به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

حم. (۱)

سوگند به كتاب مبین (و روشنگر)، (2)

كه ما آن را قرآنى فصیح و عربى قرار دادیم، شاید شما (آن را) درك كنید! (۳)

و آن در «ام‏الكتاب‏» ( لوح محفوظ) نزد ما بلندپایه و استوار است! (4)

آیا این ذكر ( قرآن) را از شما بازگیریم بخاطر اینكه قومى اسرافكارید؟! (5)

چه بسیار پیامبرانى كه (براى هدایت) در میان اقوام پیشین فرستادیم; (6)

ولى هیچ پیامبرى به سوى آنها نمى‏آمد مگر اینكه او را استهزا مى‏كردند. (7)

ولى ما كسانى را كه نیرومندتر از آنها بودند هلاك كردیم، و داستان پیشینیان گذشت. (۸)

هر گاه از آنان بپرسى: «چه كسى آسمانها و زمین را آفریده است؟» مسلما مى‏گویند: «خداوند قادر و دانا آنها را آفریده است‏»! (9)

همان كسى كه زمین را محل آرامش شما قرار داد، و براى شما در آن راه‏هایى آفرید باشد، كه هدایت شوید (و به مقصد برسید)! (۱۰)

همان كسى كه از آسمان آبى فرستاد بمقدار معین، و بوسیله آن سرزمین مرده را حیات بخشیدیم; همین گونه (در قیامت از قبرها) شما را خارج مى‏سازند! (۱۱)

و همان كسى كه همه زوجها را آفرید، وبراى شما از كشتیها و چهارپایان مركبهایى قرارداد كه بر آن سوار مى‏شوید، (۱2)

تا بر پشت آنها بخوبى قرار گیرید; سپس هنگامى كه بر آنها سوار شدید، نعمت پروردگارتان را متذكر شوید و بگویید: «پاك و منزه است كسى كه این را مسخر ما ساخت، وگرنه ما توانایى تسخیر آن را نداشتیم; (۱۳)

و ما به سوى پروردگارمان بازمى‏گردیم!» (۱4)

آنها براى خداوند از میان بندگانش جزئى قرار دادند (و ملائكه را دختران خدا خواندند); انسان كفران‏كننده آشكارى است! (۱5)

آیا از میان مخلوقاتش دختران را براى خود انتخاب كرده و پسران را براى شما برگزیده است؟! (۱6)

در حالى كه هرگاه یكى از آنها را به همان چیزى كه براى خداوند رحمان شبیه قرار داده ( به تولد دختر) بشارت دهند، صورتش (از فرط ناراحتى) سیاه مى‏شود و خشمگین مى‏گردد! (۱7)

آیا كسى را كه در لابلاى زینتها پرورش مى‏یابد و به هنگام جدال قادر به تبیین مقصود خود نیست (فرزند خدا مى‏خوانید)؟! (۱۸)

آنها فرشتگان را كه بندگان خداوند رحمانند مؤنث پنداشتند; آیا شاهد آفرینش آنها بوده اند؟ ! گواهى آنان نوشته مى‏شود و (از آن) بازخواست خواهند شد! (۱9)

آنان گفتند: «اگر خداوند رحمان مى‏خواست ما آنها را پرستش نمى‏كردیم!» ولى به این امر هیچ گونه علم و یقین ندارند و جز دروغ چیزى نمى‏گویند! ()

یا اینكه ما كتابى پیش از این به آنان داده‏ایم و آنها به آن تمسك مى‏جویند؟! ()

بلكه آنها مى‏گویند: «ما نیاكان خود را بر آئینى یافتیم، و ما نیز به پیروى آنان هدایت یافته‏ایم.; س‏ذللّه (22)

و این‏گونه در هیچ شهر و دیارى پیش از تو پیامبر انذاركننده‏اى نفرستادیم مگر اینكه ثروتمندان مست و مغرور آن گفتند: «ما پدران خود را بر آئینى یافتیم و به آثار آنان اقتدا مى‏كنیم.» ()

(پیامبرشان) گفت: «آیا اگر من آیینى هدایت‏بخش‏تر از آنچه پدرانتان را بر آن یافتید آورده باشم (باز هم انكار مى‏كنید)؟!» گفتند: «(آرى،) ما به آنچه شما به آن فرستاده شده‏اید كافریم! س‏ذللّه (24)

به همین جهت از آنها انتقام گرفتیم; بنگر پایان كار تكذیب‏كنندگان چگونه بود! (25)

و به خاطر بیاور هنگامى را كه ابراهیم به پدرش ( عمویش آزر) و قومش گفت: «من از آنچه شما مى‏پرستید بیزارم. (26)

مگر آن كسى كه مرا آفریده، كه او هدایتم خواهد كرد(27)

او كلمه توحید را كلمه پاینده‏اى در نسلهاى بعد از خود قرار داد، شاید به سوى خدا باز گردند! ()

ولى من این گروه و پدرانشان را از مواهب دنیا بهره‏مند ساختم تا حق و فرستاده آشكار (الهى) به سراغشان آمد; (29)

هنگامى كه حق به سراغشان آمد; گفتند: «این سحر است، و ما نسبت به آن كافریم‏»! (۳۰)

و گفتند: «چرا این قرآن بر مرد بزرگ (و ثروتمندى) از این دو شهر (مكه و طائف) ناز ل نشده است؟!» (۳۱)

آیا آنان رحمت پروردگارت را تقسیم مى‏كنند؟! ما معیشت آنها را در حیات دنیا در میانشان تقسیم كردیم و بعضى را بر بعضى برترى دادیم تا یكدیگر را مسخر كرده (و با هم تعاون نمایند); و رحمت پروردگارت از تمام آنچه جمع‏آورى مى‏كنند بهتر است! (۳2)

اگر (تمكن كفار از مواهب مادى) سبب نمى‏شد كه همه مردم امت واحد (گمراهى) شوند، ما براى كسانى كه به (خداوند) رحمان كافر مى‏شدند خانه‏هایى قرار مى‏دادیم با سقفهایى از نقره و نردبانهایى كه از آن بالا روند، (۳۳)

و براى خانه‏هایشان درها و تختهایى (زیبا و نقره‏اى) قرار مى‏دادیم كه بر آن تكیه كنند; (۳4)

و انواع زیورها; ولى تمام اینها بهره زندگى دنیاست، و آخرت نزد پروردگارت از آن پرهیزگاران است! (۳5)

و هر كس از یاد خدا روى‏گردان شود شیطان را به سراغ او میفرستیم پس همواره قرین اوست! (۳6)

و آنها ( شیاطین) این گروه را از راه خدا بازمى‏دارند، در حالى كه گمان مى‏كنند هدایت‏یافتگان حقیقى آنها هستند! (۳7)

تا زمانى كه (در قیامت) نزد ما حاضر شود مى‏گوید: اى كاش میان من و تو فاصله مشرق و مغرب بود; چه بد همنشینى بودى! (۳۸)

ولى به آنها مى‏گوییم:) هرگز این گفتگوها امروز به حال شما سودى ندارد، چرا كه ظلم كردید; و همه در عذاب مشتركید! (۳9)

(اى پیامبر!) آیا تو مى‏توانى سخن خود را به گوش كران برسانى، یا كوران و كسانى را كه در گمراهى آشكارى هستند هدایت كنى؟! ()

و هرگاه تو را از میان آنها ببریم، حتما از آنان انتقام خواهیم گرفت; ()

یا اگر (زنده بمانى و) و آنچه را (از عذاب) به آنان وعده داده‏ایم به تو نشان دهیم، باز ما بر آنها مسلطیم! (42)

آنچه را بر تو وحى شده محكم بگیر كه تو بر صراط مستقیمى. ()

و این مایه یادآورى (و عظمت) تو و قوم تو است و بزودى سوال خواهید شد. (44)

از رسولانى كه پیش از تو فرستادیم بپرس: آیا غیر از خداوند رحمان معبودانى براى پرستش قرار دادیم؟! (45)

ما موسى را با آیات خود به سوى فرعون و درباریان او فرستادیم; (موسى به آنها) گفت: «من فرستاده پروردگار جهانیانم‏» (46)

ولى هنگامى كه او آیات ما را براى آنها آورد، به آن مى‏خندیدند! (47)

ما هیچ آیه (و معجزه‏اى) به آنان نشان نمى‏دادیم مگر اینكه از دیگرى بزرگتر (و مهمتر) بود; و آنها را به (انواع) عذاب گرفتار كردیم شاید بازگردند! ()

(وقتى گرفتار بلا مى‏شدند مى)گفتند: «اى ساحر! پروردگارت را به عهدى كه با تو كرده بخوان (تا ما را از این بلا برهاند) كه ما هدایت خواهیم یافت (و ایمان مى‏آوریم)(49)

اما هنگامى كه عذاب را از آنها برطرف مى‏ساختیم پیمان خود را مى‏شكستند! ()

فرعون در میان قوم خود ندا داد و گفت: «اى قوم من! آیا حكومت مصر از آن من نیست، و این نهرها تحت فرمان من جریان ندارد؟ آیا نمى‏بینید؟ ()

مگر نه این است كه من از این مردى كه از خانواده و طبقه پستى است و هرگز نمى‏تواند فصیح سخن بگوید برترم؟ (52)

(اگر راست مى‏گوید) چرا دستبندهاى طلا به او داده نشده، یا اینكه چرا فرشتگان دوشادوش او نیامده‏اند (تا گفتارش را تایید كنند)؟! ()

(فرعون) قوم خود را سبك شمرد، در نتیجه از او اطاعت كردند; آنان قومى فاسق بودند! (54)

اما هنگامى كه ما را به خشم آوردند، از آنها انتقام گرفتیم و همه را غرق كردیم. (55)

و آنها را پیشگامان (در عذاب) و عبرتى براى دیگران قرار دادیم. (56)

و هنگامى كه درباره فرزند مریم مثلى زده شد، ناگهان قوم تو بخاطر آن داد و فریاد راه انداختند. (57)

و گفتند: «آیا خدایان ما بهترند یا او ( مسیح)؟! (اگر معبودان ما در دوزخند، مسیح نیز در دوزخ است، چرا كه معبود واقع شده)!» ولى آنها این مثل را جز از طریق جدال (و لجاج) براى تو نزدند; آنان گروهى كینه‏توز و پرخاشگرند! ()

مسیح فقط بنده‏ اى بود كه ما نعمت به او بخشیدیم و او را نمونه و الگوئى براى بنى اسرائیل قرار دادیم. (59)

و هرگاه بخواهیم به جاى شما در زمین فرشتگانى قرار مى‏دهیم كه جانشین (شما) گردند! ()

و او ( مسیح) سبب آگاهى بر روز قیامت است. (زیرا نزول عیسى گواه نزدیكى رستاخیز است); هرگز در آن تردید نكنید; و از من پیروى كنید كه این راه مستقیم است! ()

و شیطان شما را (از راه خدا) باز ندارد، كه او دشمن آشكار شماست! (62)

و هنگامى كه عیسى دلایل روشن (براى آنها) آورد گفت: «من براى شما حكمت آورده‏ام، و آمده‏ام تا برخى از آنچه را كه در آن اختلاف دارید روشن كنم; پس تقواى الهى پیشه كنید و از من اطاعت نمایید! ()

خداوند پروردگار من و پروردگار شماست; (تنها) او را پرستش كنید كه راه راست همین است! س‏ذللّه (64)

ولى گروه‏هایى از میان آنها (درباره مسیح) اختلاف كردند (و بعضى او را خدا پنداشتند); واى بر كسانى كه ستم كردند از عذاب روزى دردناك! (65)

آیا جز این انتظار دارند كه قیامت ناگهان به سراغشان آید در حالى كه نمى‏فهمند؟ (66)

دوستان در آن روز دشمن یكدیگرند، مگر پرهیزگاران! (67)

اى بندگان من! امروز نه ترسى بر شماست و نه اندوهگین مى‏شوید! ()

همان كسانى كه به آیات ما ایمان آوردند و تسلیم بودند. (69)

(به آنها خطاب مى‏شود:) شما و همسرانتان در نهایت شادمانى وارد بهشت شوید! ()

(این در حالى است كه) ظرفها(ى غذا) و جامهاى طلائى (شراب طهور) را گرداگرد آنها مى‏گردانند; و در آن (بهشت) آنچه دلها مى‏خواهد و چشمها از آن لذت مى‏برد موجود است; و شما همیشه در آن خواهید ماند! ()

این بهشتى است كه شما وارث آن مى‏شوید بخاطر اعمالى كه انجام مى‏دادید! (72)

و در آن براى شما میوه‏هاى فراوان است كه از آن مى‏خورید. ()

(ولى) مجرمان در عذاب دوزخ جاودانه مى‏مانند. (74)

هرگز عذاب آنان تخفیف نمى‏یابد، و در آنجا از همه چیز مایوسند. (75)

ما به آنها ستم نكردیم، آنان خود ستمكار بودند! (76)

آنها فریاد مى‏كشند: «اى مالك دوزخ! (اى كاش) پروردگارت ما را بمیراند (تا آسوده شویم)! س‏ذللّه مى‏گوید: «شما در این جا ماندنى هستید(77)

ما حق را براى شما آوردیم; ولى بیشتر شما از حق كراهت داشتید! ()

بلكه آنها تصمیم محكم بر توطئه گرفتند; ما نیز اراده محكمى (درباره آنها) داریم! (79)

آیا آنان مى‏پندارند كه ما اسرار نهانى و سخنان درگوشى آنان را نمى‏شنویم؟ آرى، رسولان (و فرشتگان) ما نزد آنها هستند و مى‏نویسند! (۸۰)

بگو: «اگر براى خداوند فرزندى بود، من نخستین پرستنده او بودم!» (۸۱)

منزه است پروردگار آسمانها و زمین، پروردگار عرش، از توصیفى كه آنها مى‏كنند! (۸2)

آنان را به حال خود واگذار تا در باطل غوطه‏ور باشند و سرگرم بازى شوند تا روزى را كه به آنها وعده داده شده است ملاقات كنند (و نتیجه كار خود را ببینند)! (۸۳)

و كسى است كه در آسمان معبود است و در زمین معبود; و او حكیم و علیم است! (۸4)

پر بركت و پایدار است كسى كه حكومت آسمانها و زمین و آنچه در میان آن دو است از آن اوست; و آگاهى از قیام قیامت نزد اوست و به سوى او بازگردانده مى‏شوید! (۸5)

كسانى را كه غیر از او مى‏خوانند قادر بر شفاعت نیستند; مگر آنها كه شهادت به حق داده‏اند و بخوبى آگاهند! (۸6)

و اگر از آنها بپرسى چه كسى آنان را آفریده، قطعا مى‏گویند: خدا; پس چگونه از عبادت او منحرف مى‏شوند؟! (۸7)

آنها چگونه از شكایت پیامبر كه مى‏گوید: «پروردگارا! اینها قومى هستند كه ایمان نمى آورند س‏ذللّه (غافل مى‏شوند؟!) (۸۸)

پس (اكنون كه چنین است) از آنان روى برگردان و بگو: «سلام بر شما»، اما بزودى خواهند دانست! (۸9)


این وب سای بخشی از پورتال اینترنتی انهار میباشد. جهت استفاده از سایر امکانات این پورتال میتوانید از لینک های زیر استفاده نمائید:
انهار بانک احادیث انهار توضیح المسائل مراجع استفتائات مراجع رساله آموزشی مراجع درباره انهار زندگینامه تالیفات عربی تالیفات فارسی گالری تصاویر تماس با ما جمادی الثانی رجب شعبان رمضان شوال ذی القعده ذی الحجة محرم صفر ربیع الثانی ربیع الاول جمادی الاول نماز بعثت محرم اعتکاف مولود کعبه ماه مبارک رمضان امام سجاد علیه السلام امام حسن علیه السلام حضرت علی اکبر علیه السلام میلاد امام حسین علیه السلام میلاد حضرت مهدی علیه السلام حضرت ابالفضل العباس علیه السلام ولادت حضرت معصومه سلام الله علیها پاسخ به احکام شرعی مشاوره از طریق اینترنت استخاره از طریق اینترنت تماس با ما قرآن (متن، ترجمه،فضیلت، تلاوت) مفاتیح الجنان کتابخانه الکترونیکی گنجینه صوتی پیوندها طراحی سایت هاستینگ ایران، ویندوز و لینوکس