به نام خدا كه رحمتش بى‏ اندازه است‏ و مهربانى‏ اش هميشگى.

اي مردم! از پروردگارتان پروا کنيد، بي ترديد زلزله قيامت، واقعه اي بزرگ است. ( 1 )

روزي که آن را ببينيد [مشاهده خواهيد کرد که] هر مادر شير دهنده اي از کودکي که شيرش مي دهد، بي خبر مي شود، و هر ماده بارداري بار خود را سقط مي کند، و مردم را مست مي بيني در حالي که مست نيستند، بلکه عذاب خدا بسيار سخت است. ( 2 )

و برخي از مردم اند که [همواره] بدون هيچ دانشي [بلکه از روي جهل و ناداني] درباره خدا [با اصرار بر يک اعتقاد بي پايه] برخورد خصمانه و گفتگوي ستيزآميز مي کنند، و از هر شيطان سرکشي پيروي مي نمايند. ( 3 )

بر آن شيطان، لازم و مقرّر شده است که هر کس که او را به سرپرستي و دوستي خود گيرد، حتماً او گمراهش مي کند، و به آتش سوزنده راهنمايي اش مي نمايد. ( 4 )

اي مردم! اگر درباره برانگيخته شدن [پس از مرگ] در ترديد هستيد، پس [به اين واقعيت توجه کنيد که] ما شما را از خاک آفريديم، سپس از نطفه، سپس از علقه، سپس از پاره گوشتي با آفرينشي کامل يا غير کامل آفريديم تا براي شما روشن کنيم [که ما به برانگيختن مردگان تواناييم]؛ و آنچه را مي خواهيم تا مدتي معين در رحم ها مستقر مي کنيم؛ آن گاه شما را به صورت کودک [از رحم مادر] بيرون مي آوريم تا آنکه به قدرت فکري و نيرومندي جسمي خود برسيد. و برخي از شما [پيش از فرتوتي] قبض روح مي شود، و برخي از شما را به پست ترين دوره عمر [که ايام پيري است] برمي گردانند تا در نتيجه از دانشي که داشتند چيزي ندانند. و [از نشانه هاي ديگر قدرت ما اينکه] زمين را [در زمستان] خشک و افسرده مي بيني، پس چون آب [باران] را بر آن نازل مي کنيم، مي جنبد و برمي آيد و از هر نوع گياه تر و تازه و بهجت انگيزي مي روياند. ( 5 ) [

همه] اين [امور] براي اين است که [بدانيد] خدا همان حق است، و اينکه او مردگان را زنده مي کند، و اينکه او بر هر کاري تواناست. ( 6 )

و اينکه قيامت آمدني است، هيچ شکي در آن نيست، و اينکه خدا کساني را که در گورهايند، برمي انگيزد. ( 7 )

و از مردمان کسي است که همواره بدون هيچ دانشي [بلکه از روي جهل و ناداني] و بدون هيچ هدايتي، و هيچ کتاب روشني درباره خدا مجادله و ستيزه مي کند. ( 8 ) [

آن هم] با حالتي متکبرانه و مغرورانه که سرانجام مردم را از راه خدا گمراه کند؛ براي او در دنيا رسوايي است و روز قيامت عذاب سوزان به وي مي چشانيم. ( 9 )

اين [رسوايي و عذاب] به کيفر اعمالي است که از پيش فرستاده اي و به آن خاطر است که خدا نسبت به بندگان ستمکار نيست. ( 10 )

و برخي از مردم اند که خدا را يک سويه [و بر پايه دست يابي به امور مادي] مي پرستند، پس اگر خيري [چون ثروت، مقام و اولاد] به آنان برسد به آن آرامش يابند، و اگر بلايي [چون بيماري، تهيدستي و محروميت از عناوين اجتماعي] به آنان برسد [از پرستش خدا] عقب گرد مي کنند [و به بي ديني و ارتداد مي گرايند]، دنيا و آخرت را از دست داده اند، و اين است همان زيان آشکار. ( 11 )

چيزي را به جاي خدا مي پرستند که نه زياني به آنان مي رساند و نه سودي به آنان مي دهد؛ اين است همان گمراهي بسيار دور. ( 12 )

بلکه کسي را مي پرستند که قطعاً زيانش از سودش نزديک تر است، بد سرپرست و ياوري و بد معاشر و همدمي است! ( 13 )

يقيناً خدا کساني را که ايمان آورده و کارهاي شايسته انجام داده اند، در بهشت هايي در مي آورد که از زيرِ [درختانِ] آن نهرها جاري است؛ مسلماً خدا هر چه را بخواهد انجام مي دهد. ( 14 )

کسي که همواره گمان مي کند که خدا هرگز پيامبرش را در دنيا و آخرت ياري نخواهد داد [و اکنون ياري خدا را مي بيند و به اين خاطر نااميد و خشمگين است] بايد طنابي از سقف [خانه اش] بياويزد، سپس خود را حلق آويز کند، پس ببيند آيا حيله و نيرنگش آنچه را سبب خشم او شده است از بين مي برد؟! (15)

و اين گونه، قرآن را [به صورت] آياتي روشن نازل کرديم؛ و قطعاً خدا هر که را بخواهد، هدايت مي کند. ( 16 )

همانا آنان که ايمان آوردند و آنان که يهودي اند و صابئان و نصاري و مجوس و کساني که شرک ورزيده اند، حتماً خدا روز قيامت ميانشان داوري مي کند [تا گرويدگان به حق از آلودگان به باطل جدا شوند و حق پيشگان به بهشت و باطل گرايان به دوزخ درآيند]؛ بي ترديد خدا بر همه چيز گواه است. ( 17 )

آيا ندانسته اي که هر که در آسمان ها و هر که در زمين است و خورشيد و ماه و ستارگان و کوه ها و درختان و جنبندگان و بسياري از مردم براي او سجده مي کنند؟ و بر بسياري [که از سجده امتناع دارند] عذاب، لازم و مقرّر شده است. و کسي را که خدا خوار کند، گرامي دارنده اي براي او نيست؛ به يقين خدا هر چه را بخواهد انجام مي دهد. ( 18 )

اين دو [گروهِ حق پيشه و باطل گرا] دشمن يکديگرند که درباره پروردگارشان در جدال و ستيزند [گروه حق پيشه، پروردگار را به صفاتي وصف مي کنند که شايسته اوست و گروه باطل گرا او را به اموري مي ستايند که سزاوار او نيست]، پس کساني که کافر شدند براي آنان لباس هايي از آتش [به اندازه اندامشان] بريده شده و از بالاي سرشان مايع جوشان [به روي آنان] ريخته مي شود، (19)

که آنچه در شکم هاي ايشان است و پوست بدنشان به وسيله آن گداخته مي شود، (20)

و براي آنان گرزهايي از آهن [مخصوص] است [که بر سرشان مي کوبند] ( 21 )

هرگاه بخواهند به سبب اندوه [فراوان و غصه گلوگير] از دوزخ درآيند، به آن بازشان مي گردانند؛ و [به آنان مي گويند:] عذاب سوزان را بچشيد. ( 22 )

بي ترديد خدا کساني را که ايمان آورده و کارهاي شايسته انجام داده اند، در بهشت هايي درمي آورد که از زيرِ [درختانِ] آن نهرها جاري است، در آنجا با دستبندهايي از طلا و مرواريد آرايش مي شوند، و لباسشان در آنجا حرير است. (23)

و به سوي گفتار پاک و پاکيزه [مانند سلام، الحمدلله و سبحان الله] راهنماييشان کنند، و به راه پسنديده [که راه بهشت است] هدايتشان نمايند. ( 24 )

مسلماً کساني که کافرند و از راه خدا و [ورود مؤمنان به] مسجدالحرام که آن را براي همه مردم چه مقيم و حاضر و چه مسافر، يکسان قرار داده ايم جلوگيري مي کنند، [کيفري بسيار سخت خواهند داشت]، و هر که بخواهد در آنجا با انحراف از حق روي به ستم آورد [و دست به شرک و هر گناهي بيالايد] او را عذابي دردناک مي چشانيم. ( 25 )

و [ياد کن] هنگامي را که جاي خانه [کعبه] را براي ابراهيم آماده کرديم [و از او پيمان گرفتيم] که هيچ چيز را شريک من قرار مده و خانه ام را براي طواف کنندگان و قيام کنندگان و رکوع کنندگان و سجده کنندگان [از پليدي هاي ظاهري و باطني] پاک و پاکيزه گردان. ( 26 )

و در ميان مردم براي حج بانگ زن تا پياده و سوار بر هر شتر باريک اندام [چابک و چالاک] که از هر راه دور مي آيند، به سوي تو آيند. ( 27 )

تا منافع خود را [از برکت اين سفر معنوي] مشاهده کنند، و نام خدا را در روزهايي معين [که براي قرباني اعلام شده] بر دام هاي زبان بسته اي که به آنان عطا کرده ذکر کنند، [چون قرباني کرديد] از آن بخوريد و تهيدست را نيز اطعام کنيد. ( 28 )

سپس بايد آلودگي هاي خود را [که در مدت مُحرم بودن و قرباني کردن و سر تراشيدن بر بدن هايشان قرار گرفته] برطرف کنند و نذرهايشان را وفا نمايند و بر گرد خانه کهن طواف کنند. ( 29 )

اين است [آنچه به عنوان مناسک حج قرار داده ايم] و هر کس مقرّرات خدا را بزرگ شمارد، براي او نزد پروردگارش بهتر است. و چهارپايان مگر آنچه [در آيات ديگر، حُرمتش] بر شما خوانده مي شود، براي شما حلال شده است؛ بنابراين از پليدي بت ها و از گفتار باطل [چون دروغ، افترا، غيبت و شهادت ناحق] دوري گزينيد. (30)

در حالي که براي خدا حق گرا باشيد [و در مناسک حج] به او شرک نورزيد. و هر کس به خدا شرک ورزد، گويا چنان است که از آسمان سقوط کرده و پرندگان [شکاري] او را مي ربايند، يا باد او را به جايي دور دست مي اندازد. ( 31 )

اين است [برنامه هاي حج و حدود و مقرّرات خدا] و هر کس شعاير خدا را بزرگ شمارد، بدون ترديد اين بزرگ شمردن ناشي از تقواي دل هاست. ( 32 )

براي شما در دام هاي قرباني تا زماني معين سودهايي است [مانند سواري گرفتن و تغذيه از شير و گوشت آنها] سپس جايگاه [فرود آمدنشان براي قرباني] به سوي خانه کهن [يعني خانه کعبه] است. ( 33 )

و براي هر امتي عبادتي ويژه قرار داده ايم [که مشتمل بر قرباني است] تا نام خدا را بر آنچه که از دام هاي زبان بسته روزي آنان نموده ايم [به هنگام قرباني] ذکر کنند. پس [بدانيد که] معبود شما خداي يکتاست؛ بنابراين فقط تسليم او شويد. و فرمانبرداران فروتن را [به لطف و رحمت خدا] مژده ده.(34)

همانان که وقتي خدا ياد شود، دل هايشان مي هراسد، و بر آنچه [از بلا و حادثه] به آنان مي رسد، شکيبايند و برپا دارندگان نمازند و از آنچه روزي آنان نموديم، انفاق مي کنند. ( 35 )

شتران قرباني را براي شما از شعاير خدا قرار داديم، براي شما در آنها سودي [مانند سواري گرفتن و تغذيه از شير و گوشت آنها] ست؛ در حالي که به نظم در خط مستقيم ايستاده اند، نام خدا را [هنگام نحر کردنشان] بر آنها ذکر کنيد، و زماني که [بي جان] به پهلو در افتاده اند، از آنها بخوريد و به تهيدستاني که اهل درخواست کردن نيستند و فقيراني که اهل درخواست کردن هستند، بخورانيد. اين گونه آنها را براي شما رام و مسخّر کرديم تا سپاس گزاري کنيد. ( 36 )

هرگز گوشت هايشان وخون هايشان به خدا نمي رسد، بلکه تقواي شما به او مي رسد. اين گونه آنها را براي شما رام و مسخّر کرد تا خدا را به [شکرانه] اينکه هدايتتان کرد به بزرگي ياد کنيد؛ و نيکوکاران را [به لطف و رحمت خدا] مژده ده. ( 37 )

مسلماً خدا از مؤمنان دفاع مي کند، قطعاً خدا هيچ خيانت کار ناسپاسي را دوست ندارد. (38)

ه کساني که [ستمکارانه] مورد جنگ و هجوم قرار مي گيرند، چون به آنان ستم شده اذن جنگ داده شده، مسلماً خدا بر ياري دادن آنان تواناست. ( 39 )

همانان که به ناحق از خانه هايشان اخراج شدند [و گناه و جرمي نداشتند] جز اينکه مي گفتند: پروردگار ما خداست و اگر خدا برخي از مردم را به وسيله برخي ديگر دفع نمي کرد، همانا صومعه ها و کليساها و کنيسه ها و مسجدهايي که در آنها بسيار نام خدا ذکر مي شود به شدت ويران مي شدند؛ و قطعاً خدا به کساني که [دين] او را ياري مي دهند ياري مي رساند؛ مسلماً خدا نيرومند و تواناي شکست ناپذير است. ( 40 )

همانان که اگر آنان را در زمين قدرت و تمکّن دهيم، نماز را برپا مي دارند، و زکات مي پردازند، و مردم را به کارهاي پسنديده وا مي دارند و از کارهاي زشت بازمي دارند؛ و عاقبت همه کارها فقط در اختيار خداست. ( 41 )

و اگر تو را تکذيب مي کنند [کار جديدي نيست] پيش از اينان قوم نوح و عاد و ثمود هم [پيامبرانشان را] تکذيب کردند. ( 42 )

و [نيز] قوم ابراهيم وقوم لوط، (43)

و [هم چنين] اهل مدين؛ و موسي هم تکذيب شد. پس کافران را مهلت دادم، سپس آنان را [به عذابي سخت] گرفتم، پس [بنگر که] کيفر و انتقام من [نسبت به آنان] چگونه بود؟(44)

و چه بسيار شهرها را در حالي که اهلش ستمکار بودند، هلاک کرديم، پس [به سبب نزول عذاب سقف هاي خانه هايشان خراب شده و ديوارهايشان بر] سقف ها فرو ريخته است و [چه بسيار] چاه هاي پر آب [که به سبب نابود شدن مالکانش] متروک افتاده و کاخ ها و قصرهاي برافراشته [ومحکمي که بي ساکن و بي صاحب مانده است] ( 45 )

آيا در زمين گردش نکرده اند تا براي آنان دل هايي [بيدار و بينا] پيدا شود که با آن بينديشند يا گوش هايي که با آن [اندرزها را] بشنوند؟ حقيقت اين است که ديده ها کور نيست بلکه دل هايي که در سينه هاست، کور است! (46)

و آنان از تو [از روي مسخره و ريشخند] شتاب در عذاب را درخواست مي کنند، در حالي که خدا هرگز از وعده اش تخلف نمي کند؛ و همانا يک روز نزد پروردگارت مانند هزار سال از سال هايي است که شما مي شماريد [براي او زمان نزديک، زمان دور، امروز، ديروز، گذشته و آينده مفهومي ندارد؛ بنابراين فاصله زماني شما با عذاب الهي شما را دچار اين پندار نکند که تهديد به عذاب، تهديدي طولاني و دروغ است] ( 47 )

و چه بسا شهرها که به [اهل] آنها در حالي که ستمکار بودند، مهلت دادم، سپس آنان را [به عذابي سخت] گرفتم؛ وبازگشت همه به سوي اوست. ( 48 )

بگو: اي مردم! من براي شما فقط بيم دهنده اي آشکارم. ( 49 )

پس کساني که ايمان آورده و کارهاي شايسته انجام داده اند، آمرزش و رزقي نيکو براي آنهاست. (50)

و کساني که در [باطل کردن و بي اثر نمودن] آيات ما کوشيده اند، به گمان آنکه ما را عاجز کنند [تا از دسترس قدرت ما بيرون روند] اهل آتشِ افروخته اند. ( 51 )

و پيش از تو هيچ رسول و پيامبري را نفرستاديم مگر آنکه هرگاه آرزو مي کرد [اهداف پاک و سعادت بخش خود را براي نجات مردم از کفر و شرک پياده کند] شيطان [براي بازداشتن مردم از پذيرش حق] در برابر آرزويش شبهه و وسوسه مي انداخت، ولي خدا آنچه را شيطان [از وسوسه ها و شبهه ها مي اندازد] مي زدايد و محو مي کند، سپس آياتش را محکم و استوار مي سازد؛ و خدا دانا و حکيم است. ( 52 ) [

آزاد گذاشتن شبهه اندازي شيطان] براي اين [است] که خدا آنچه را شيطان مي اندازد براي آنان که در دل هايشان بيماري است و براي سنگدلان وسيله آزمايش قرار دهد؛ و قطعاً ستمکاران در دشمني و ستيزي بسيار دور [نسبت به حق و حقيقت] قرار دارند. ( 53 )

و [نيز براي اين است] تا کساني که دانش و آگاهي [ديني] به آنان عطا شده بدانند که [محو شدن و نابودي القائات شيطان و استوار شدن آيات] از سوي پروردگارت حق است، پس به آن ايمان آورند و دل هايشان براي آن رام و فروتن شود؛ و قطعاً خدا هدايت کننده اهل ايمان به سوي راهي راست است. ( 54 )

و کافران همواره نسبت به آيات خدا در ترديدي سخت قرار دارند تا آنکه ناگهان قيامت بر آنان در رسد، يا عذاب روزي که روز ديگري به دنبال ندارد [بلکه ابدي است] به سراغشان آيد. (55)

آن روز، حاکميّت و فرمانروايي ويژه خداست. ميان آنان داوري مي کند؛ پس کساني که ايمان آورده و کارهاي شايسته انجام داده اند، در بهشت هاي پر نعمت اند. ( 56 )

و کساني که کافر شده و آيات ما را تکذيب کرده اند، پس عذابي خوارکننده براي آنان است. ( 57 )

و کساني که در راه خدا هجرت کرده سپس کشته شده يا مرده اند، به يقين خدا رزقي نيکو به آنان مي دهد؛ و قطعاً خدا بهترين روزي دهندگان است. ( 58 )

مسلماً آنان را به جايگاهي که آن را مي پسندند وارد مي کند؛ و بي ترديد خدا دانا و بردبار است. (59)

[مطلب درباره مؤمن و کافر] همان است [که گفتيم]، و هر کس به مانند آنچه به آن عقوبت شده [متجاوز را] عقوبت کند، آن گاه به وي ستم شود، يقيناً خدا او را ياري مي دهد؛ زيرا خدا باگذشت و بسيار آمرزنده است. ( 60 )

اين [ياري ستمديده بر ضد ستمکار] به سبب اين است که خدا [داراي قدرت بي نهايت است و گوشه اي از قدرتش اينکه] همواره شب را در روز و روز را در شب درمي آورد؛ و به يقين خدا شنوا و بيناست. ( 61 )

اين [قدرت بي نهايت او نسبت به امور آفرينش و نسبت به وضع و حال مردم] براي اين است که فقط خدا حق است، و اينکه آنچه را جز او مي پرستيد، باطل است، و اينکه فقط خدا بلند مرتبه و بزرگ است. ( 62 )

آيا ندانسته اي که خدا از آسمان آبي نازل مي کند، در نتيجه زمين سرسبز و خرم مي شود؛ به يقين خدا لطيف و آگاه است. ( 63 )

آنچه در آسمان ها و آنچه در زمين است، فقط در سيطره مالکيّت و فرمانروايي اوست؛ و يقيناً خداست که خود بي نياز و ستوده است. (64)

آيا ندانسته اي که خدا آنچه را در زمين است و [نيز] کشتي ها را که به فرمان او در دريا روانند، براي شما رام و مسخّر کرده است؟ و آسمان را نگه مي دارد که بر زمين نيفتد مگر به اذن او؟ يقيناً خدا به همه مردم رؤوف و مهربان است. ( 65 )

و اوست که به شما حيات داد، سپس شما را مي ميراند، آن گاه شما را زنده مي کند؛ به يقين که انسان بسيار ناسپاس است. ( 66 )

براي هر امتي عبادتي ويژه قرار داده ايم که آن را انجام مي دهند؛ پس نبايد در اين امر با تو ستيز و نزاع کنند. و به سوي پروردگارت دعوت کن که بي ترديد تو بر راهي راست قرار داري. ( 67 )

و اگر با تو [با اصرار بر يک اعتقاد بي پايه برخورد خصمانه کنند و] مجادله ستيزآميز نمايند، بگو: خدا به آنچه انجام مي دهيد، داناتر است. ( 68 )

خدا روز قيامت درباره آنچه با يکديگر در آن اختلاف مي کرديد، داوري خواهد کرد [تا مؤمنان با ورود به بهشت و ستيزه جويان با ورود به دوزخ از هم مشخص و جدا شوند] ( 69 )

آيا ندانسته اي که خدا آنچه را در آسمان و زمين است، مي داند؟ مسلماً [همه] اين [اعمالي که انجام مي دهيد] در کتابي [چون لوح محفوظ، ثبت] است [و] بي ترديد [ثبت در آن کتاب] بر خدا آسان است. ( 70 )

و [مشرکان] به جاي خدا معبوداني را مي پرستند که خدا هيچ دليل و برهاني [نسبت] به [حق بودن] آنها نازل نکرده است؛ و معبوداني را مي پرستند که به آن دانشي [براي استدلال بر ربوبيّت آنها] ندارند و ستمکاران را [در قيامت] هيچ ياوري نيست. ( 71 )

و هنگامي که آيات روشن ما را بر آنان مي خوانند در چهره هاي کساني که کافرند [اثرِ] انکار [و خشم] را مي شناسي، آن چنان که نزديک است [از شدت خشم] به کساني که آيات ما را بر آنان مي خوانند، بتازند، بگو: آيا شما را به بدتر از اين [خشم و ناگواري که از شنيدن قرآن به شما دست مي دهد] خبر دهم [آن] آتشِ [دوزخ] است که خدا آن را به کافران وعده داده است، و بد بازگشت گاهي است.(72)

اي مردم! [براي شما و معبودانتان] مَثَلي زده شده است؛ پس به آن گوش فرا دهيد، يقيناً کساني که به جاي خدا مي پرستيد، هرگز نمي توانند مگسي بيافرينند اگر چه براي آفريدن آن گرد آيند و اگر مگس، چيزي را از آنان بربايد، نمي توانند آن را از او بازگيرند، هم پرستش کنندگان و هم معبودان ناتوانند. ( 73 )

خدا را آن گونه که سزاوار اوست نشناختند، بي ترديد خدا نيرومند و تواناي شکست ناپذير است. (74)

 خدا از ميان فرشتگان و از ميان مردم رسولاني [براي هدايت مردم] برمي گزيند [تا فرشتگان وحي را دريافت کنند و به پيامبران برسانند و پيامبران هم وحي را پس از دريافت از فرشتگان به مردم ابلاغ کنند]؛ يقيناً خدا شنوا و بيناست. ( 75 )

همه اعمال و احوال گذشته [رسولان چه فرشته و چه بشر] و [همه اعمال و احوال] آينده آنان را مي داند؛ و همه کارها به خدا بازگردانده مي شود. ( 76 )

اي اهل ايمان! رکوع به جا آوريد و سجده نماييد و پروردگارتان را عبادت کنيد و کار نيک انجام دهيد تا رستگار شويد. ( 77 )

و در راه خدا چنان که شايسته جهاد است، جهاد کنيد؛ او شما را برگزيد و بر شما در دين هيچ مشقت و سختي قرار نداد. [در دينتان گشايش و آساني قرار داد مانند گشايش و آسانيِ] آيين پدرتان ابراهيم، او شما را پيش از اين «مسلمان» ناميد و در اين [قرآن هم به همين عنوان نامگذاري شده ايد] تا پيامبر گواه بر شما باشد و شما هم گواه بر مردم باشيد؛ پس نماز را برپا داريد و زکات را بپردازيد و به خدا تمسّک جوييد. او سرپرست و ياور شماست؛ چه خوب سرپرست و ياوري و چه نيکو ياري دهنده اي است. (78)


این وب سای بخشی از پورتال اینترنتی انهار میباشد. جهت استفاده از سایر امکانات این پورتال میتوانید از لینک های زیر استفاده نمائید:
انهار بانک احادیث انهار توضیح المسائل مراجع استفتائات مراجع رساله آموزشی مراجع درباره انهار زندگینامه تالیفات عربی تالیفات فارسی گالری تصاویر تماس با ما جمادی الثانی رجب شعبان رمضان شوال ذی القعده ذی الحجة محرم صفر ربیع الثانی ربیع الاول جمادی الاول نماز بعثت محرم اعتکاف مولود کعبه ماه مبارک رمضان امام سجاد علیه السلام امام حسن علیه السلام حضرت علی اکبر علیه السلام میلاد امام حسین علیه السلام میلاد حضرت مهدی علیه السلام حضرت ابالفضل العباس علیه السلام ولادت حضرت معصومه سلام الله علیها پاسخ به احکام شرعی مشاوره از طریق اینترنت استخاره از طریق اینترنت تماس با ما قرآن (متن، ترجمه،فضیلت، تلاوت) مفاتیح الجنان کتابخانه الکترونیکی گنجینه صوتی پیوندها طراحی سایت هاستینگ ایران، ویندوز و لینوکس