادين و استوارند. ( 4 )
و [ياد کن] هنگامي را که موسي به قومش گفت: اي قوم من! چرا مرا مي آزاريد در حالي که مي دانيد من فرستاده خدا به سوي شما هستم؟ پس هنگامي که [از حق] منحرف شدند، خدا هم دل هايشان را [از پذيرفتن هدايت] منحرف کرد، و خدا مردم فاسق را هدايت نمي کند. ( 5 )
و [ياد کن] هنگامي را که عيسي پسر مريم گفت: اي بني اسرائيل! به يقين من فرستاده خدا به سوي شمايم، تورات را که پيش از من بوده، تصديق مي کنم، و به پيامبري که بعد از من مي آيد و نامش «احمد» است، مژده مي دهم. پس هنگامي که [احمد] دلايل روشن براي آنان آورد، گفتند: اين جادويي است آشکار!! ( 6 )
و ستمکارتر از کسي که بر خدا دروغ مي بندد، در حالي که به اسلام دعوت مي شود کيست؟ و خدا مردم ستمکار را هدايت نمي کند. ( 7 )
مي خواهند نور خدا را با دهان هايشان خاموش کنند در حالي که خدا کامل کننده نور خود است، گرچه کافران خوش نداشته باشند. ( 8 )
اوست که پيامبرش را با هدايت و دين حق فرستاد تا آن را بر همه اديان پيروز کند، گرچه مشرکان خوش نداشته باشند. ( 9 )
اي اهل ايمان! آيا شما را به تجارتي راهنمايي کنم که شما را از عذابي دردناک نجات مي دهد؟ (10)
به خدا و پيامبرش ايمان آوريد، و با اموال و جان هايتان در راه خدا جهاد کنيد؛ اين [ايمان و جهاد] اگر [به منافع فراگير و هميشگي آن] معرفت و آگاهي داشتيد، براي شما [از هر چيزي] بهتر است؛ (11)
تا گناهتان را بيامرزد، و شما را در بهشت هايي که از زيرِ [درختانِ] آن نهرها جاري است و خانه هاي پاکيزه در بهشت هاي جاويدان، درآورد؛ اين است کاميابي بزرگ. ( 12 )
و نعمت هاي ديگري که آن را دوست داريد [و به شما عطا مي کند] ياري و پيروزي نزديک از سوي خداست. و مؤمنان را مژده ده. ( 13 )
اي اهل ايمان! ياران خدا باشيد، همان گونه که عيسي پسر مريم به حواريون گفت: ياران من در راه خدا چه کساني اند؟ حواريون گفتند: ما ياران خداييم. پس طايفه اي از بني اسرائيل ايمان آوردند و گروهي کافر شدند؛ در نتيجه کساني را که ايمان آوردند، بر ضد دشمنانشان ياري داديم تا پيروز شدند. ( 14 )