به نام خداوند بخشنده مهربان

هنگامي که آسمان شکافته شود. ( 1 )

 و به فرمان حق گوش فرا دارد و البته سزد که فرمان او پذيرد. ( 2 )

 و هنگامي که زمين وسيع و منبسط شود. ( 3 )

 و هر چه در درون دل پنهان داشته (از مردگان و گنجها و معادن) همه را به کلي بيرون افکند و تهي گردد. ( 4 )

 و به فرمان خدا گوش فرا دهد د البته سزد که فرمان او پذيرد (در آن هنگام قيامت بر پا شود). ( 5 )

اي انسان البته با هر رنج و مشقت (در راه طاعت و عبادت حق بکوش که) عاقبت حضور پروردگار خود مي‌روي. ( 6 )

 اما آن کس که (در آن روز) نامه اعمالش به دست راست دهند. ( 7 )

 آن کس بسيار حسابش آسان کنند. ( 8 )

 و او به سوي کسان و خويشانش (در بهشت) مسرور و شادمان خواهد رفت. ( 9 )

 و اما آن کس که نامه اعمالش را از پشت سر (به دست چپ) دهند. ( 10 )

 او بر هلاک خود آه و فرياد حسرت بسيار کند. ( 11 )

 و به آتش سوزان دوزخ در افتد. ( 12 )

 که او ميان کسانش بسيار مغرور و مسرور بود. ( 13 )

 و گمان کرد که ابدا (به سوي خدا) باز نخواهد گشت. ( 14 )

 بلي خدا به احوال و اعمال او کاملا آگاه است. ( 15 )

 چنين نيست (که خدا از فعل مخلوقش آگه نباشد) قسم به شفق (و روشني او وقت غروب، هنگام نماز مغرب). ( 16 )

 و قسم به شب تار و آنچه در خود گرد آورده (و در دل شب خزيده و آرام گرفته). ( 17 )

 و قسم به ماه تابان هنگام بدر که تمام فروزان شود. ( 18 )

 (قسم به اين امور) که شما حوال گوناگون و حوادث رنگارنگ (از نخستين خلقت تا مرگ و برزخ و ورود به بهشت و دوزخ) خواهيد يافت. ( 19 )

 پس کافران از چه رو ايمان نمي‌آورند؟ ( 20 )

 و چون بر آنان آيات قرآن تلاوت شود سجده حق نمي‌کنند؟ ( 21 )

 بلکه آن مردم کافر (قرآن خدا را) تکذيب مي‌کنند. ( 22 )

 و خدا به آنچه در دل پنهان مي‌دارند (از خود آنها) داناتر است. ( 23 )

 پس آنها را به عذاب دردناک (دوزخ) بشارت ده. ( 24 )

 مگر آنان که ايمان آرند و نيکوکار شوند که آنها را اجري بي منّت و ثوابي بي نهايت (در بهشت جاوداني) خواهد بود. ( 25 )