به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

الر، این آیات كتاب، و قرآن مبین است. (۱)

كافران (هنگامى كه آثار شوم اعمال خود را ببینند،) چه بسا آرزو مى‏كنند كه اى كاش مسلمان بودند! (۲)

بگذار آنها بخورند، و بهره گیرند، و آرزوها آنان را غافل سازد; ولى بزودى خواهند فهمید! (۳)

ما اهل هیچ شهر و دیارى را هلاك نكردیم مگر اینكه اجل معین (و زمان تغییر ناپذیرى) داشتند! (۴)

هیچ گروهى از اجل خود پیشى نمى‏گیرد; و از آن عقب نخواهد افتاد! (۵)

و گفتند: «اى كسى كه «ذكر» ( قرآن) بر او نازل شده، مسلما تو دیوانه‏اى! (۶)

اگر راست مى‏گویى، چرا فرشتگان را نزد ما نمى‏زورى؟(۷)

اما اینها باید بدانند) ما فرشتگان را، جز بحق، نازل نمى‏كنیم،;و هرگاه نازل شوند، دیگر به اینها مهلت داده نمى‏شود (;و در صورت انكار، به عذاب الهى نابود مى‏گردند)! (۸)

ما قرآن را نازل كردیم; و ما بطور قطع نگهدار آنیم! (۹)

ما پیش از تو (نیز) پیامبرانى در میان امتهاى نخستین فرستادیم. (۱۰)

هیچ پیامبرى به سراغ آنها نمى‏آمد مگر اینكه او را مسخره مى‏كردند. (۱۱)

ما اینچنین (و از هر طریق ممكن) قرآن را به درون دلهاى مجرمان راه مى‏دهیم! (۱۲)

(اما با این حال،) آنها به آن ایمان نمى‏آورند; روش اقوام پیشین نیز چنین بود! (۱۳)

و اگر درى از آسمان به روى آنان بگشاییم، و آنها پیوسته در آن بالا روند... (۱۴)

باز مى‏گویند: «ما را چشم‏بندى كرده‏اند; بلكه ما (سر تا پا) سحر شده‏ایم!» (۱۵)

ما در آسمان برجهایى قرار دادیم; و آن را براى بینندگان آراستیم. (۱۶)

و آن را از هر شیطان رانده شده‏اى حفظ كردیم; (۱۷)

مگر آن كس كه استراق سمع كند (و دزدانه گوش فرا دهد) كه «شهاب مبین‏» او را تعقیب مى‏كند (و مى‏راند) (۱۸)

و زمین را گستردیم; و در آن كوه‏هاى ثابتى افكندیم; و از هر گیاه موزون، در آن رویاندیم; (۱۹)

و براى شما انواع وسایل زندگى در آن قرار دادیم; همچنین براى كسانى كه شما نمى‏توانید به آنها روزى دهید! (۲۰)

و خزائن همه چیز، تنها نزد ماست; ولى ما جز به اندازه معین آن را نازل نمى‏كنیم! (۲۱)

ما بادها را براى بارور ساختن (ابرها و گیاهان) فرستادیم; و از آسمان آبى نازل كردیم، و شما را با آن سیراب ساختیم; در حالى كه شما توانایى حفظ و نگهدارى آن را نداشتید! (۲۲)

« ماییم كه زنده مى‏كنیم و مى‏میرانیم; و ماییم وارث (همه جهان)! (۲۳)

ما، هم پیشینیان شما را دانستیم; و هم متاخران را! (۲۴)

پروردگار تو، قطعا آنها را (در قیامت) جمع و محشور مى‏كند; چرا كه او حكیم و داناست! (۲۵)

ما انسان را از گل خشكیده‏اى (همچون سفال) كه از گل بد بوى (تیره رنگى) گرفته شده بود آفریدیم! (۲۶)

و جن را پیش از آن، از آتش گرم و سوزان خلق كردیم! (۲۷)

و (به خاطر بیاور) هنگامى كه پروردگارت به فرشتگان گفت: «من بشرى را از گل خشكیده‏اى كه از گل بدبویى گرفته شده، مى‏آفرینم. (۲۸)

هنگامى كه كار آن را به پایان رساندم، و در او از روح خود (یك روح شایسته و بزرگ) دمیدم، همگى براى او سجده كنید!» (۲۹)

همه فرشتگان، بى استثنا، سجده كردند... (۳۰)

جز ابلیس، كه ابا كرد از اینكه با سجده‏كنندگان باشد. (۳۱)

(خداوند) فرمود: «اى ابلیس! چرا با سجده‏كنندگان نیستى؟(۳۲)

گفت: «من هرگز براى بشرى كه او را از گل خشكیده‏اى كه از گل بدبویى گرفته شده است آفریده‏اى، سجده نخواهم كرد!» (۳۳)

فرمود: «از صف آنها ( فرشتگان) بیرون رو، كه رانده‏شده‏اى (از درگاه ما!).

و لعنت (و دورى از رحمت حق) تا روز قیامت بر تو خواهد بود(۳۵)

گفت: «پروردگارا! مرا تا روز رستاخیز مهلت ده (و زنده بگذار!)» (۳۶)

فرمود: «تو از مهلت یافتگانى! (۳۷)

(اما نه تا روز رستاخیز، بلكه) تا روز وقت معینى(۳۸)

گفت: «پروردگارا! چون مرا گمراه ساختى، من (نعمتهاى مادى را) در زمین در نظر آنها زینت مى‏دهم، و همگى را گمراه خواهم ساخت، (۳۹)

مگر بندگان مخلصت را.» (۴۰)

فرمود: «این راه مستقیمى است كه بر عهده من است (و سنت همیشگیم)... (۴۱)

كه بر بندگانم تسلط نخواهى یافت; مگر گمراهانى كه از تو پیروى مى‏كنند; (۴۲)

و دوزخ، میعادگاه همه آنهاست! (۴۳)

هفت در دارد; و براى هر درى، گروه معینى از آنها تقسیم شده‏اند! (۴۴)

به یقین، پرهیزگاران در باغها(ى سرسبز بهشت) و در كنار چشمه‏ها هستند. (۴۵)

(فرشتگان به آنها مى‏گویند:) داخل این باغها شوید با سلامت و امنیت! (۴۶)

هر گونه غل ( حسد و كینه و دشمنى) را از سینه آنها برمى‏كنیم (و روحشان را پاك مى‏سازیم); در حالى كه همه برابرند، و بر تختها روبه‏روى یكدیگر قرار دارند. (۴۷)

هیچ خستگى و تعبى در آنجا به آنها نمى‏رسد، و هیچ گاه از آن اخراج نمى‏گردند! (۴۸)

بندگانم را آگاه كن كه من بخشنده مهربانم! (۴۹)

و (اینكه) عذاب و كیفر من، همان عذاب دردناك است! (۵۰)

و به آنها از مهمانهاى ابراهیم خبر ده! (۵۱)

هنگامى كه بر او وارد شدند و سلام كردند; (ابراهیم) گفت: «ما از شما بیمناكیم!» (۵۲)

گفتند: «نترس، ما تو را به پسرى دانا بشارت مى‏دهیم(۵۳)

گفت: «آیا به من (چنین) بشارت مى‏دهید با اینكه پیر شده‏ام؟! به چه چیز بشارت مى‏دهید؟! (۵۴)

گفتند: «تو را به حق بشارت دادیم; از مایوسان مباش(۵۵)

گفت: «جز گمراهان، چه كسى از رحمت پروردگارش مایوس مى‏شود؟!» (۵۶)

(سپس) گفت: «ماموریت شما چیست اى فرستادگان خدا؟» (۵۷)

گفتند: «ما به سوى قومى گنهكار ماموریت یافته‏ایم (تا آنها را هلاك كنیم)! (۵۸)

مگر خاندان لوط، كه همگى آنها را نجات خواهیم داد... (۵۹)

بجز همسرش، كه مقدر داشتیم از بازماندگان (در شهر، و هلاك‏شوندگان) باشد!» (۶۰)

هنگامى كه فرستادگان (خدا) به سراغ خاندان لوط آمدند... (۶۱)

(لوط) گفت: «شما گروه ناشناسى هستید!» (۶۲)

گفتند: «ما همان چیزى را براى تو آورده‏ایم كه آنها ( كافران) در آن تردید داشتند (آرى،) ما مامور عذابیم)! (۶۳)

ما واقعیت مسلمى را براى تو آورده‏ایم; و راست مى‏گوییم! (۶۴)

پس، خانواده‏ات را در اواخر شب با خود بردار، و از اینجا ببر; و خودت به دنبال آنها حركت كن; و كسى از شما به پشت سر خویش ننگرد; مامور هستید بروید!» (۶۵)

و ما به لوط این موضوع را وحى فرستادیم كه صبحگاهان، همه آنها ریشه‏كن خواهند شد. (۶۶)

(از سوى دیگر،) اهل شهر (از ورود میهمانان با خبر شدند، و بطرف خانه لوط) آمدند در حالى كه شادمان بودند. (۶۷)

(لوط) گفت: «اینها میهمانان منند; آبروى مرا نریزید! (۶۸)

و از خدا بترسید، و مرا شرمنده نسازید!» (۶۹)

گفتند: «مگر ما تو را از جهانیان نهى نكردیم (و نگفتیم كسى را به میهمانى نپذیر؟!» (۷۰)

گفت: «دختران من حاضرند، اگر مى‏خواهید كار صحیحى انجام دهید (با آنها ازدواج كنید، و از گناه و آلودگى بپرهیزید!)» (۷۱)

به جان تو سوگند، اینها در مستى خود سرگردانند (و عقل و شعور خود را از دست داده‏اند)! (۷۲)

سرانجام، هنگام طلوع آفتاب، صیحه (مرگبار -بصورت صاعقه یا زمین‏لرزه-) آنها را فراگرفت! (۷۳)

سپس (شهر و آبادى آنها را زیر و رو كردیم;) بالاى آن را پایین قرار دادیم; و بارانى از سنگ بر آنها فرو ریختیم! (۷۴)

در این (سرگذشت عبرت‏انگیز)، نشانه‏هایى است براى هوشیاران! (۷۵)

و ویرانه‏هاى سرزمین آنها، بر سر راه (كاروانها)، همواره ثابت و برقرار است; (۷۶)

در این، نشانه‏اى است براى مؤمنان! (۷۷)

«اصحاب الایكه‏» ( صاحبان سرزمینهاى پردرخت قوم شعیب) مسلما قوم ستمگرى بودند! (۷۸)

ما از آنها انتقام گرفتیم; و (شهرهاى ویران شده) این دو ( قوم لوط و اصحاب الایكه) بر سر راه (شما در سفرهاى شام)، آشكار است! (۷۹)

و «اصحاب حجر» ( قوم ثمود) پیامبران را تكذیب كردند! (۸۰)

ما آیات خود را به آنان دادیم; ولى آنها از آن روى گرداندند! (۸۱)

آنها خانه‏هاى امن در دل كوه‏ها مى‏تراشیدند. (۸۲)

اما سرانجام صیحه (مرگبار)، صبحگاهان آنان را فرا گرفت; (۸۳)

و آنچه را به دست آورده بودند، آنها را از عذاب الهى نجات نداد! (۸۴)

ما آسمانها و زمین و آنچه را میان آن دو است، جز بحق نیافریدیم; و ساعت موعود ( قیامت) قطعا فرا خواهد رسید (و جزاى هر كس به او مى‏رسد)! پس، از آنها به طرز شایسته‏اى صرف‏نظر كن (و آنها را بر نادانیهایشان ملامت ننما)! (۸۵)

به یقین، پروردگار تو، آفریننده آگاه است! (۸۶)

ما به تو سوره حمد و قرآن عظیم دادیم! (۸۷)

(بنابر این،) هرگز چشم خود را به نعمتهاى (مادى)، كه به گروه‏هایى از آنها ( كفار) دادیم، میفكن! و بخاطر آنچه آنها دارند، غمگین مباش! و بال (عطوفت) خود را براى مؤمنین فرود آر! (۸۸)

و بگو: «من انذاركننده آشكارم!» (۸۹)

(ما بر آنها عذابى مى‏فرستیم) همان گونه كه بر تجزیه‏گران (آیات الهى) فرستادیم! (۹۰)

همانها كه قرآن را تقسیم كردند (;آنچه را به سودشان بود پذیرفتند، و آنچه را بر خلاف هوسهایشان بود رها نمودند)! (۹۱)

به پروردگارت سوگند، (در قیامت) از همه آنها سوال خواهیم كرد... (۹۲)

از آنچه عمل مى‏كردند! (۹۳)

آنچه را ماموریت دارى، آشكارا بیان كن! و از مشركان روى گردان (و به آنها اعتنا نكن)! (۹۴)

ما شر استهزاكنندگان را از تو دفع خواهیم كرد; (۹۵)

همانها كه معبود دیگرى با خدا قرار دادند; اما بزودى مى‏فهمند! (۹۶)

ما مى‏دانیم‏سینه‏ات از آنچه آنها مى‏گویند تنگ مى‏شود (و تو را سخت ناراحت مى‏كنند). (۹۷)

(براى دفع ناراحتى آنان) پروردگارت را تسبیح و حمد گو! و از سجده‏كنندگان باش! (۹۸)

و پروردگارت را عبادت كن تا یقین ( مرگ) تو فرا رسد! (۹۹)


این وب سای بخشی از پورتال اینترنتی انهار میباشد. جهت استفاده از سایر امکانات این پورتال میتوانید از لینک های زیر استفاده نمائید:
انهار بانک احادیث انهار توضیح المسائل مراجع استفتائات مراجع رساله آموزشی مراجع درباره انهار زندگینامه تالیفات عربی تالیفات فارسی گالری تصاویر تماس با ما جمادی الثانی رجب شعبان رمضان شوال ذی القعده ذی الحجة محرم صفر ربیع الثانی ربیع الاول جمادی الاول نماز بعثت محرم اعتکاف مولود کعبه ماه مبارک رمضان امام سجاد علیه السلام امام حسن علیه السلام حضرت علی اکبر علیه السلام میلاد امام حسین علیه السلام میلاد حضرت مهدی علیه السلام حضرت ابالفضل العباس علیه السلام ولادت حضرت معصومه سلام الله علیها پاسخ به احکام شرعی مشاوره از طریق اینترنت استخاره از طریق اینترنت تماس با ما قرآن (متن، ترجمه،فضیلت، تلاوت) مفاتیح الجنان کتابخانه الکترونیکی گنجینه صوتی پیوندها طراحی سایت هاستینگ ایران، ویندوز و لینوکس