به نام خداوند بخشنده مهربان

قسم به رسولاني که از پي هم (بر خير و سعادت خلق) فرستاده شدند. ( 1 )

 قسم به فرشتگاني که به سرعت تند باد (به انجام حکم حق) مي‌شتابند. ( 2 )

 قسم به آنان که (وحي حق و شرع الهي را در جهان) نيکو نشر مي‌دهند. ( 3 )

 و قسم به حق آنان که (به حکم خدا راه هدايت را از ضلالت ممتاز کرده و بين حق و باطل را بر خلق) کاملا جدا مي‌کنند. ( 4 )

 و قسم به آنان که ذکر (خدا و کتاب الهي) را (به انبياء) وحي مي‌کنند. ( 5 )

 تا عذر و حجت (نيکان) و بيم و تهديد (بدان) شود. ( 6 )

 (قسم به همه اينان) که آنچه (از ثواب و عقاب آخرت) به شما وعده دهند البته واقع خواهد شد. ( 7 )

 وقتي که ستارگان همه بي نور و محو شوند. ( 8 )

 و آن گاه که آسمان شکافته شود. ( 9 )

 و آن گاه که کوهها (چون خاک بر دم باد) پراکنده شوند. ( 10 )

 و آن گاه که به رسولان، وقت (گواهي بر امتان) را اعلام کنند. ( 11 )

 براي چه روزي وقت (وعده حق) معين شد؟ ( 12 )

 براي (روز قيامت) همان روزي که (بين حق و باطل و سعيد و شقي) جدايي افتد. ( 13 )

 و تو چگونه تواني عظمت و سختي آن روز جدايي را تصور کني؟ ( 14 )

 واي آن روز به حال آنان که (آيات خدا را) تکذيب کردند. ( 15 )

 آيا ما پيشينيان را (به کيفر کفر) هلاک نکرديم؟ ( 16 )

 از پي آنان آيندگان را (که منکران قرآن باشند) نيز هلاک مي‌کنيم. ( 17 )

 ما بدکاران عالم را همين گونه هلاک مي‌سازيم. ( 18 )

 واي آن روز به حال آنان که (آيات خدا را) تکذيب کردند. ( 19 )

 آيا ما شما آدميان را از آب نطفه بي قدر (بدين زيبايي) نيافريديم؟ ( 20 )

 و آن نطفه را (از صلب پدر) به قرارگاه استوار (رحم) منتقل ساختيم. ( 21 )

 تا مدتي معين و معلوم (در رحم بماند). ( 22 )

 و ما تقدير (مدت رحم و تعيين سرنوشت او تا ابد) کرديم که نيکو مقدّر (حکيمي) هستيم(23)

واي آن روز به حال آنان که (آيات خدا را) تکذيب کردند. ( 24 )

 آيا ما زمين را جامع (حوايج و کفايت بر مسکن و هر امر بشر) قرار نداديم؟ ( 25 )

 تا زندگان روي زمين تعيّش کنند و مردگان درونش پنهان شوند. ( 26 )

 و در آن کوههاي بلند برافراشتيم و (از ابر و باران) به شما آب زلال گوارا نوشانيديم. ( 27 )

 واي آن روز به حال آنان که (آيات خدا را) تکذيب کردند. ( 28 )

(خطاب رسد: اي منکران) شما امروز به سوي آن دوزخي که تکذيب مي‌کرديد برويد. ( 29 )

 برويد زير سايه دودهاي آتش دوزخ که از سه جانب (شما را) احاطه کند. ( 30 )

 نه بر سر شما سايه خواهد افکند و نه از شرار آتش هيچ نجاتتان خواهد داد. ( 31 )

 آن آتش هر شراري بيفکند شعله‌اش مانند قصري است. ( 32 )

 گويي آن شراره (در بزرگي و رنگ) به شتران زرد موي مانند است. ( 33 )

 واي آن روز به حال آنان که (آيات خدا را) تکذيب کردند. ( 34 )

 اين روزي است که (کافران بر نجات خود) سخني نتوانند گفت. ( 35 )

 و به آنها رخصت عذر خواهي نخواهند داد. ( 36 )

 واي آن روز به حال آنان که (آيات خدا را) تکذيب کردند. ( 37 )

 اين روز فصل (حکم و جدايي نيک و بد) است که شما را با همه در گذشتگان پيشين (به عرصه محشر) جمع گردانيده‌ايم. ( 38 )

 پس اگر فکر و حيلتي (بر نجات خود) توانيد بر من حيلت کنيد. ( 39 )

 واي آن روز به حال آنان که (آيات خدا را) تکذيب کردند. ( 40 )

(آن روز سخت) بندگان با تقوا و پرهيزگار در سايه درختان بهشت و طرف نهرهاي جاري متنعّمند. ( 41 )

 و از هر نوع ميوه مايل باشند فراوان فراهم است. ( 42 )

 بخوريد و بياشاميد که شما را گوارا باد به پاداش اعمال نيکي که در دنيا به جاي مي‌آورديد. ( 43 )

ما البته نيکوکاران عالم را چنين پاداش مي‌دهيم. ( 44 )

 واي آن روز به حال آنان که (آيات خدا را) تکذيب کردند. ( 45 )

 (اي کافران شما هم که ايمان به لذّات روحاني و تنعّم و نشاط ابدي آخرت نداريد پس به خوي حيوانيت) بخوريد و تمتّع بريد به عمر کوتاه دنيا که شما بسيار مردم بزهکاري هستيد(46)

واي آن روز به حال آنان که (آيات خدا را) تکذيب کردند. ( 47 )

 و هرگاه به آنها گفته شود که نماز و طاعت خدا را به جاي آريد اطاعت نکنند. ( 48 )

 واي آن روز به حال آنان که (آيات خدا را) تکذيب کردند. ( 49 )

 (اين کافران) پس از آيات خدا (که آن را تکذيب کردند) باز به کدامين حديث ايمان مي‌آورند؟ (50)