به نام خداوند بخشنده مهربان

قسم به آسمان بلند که داراي کاخهاي با عظمت است. ( 1 )

 و قسم به روز موعود (قيامت که وعده گاه خلايق است). ( 2 )

 و قسم به شاهد (عالم، پيغمبر خاتم صلّي اللّه عليه و آله و سلّم) و به مشهود (او قيامت و امت). ( 3 )

 قسم به اينان که اصحاب اخدود (يعني آن قوم کافري که بر مؤمنان به مکر مسلط شدند و آنها را به خندقهاي آتش در افکندند) همه کشته (يعني ملعون و مطرود) شدند. ( 4 )

 همان آتش سختي که (آن مردم ظالم به جان خلق) بر افروختند. ( 5 )

 که بر کنار آن خندقهاي آتش بنشستند. ( 6 )

 و سوختن مؤمناني که به آتش افکندند مشاهده مي‌کردند. ( 7 )

 و با آن مؤمنان که بسوختند هيچ عداوتي نداشتند جز آنکه آنان به خداي مقتدر ستوده صفات ايمان آورده بودند. ( 8 )

 آن خدايي که فرمانروايي آسمانها و زمين از آن اوست، و خدا بر هر چه در عالم است گواه است. ( 9 )

آنان که مردان و زنان با ايمان را به آتش فتنه سوختند و توبه نکردند، بر آنها عذاب جهنم و آتش سوزان دوزخ مهياست. ( 10 )

 آنان که به خدا ايمان آورده و نيکوکار شدند بر آنها البته (در بهشت) باغهايي است که زير درختانش نهرها جاري است. اين بهشت ابد به حقيقت سعادت و فيروزي بزرگ است. ( 11 )

 همانا مؤاخذه و انتقام خدا بسيار سخت است. ( 12 )

 اوست که به حقيقت نخست خلق را بيافريند و باز (پس از مرگ به عرصه قيامت) برگرداند. (13)

و هم او بسيار آمرزنده و دوستدار مؤمنان است. ( 14 )

 و خداوند عرش (عظيم) و هم با اقتدار و عزت است. ( 15 )

 هر چه بخواهد آن را در کمال قدرت و اختيار انجام دهد. ( 16 )

 آيا احوال جنود (شاهان گذشته) بر تو حکايت شده است؟ ( 17 )

 داستان فرعون و قوم ثمود (که به کيفر کفر و دشمني با رسل هلاک شدند). ( 18 )

 بلي آنان که کافرند به تکذيب مي‌پردازند. ( 19 )

 و خدا بر همه آنها محيط است. ( 20 )

 بلکه اين کتاب قرآن بزرگوار و ارجمند الهي است. ( 21 )

 که در لوح محفوظ حق (و صفحه عالم ازلي) نگاشته است. ( 22 )