به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
سوگند به كوه طور، (۱)
و كتابى كه نوشته شده، (۲)
در صفحهاى گسترده، (۳)
و سوگند به «بیت المعمور»، (۴)
و سقف برافراشته، (۵)
و دریاى مملو و برافروخته، (۶)
كه عذاب پروردگارت واقع مىشود، (۷)
و چیزى از آن مانع نخواهد بود! (۸)
(این عذاب الهى) در آن روزى است كه آسمان به شدت به حركت درمىآید، (۹)
و كوهها از جا كنده و متحرك مىشوند! (۱۰)
واى در آن روز بر تكذیبكنندگان، (۱۱)
همانها كه در سخنان باطل به بازى مشغولند! (۱۲)
در آن روز كه آنها را بزور به سوى آتش دوزخ مىرانند! (۱۳)
(به آنها مىگویند:) این همان آتشى است كه آن را انكار مىكردید. (۱۴)
آیا این سحر است یا شما نمىبینید؟! (۱۵)
در آن وارد شوید و بسوزید; مىخواهید صبر كنید یا نكنید، براى شما یكسان است; چرا كه تنها به اعمالتان جزا داده مىشوید! (۱۶)
ولى پرهیزگاران در میان باغهاى بهشت و نعمتهاى فراوان جاى دارند، (۱۷)
و از آنچه پروردگارشان به آنها داده و آنان را از عذاب دوزخ نگاه داشته است شاد و مسرورند! (۱۸)
(به آنها گفته مىشود:) بخورید و بیاشامید گوارا; اینها در برابر اعمالى است كه انجام مىدادید! (۱۹)
این در حالى كه بر تختهاى صفكشیده در كنار هم تكیه مىزنند، و «حور العین» را به همسرى آنها درمىآوریم! (۲۰)
كسانى كه ایمان آوردند و فرزندانشان به پیروى از آنان ایمان اختیار كردند، فرزندانشان را (در بهشت) به آنان ملحق مىكنیم; و از (پاداش) عملشان چیزى نمىكاهیم; و هر كس در گرو اعمال خویش است! (۲۱)
و همواره از انواع میوهها و گوشتها -از هر نوع كه بخواهند- در اختیارشان مىگذاریم! (۲۲)
آنها در بهشت جامهاى پر از شراب طهور را كه نه بیهودهگویى در آن است و نه گناه، از یكدیگر مىگیرند! (۲۳)
و پیوسته بر گردشان نوجوانانى براى (خدمت) آنان گردش مىكنند كه همچون مرواریدهاى درون صدفند! (۲۴)
در این هنگام رو به یكدیگر كرده (از گذشته) سؤال مىنمایند; (۲۵)
مىگویند: «ما در میان خانواده خود ترسان بودیم (مبادا گناهان آنها دامن ما را بگیرد)! (۲۶)
اما خداوند بر ما منت نهاد و از عذابكشنده ما را حفظ كرد! (۲۷)
ما از پیش او را مىخواندیم (و مىپرستیدیم)، كه اوست نیكوكار و مهربان!» (۲۸)
پس تذكر ده، كه به لطف پروردگارت تو كاهن و مجنون نیستى! (۲۹)
بلكه آنها مىگویند: «او شاعرى است كه ما انتظار مرگش را مىكشیم!» (۳۰)
بگو: «انتظار بكشید كه من هم با (شما انتظار مىكشم شما انتظار مرگ مرا، و من انتظار نابودى شما را با عذاب الهى)!» (۳۱)
آیا عقلهایشان آنها را به این اعمال دستور مىدهد، یا قومى طغیانگرند؟ (۳۲)
یا مىگویند: «قرآن را به خدا افترا بسته»، ولى آنان ایمان ندارند. (۳۳)
اگر راست مىگویند سخنى همانند آن بیاورند! (۳۴)
یا آنها بى هیچ آفریده شدهاند، یا خود خالق خویشند؟! (۳۵)
آیا آنها آسمانها و زمین را آفریدهاند؟! بلكه آنها جویاى یقین نیستند! (۳۶)
آیا خزاین پروردگارت نزد آنهاست؟! یا بر همه چیز عالم سیطره دارند؟! (۳۷)
آیا نردبانى دارند (كه به آسمان بالا مىروند) و بوسیله آن اسرار وحى را مىشنوند؟! كسى كه از آنها این ادعا را دارد دلیل روشنى بیاورد! (۳۸)
آیا سهم خدا دختران است و سهم شما پسران (كه فرشتگان را دختران خدا مىنامید)؟! (۳۹)
آیا تو از آنها پاداشى مىطلبى كه در زیر بار گران آن قرار دارند؟! (۴۰)
آیا اسرار غیب نزد آنهاست و از روى آن مىنویسند؟! (۴۱)
آیا مىخواهند نقشه شیطانى براى تو بكشند؟! ولى بدانند خود كافران در دام این نقشهها گرفتار مىشوند! (۴۲)
یا معبودى غیر خداوند دارند (كه قول یارى به آنها داده)؟! منزه است خدا از آنچه همتاى او قرارمىدهند! (۴۳)
آنها (چنان لجوجند كه) اگر ببینند قطعه سنگى از آسمان (براى عذابشان) سقوط مىكند مىگویند: «این ابر متراكمى است!» (۴۴)
حال كه چنین است آنها را رها كن تا روز مرگ خود را ملاقات كنند; (۴۵)
روزى كه نقشههاى آنان سودى به حالشان نخواهد داشت و (از هیچ سو) یارى نمىشوند! (۴۶)
و براى ستمگران عذابى قبل از آن است (در همین جهان); ولى بیشترشان نمىدانند! (۴۷)
در راه ابلاغ حكم پروردگارت صبر و استقامت كن، چرا كه تو در حفاظت كامل ما قرار دارى! و هنگامى كه برمىخیزى پروردگارت را تسبیح و حمد گوى! (۴۸)
(همچنین) به هنگام شب او را تسبیح كن و به هنگام پشت كردن ستارگان (و طلوع صبح)! (۴۹)
