به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی

واي بر کم فروشان! ( 1 )

 آنان که چون از مردم کالايي را با پيمانه و وزنمي ستانند، تمام و کامل مي ستانند، ( 2 )

 و چون براي آنان پيمانه و وزن کنند، کم مي دهند. ( 3 )

 آيا اينان يقين ندارند که حتماً بر انگيخته مي شوند؟ ( 4 )

 براي روزي بزرگ، ( 5 )

 روزي که مردم در برابر پروردگار جهانيان به پا مي ايستند. ( 6 )

اين چنين نيست که مي پندارند [در آن روز] يقيناً پرونده بدکاران در سجّين است. ( 7 )

 و تو چه مي داني که سجّين چيست؟ ( 8 )

 قضا و سرنوشتي حتمي [براي خائنان] است. ( 9 )

 واي در آن روز بر تکذيب کنندگان. ( 10 )

 آنان که همواره روز جزا را تکذيب مي کنند. ( 11 )

 و آن را جز هر متجاوز گناه پيشه تکذيب نکند، ( 12 )

 [که] هرگاه آيات ما را بر او خوانند مي گويد: افسانه هاي پيشينيان است. ( 13 )

 اين چنين نيست که مي گويند، بلکه گناهاني که همواره مرتکب شده اند بر دل هايشان چرک و زنگار بسته است [که حقايق را افسانه مي پندارند]. ( 14 )

 اين چنين نيست که آنان مي پندارند، بلکه اينان در آن روز از پروردگارشان محجوب اند. ( 15 )

 سپس آنان بي ترديد وارد دوزخ مي شوند. ( 16 )

 [به آنان] گويند: اين است آن دوزخي که همواره تکذيبش مي کرديد. ( 17 )

 اين چنين نيست [که اين سبک مغزان درباره نيکان مي پندارند] بلکه پرونده نيکان در عليّين است (18)

تو چه مي داني عليّين چيست؟ ( 19 )

 قضا و سرنوشتي حتمي [براي نيکان] است. ( 20 )

 مقربان آن را مشاهده مي کنند. ( 21 )

 بي ترديد نيکان در نعمتي فراوانند ( 22 )

 بر تخت ها [ي آراسته و پرارزش تکيه زده و مناظر زيباي بهشت را با چشم سر و جمال محبوب را با چشم دل] مي نگرند. ( 23 )

 در چهره هايشان شادابي و طراوت نعمت را مي يابي. ( 24 )

 آنان را از باده ناب و طهوري که سربسته و مُهر و موم شده است، مي نوشانند. ( 25 )

 مُهر و مومش مشک است، و رقابت کنندگان و مسابقه گران بايد به سوي اين نعمت ها بر يکديگر پيشي گيرند، ( 26 )

 و [اين باده ناب مُهر و موم شده،] آميخته اي از «تسنيم» است ( 27 )

 [آن] چشمه اي که همواره مقربان از آن مي نوشند. ( 28 )

 بدکاران همواره [در دنيا از روي ريشخند و استهزا] به مؤمنان مي خنديدند ( 29 )

 و هنگامي که بر آنان مي گذشتند آنان را با اشاره چشم وابرو به مسخره مي گرفتند، ( 30 )

و چون به خانواده خود بازمي گشتند [به سبب تمسخر مؤمنان] خوشحال و شادمان باز مي گشتند، (31)

و هنگامي که مؤمنان را مي ديدند، مي گفتند: بي ترديد اينان گمراه اند؛ ( 32 )

 و حال آنکه کافران را بر مؤمنان نگهبان و مراقب نفرستاده بودند [که مراقب هدايت و گمراهي آنان باشند] . ( 33 )

 پس امروز همواره مؤمنان به کافران مي خندند. ( 34 )

بر تخت ها [ي آراسته و پرارزش تکيه زده] مي نگرند ( 35 )

 که آيا کافران را در برابر آنچه همواره انجام مي دادند کيفر داده اند؟ ( 36 )