به نام خداوند بخشنده مهربان
هنگامي که زمين به سختترين زلزله خود به لرزه در آيد. ( 1 )
و بارهاي سنگين اسرار درون خويش (که گنجها و معادن و اموات و غيره است) همه را از دل خاک بيرون افکند. ( 2 )
و (آن روز) آدمي (از فرط حيرت و اضطراب) گويد: زمين را چه پيش آمده؟ ( 3 )
آن هنگام زمين مردم را به حوادث خويش آگاه ميسازد. ( 4 )
که خدا به او چنين الهام کند (تا به سخن آيد و خلق را به اخبارش آگه نمايد). ( 5 )
درآن روز قيامت مردم از قبرها پراکنده بيرون آيند تا (پاداش نيک و بد) اعمال آنها را (در حساب و ميزان حق) به آنان بنمايند. ( 6 )
پس هر کس به قدر ذرهاي کار نيک کرده باشد (پاداش) آن را خواهد ديد. ( 7 )
و هر کس به قدر ذرهاي کار زشتي مرتکب شده آن هم به کيفرش خواهد رسيد(8)