سوره غافر

حم (از اسرار خدا و رسول است).(1)

نزول این کتاب آسمانی (قرآن) از جانب خدای مقتدر داناست.(2)

خدایی که بخشنده گناه و پذیرنده توبه (بندگان با ایمان) و منتقم سخت (از مردم ظالم بی‌ایمان) و صاحب رحمت و نعمت است، جز او هیچ خدایی نیست، بازگشت همه به سوی اوست.(3)

و (بدان ای رسول که) در آیات خدا کسی به (انکار و) جدل جز مردم کافر برنخیزد پس تو از اینکه کافران بر شهر و دیارها مسلط و متصرّفند دل نبازی (که اگر به آنها مهلتی دادیم موقع انتقام خواهد رسید).(4)

(اگر امت تو را تکذیب کردند غم مدار که) پیش از اینان هم قوم نوح و طوایف بعد از نوح نیز (پیغمبران را) تکذیب کردند و هر امتی همّت گماشت که پیغمبر خود را دستگیر (و هلاک) گرداند و جدل و گفتار باطل به کار گرفت تا برهان حق را پایمال سازد، من هم آنها را (به کیفر کفر) گرفتم و چگونه عقوبت سخت کردم!(5)

و همین گونه وعده خدای تو بر (عقاب و کیفر) کافران (امتت) محقق و حتم است که آنها همه اهل دوزخ هستند.(6)

فرشتگانی که عرش (با عظمت الهی) را بر دوش گرفته و آنان که پیرامون عرشند به تسبیح و ستایش حق مشغولند، هم خود به خدا ایمان دارند و هم برای اهل ایمان از خدا آمرزش و مغفرت می‌طلبند که ای پروردگاری که علم و رحمت بی‌منتهایت همه اهل عالم را فرا گرفته است، گناه آنان که توبه کردند و راه (رضای) تو را پیمودند ببخش و آنان را از عذاب دوزخ محفوظ دار.(7)

اى پروردگار ما آنان را در بهشت‏هاى جاودانى كه به آنان و به شايستگان از پدران و همسران و فرزندانشان وعده داده‏اى در آور ؛ يقيناً تو تواناى شكست‏ناپذير و حكيمى ؛(8)

و آنان را از عقوبت‏ها نگه دار ، و هر كه را در آن روز از عقوبت‏ها نگه دارى بى‏ترديد او را مورد رحمت قرار داده‏اى ؛ و اين همان كاميابى بزرگ است .(9)

كافران را [پس از ورود به دوزخ] ندا مى‏دهند : مسلماً دشمنى و خشم خدا نسبت به شما از دشمنى و خشم خودتان درباره خودتان بيشتر است ؛ زيرا دعوت به ايمان مى‏شديد پس كفر مى‏ورزيديد .(10)

مى‏گويند : اى پروردگار ما دوبار ما را ميراندى و دوبار زنده كردى ، اكنون به گناهانمان معترفيم ، پس آيا راهى براى بيرون آمدن [از دوزخ] هست ؟(11)

اين [سختىِ عذاب] به سبب اين است كه چون خدا به يگانگى خوانده مى‏شد [يگانگى‏اش] را انكار مى‏كرديد ، و اگر براى او شريك و همتايى قرار داده مى‏شد ، باور مى‏كرديد ؛ پس [اكنون] داورى ، ويژه خداى والامرتبه و بزرگ است . (12)

 اوست كه نشانه‏هاى خود را به شما نشان مى‏دهد ، و از آسمان براى شما رزق مناسب نازل مى‏كند ؛ و فقط كسانى متذكّر مى‏شوند كه به سوى خدا باز مى‏گردند(13)

 پس خدا را در حالى كه ايمان و عبادت را [از هر گونه شركى] براى او خالص مى‏كنيد ، بپرستيد گرچه كافران [از روش شما] ناخشنود باشند .(14)

بالا برنده درجات و صاحب عرش است ، روح را [كه فرشته وحى است] به فرمانش به هر كس از بندگانش بخواهد القا مى‏كند تا مردم را از روز ملاقات [كه روز رستاخيز است] بيم دهد . (15)

 روزى كه همه آنان آشكار مى‏شوند ، [و] چيزى از آنان بر خدا پوشيده نمى‏ماند . [و ندا آيد :] امروز فرمانروايى ويژه كيست ؟ ويژه خداى يكتاى قهّار است (16)

امروز هر كس را در برابر آنچه انجام داده است ، پاداش مى‏دهند . امروز هيچ ستمى وجود ندارد ؛ يقيناً خدا در حسابرسى سريع است .(17)

و آنان را از روز نزديك بيم ده ، آن گاه كه [از شدت ترس] جان‏ها به گلوگاه رسد ، در حالى كه همه وجودشان پر از غم و اندوه است . براى ستمكاران هيچ دوست مهربانى و شفيعى كه شفاعتش پذيرفته شود ، وجود ندارد !(18) [

او] چشم‏هايى را كه به خيانت [به نامحرمان] نگاه مى‏كند و آنچه را سينه‏ها پنهان مى‏دارند مى‏داند .(19)

خدا به حق داورى مى‏كند ، و معبودانى را كه [مشركان] به جاى او مى‏پرستند [چون از هر جهت ناتوانند] هيچ گونه داورى نمى‏كنند ؛ يقيناً خدا شنوا و بيناست .(20)

آيا در زمين گردش نكردند تا با تأمل بنگرند كه سرانجام كسانى كه پيش از آنان بودند ، چگونه بود ؟ آنان از ايشان نيرومندتر بودند ، و در زمين آثارى پايدارتر [چون قلعه‏ها ، خانه‏هاى استوار و كاخ‏هاى بسيار محكم] داشتند ، پس خدا آنان را به كيفر گناهانشان [به عذاب] گرفت ، و در برابر خدا حمايت گرى نداشتند .(21)

اين [كيفر دردناك] براى اين بود كه پيامبرانشان همواره دلايل روشن براى آنان مى‏آوردند و آنان [از روى تكبّر و عناد] كفر مى‏ورزيدند ، خدا هم همه آنان را [به عذابى سخت] گرفت ؛ زيرا او توانا و سخت كيفر است ؛(22)

به راستى موسى را با معجزات خود و برهانى آشكار فرستاديم (23)

به سوى فرعون و هامان و قارون ، ولى [آنان] گفتند : جادوگرى بسيار دروغگوست ! (24)

 چون حق را از سوى ما براى آنان آورد ، گفتند : پسران كسانى را كه با موسى ايمان آورده‏اند بكشيد ، و زنانشان را [براى بيگارى و خدمت] زنده بگذاريد . ولى نقشه كافران جز در بيراهه و گمراهى نيست . (25)

فرعون گفت : مرا بگذاريد تا موسى را بكشم و او پروردگارش را [براى نجات خود] بخواند ، چون من مى‏ترسم دين شما را تغيير دهد ، يا در اين سرزمين فساد و تباهى به بار آورد (26)

 موسى گفت : من از هر متكبر سركشى كه به روز حساب ايمان ندارد به پروردگارم و پروردگار شما پناه مى‏برم .(27)

مرد مؤمنى از خاندان فرعون كه ايمانش را پنهان مى‏داشت ، گفت : آيا مردى را مى‏كشيد كه مى‏گويد : پروردگار من خداست ؟ و بى‏ترديد از سوى پروردگارتان براى شما دلايل روشنى آورده است ، و اگر دروغگو باشد دروغش به زيان خود اوست ، و اگر راستگو باشد برخى از عذاب‏هايى كه به شما وعده مى‏دهد به شما خواهد رسيد ؛ زيرا خدا كسى را كه اسراف‏كار و بسيار دروغگوست هدايت نمى‏كند .(28)

اى قوم من ! امروز فرمانروايى و حكومت براى شماست كه در اين سرزمين پيروز هستيد ، ولى اگر عذاب خدا به سوى ما آيد ، چه كسى ما را يارى خواهد داد ؟ فرعون گفت : من جز آنچه را [صواب] مى‏بينم [و به آن يقين دارم و آن انكار موسى و كشتن او و تقويت حكومت من است] به شما ارائه نمى‏كنم ، و شما را جز به راه راست هدايت نمى‏نمايم .(29)

آن مرد مؤمن گفت : اى قوم من ! بى‏ترديد من بر شما از روزى مانند روز [عذاب] گروه‏ها [يى كه پيامبران را تكذيب كردند] مى‏ترسم (30)

چون سرنوشت قوم نوح و عاد و ثمود و كسانى كه پس از آنان بودند ؛ و خدا ستمى بر بندگان نمى‏خواهد [اين بندگانند كه بر خود ستم روا مى‏دارند ]. (31)

 و اى قوم من ! بى‏ترديد من از روزى كه مردم يكديگر را [براى نجات خود از عذاب] ندا مى‏دهند بر شما مى‏ترسم ؛(32)

روزى كه [به علت شدت عذاب] پشت‏كنان از اين سو به آن سو فرار مى‏كنيد [ولى از هر سو كه مى‏رويد ، شما را باز مى‏گردانند و] شما را [در برابر عذاب خدا] هيچ نگه دارنده‏اى نيست ؛ و هر كه را خدا [به سبب كبر و عنادش] گمراه كند ، او را هيچ هدايت‏كننده‏اى نخواهد بود (33)

بى‏ترديد يوسف پيش از اين دلايل روشنى براى شما آورد ، ولى شما همواره نسبت به آنچه كه آورده بود در ترديد بوديد ، تا زمانى كه از دنيا رفت ، [پس از مرگ او] گفتيد : خدا هرگز بعد از او پيامبرى مبعوث نخواهد كرد ، اين‏گونه خدا هر اسراف‏كار ترديد كننده‏اى را گمراه مى‏كند . (34)

كسانى كه درباره آيات خدا بى‏آنكه دليلى براى آنان آمده باشد ، گفتگوى بى‏منطق مى‏كنند [اين عمل زشتشان] نزد خدا و نزد اهل ايمان مايه دشمنى بزرگ است ؛ اين‏گونه خدا بر دل هر گردنكش زورگويى ، مُهر [تيره‏بختى] مى‏نهد(35)

و فرعون گفت : اى هامان ! براى من بنايى بسيار بلند بساز شايد به وسايلى برسم ،(36)

وسايل [بالا رفتن به] آسمان‏ها تا از خداى موسى آگاه شوم [كه كيست و كجاست ؟ !] هر چند موسى را [در گفته‏هايش درباره خدا] دروغگو مى‏پندارم . و اين‏گونه براى فرعون زشتى كردارش آراسته شد و از راه خدا باز ماند ، و نقشه فرعون جز در خسران و نابودى نبود .(37)

آن مرد مؤمن گفت : اى قوم من ! از من پيروى كنيد تا شما را به راه راست هدايت كنم .(38)

اى قوم من ! اين زندگى دنيا فقط كالايى بى‏ارزش و زودگذر است ، و بى‏ترديد آخرت سراى پايدار است .(39)

هر كه بدى كند جز به مانند آن كيفر نيابد ، و از مردان يا زنان كسانى كه كار شايسته انجام دهند در حالى كه مؤمن باشند ،در بهشت درآيند و آنان را در آن رزق بى‏حسابْ دهند (40)

اى قوم من ! چرا من شما را به سوى رهايى [از خسران دنيا و آخرت] مى‏خوانم ، و شما مرا به آتش مى‏خوانيد ؟ !(41)

مرا مى‏خوانيد كه به خداى يگانه كافر شوم و بر پايه نادانى ، چيزى را شريك او قرار دهم ! و من شما را به تواناى شكست‏ناپذير و بسيار آمرزنده مى‏خوانم .(42)

يقينى است آنچه مرا به سويش مى‏خوانيد براى او در دنيا و آخرت حقّ ادعا [ى الوهيت و ربوبيت] نيست ، و مسلماً بازگشت ما به سوى خداست ، و قطعاً اسراف‏كاران اهل آتش‏اند .(43)

پس به زودى [درستىِ] آنچه را [كه امروز درباره عذاب اسراف‏كاران] مى‏گويم [و شما باور نمى‏كنيد] متوجّه خواهيد شد ، و من كارم را به خدا وامى‏گذارم ؛ زيرا خدا به بندگان بيناست .(44)

پس خدا او را از آسيب‏هاى آنچه بر ضد او نيرنگ مى‏زدند ، نگه داشت و عذاب سختى فرعونيان را احاطه كرد .(45) [

عذابشان] آتش است كه صبح و شام بر آن عرضه مى‏شوند ، و روزى كه قيامت برپا شود [ندا رسد :] فرعونيان را در سخت‏ترين عذاب در آوريد .(46) [

ياد كن] هنگامى كه در آتش با يكديگر نزاع و كشمكش مى‏كنند ، پس ضعيفان به مستكبران مى‏گويند : ما [در دنيا] پيرو شما بوديم ، آيا مى‏توانيد بخشى از اين آتش را از ما دفع كنيد ؟(47)

مستكبران مى‏گويند : هم اكنون همه ما در آتش هستيم ، بى‏ترديد خدا [به عدالت] ميان بندگان داورى كرده است .(48)

و آنان كه در آتش‏اند ، به نگهبانان دوزخ مى‏گويند : از پروردگارتان بخواهيد كه يك روز بخشى از عذاب را از ما سبك كند .(49)[

نگهبانان] مى‏گويند : آيا پيامبرانتان دلايلى روشن براى شما نياوردند ؟ مى‏گويند : چرا آوردند . مى‏گويند : پس [هر اندازه كه مى‏خواهيد خدا را] بخوانيد ، ولى درخواست كافران جز در بيراهه و گمراهى نيست .(50)

بى‏ترديد ما پيامبران خود و مؤمنان را در زندگى دنيا و روزى كه گواهان [براى گواهى دادن] به پا ايستند ، يارى مى‏كنيم .(51)

همان روزى كه عذرخواهى ستمكاران سودشان ندهد و براى آنان لعنت خدا و سراى دشوارى است .(52)

محققاً ما به موسى هدايت عطا كرديم و كتاب [تورات] را به بنى‏اسرائيل به ميراث داديم ؛(53)

كتابى كه [سراسر] براى خردمندان مايه هدايت و تذكر است .(54)

پس [چنان كه موسى بر آزار بنى اسرائيل شكيبايى ورزيد ، تو هم بر آزار دشمنان] شكيبا باش ، بى‏ترديد وعده خدا حق است ، و از ميان رفتن [توطئه‏ها و موانعى كه به وسيله دشمنان در راه پيشرفت دعوتت به اسلام براى تو ايجاد شده] ، از خدا بخواه ، و پروردگارت را شب و صبح همراه با ستايش تسبيح گوى .(55)

بى‏ترديد آنان كه درباره آيات خدا بى‏آنكه دليلى براى آنان آمده باشد ، گفتگوى بى‏منطق مى‏كنند و در سينه‏هايشان جز كبر و بزرگ‏نمايى نيست به آن [عزت و سلطنتى كه در آرزويش هستند] نمى‏رسند ؛ پس به خدا پناه ببر ؛ زيرا او شنوا و بيناست .(56)

همانا آفرينش آسمان‏ها و زمين از آفرينش انسان مهم‏تر است ، ولى بيشتر مردم [به حقايق] آگاهى ندارند .(57)

و بينا و نابينا ، يكسان نيستند و [نيز] آنان كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام داده‏اند با [مردم] بدكار برابر نمى‏باشند . اندكى متذكّر [اين حقايق] مى‏شويد . (58)

يقيناً قيامت آمدنى است ، هيچ ترديدى در آن نيست ، ولى بيشتر مردم [به سبب هواپرستى و غرور] ايمان نمى‏آورند .(59)

پروردگارتان گفت : مرا بخوانيد تا شما را اجابت كنم ، آنان كه از عبادت من تكبّر ورزند ، به زودى خوار و رسوا به دوزخ درآيند .(60)

خداست كه شب را براى شما پديد آورد تا در آن بياراميد ، و روز را روشن و مايه بينش قرار داد [تا در آن به كارهاى لازم بپردازيد] ؛ بى‏ترديد خدا نسبت به مردم داراى فزون‏بخشى است ، ولى بيشتر مردم سپاس گزارى نمى‏كنند .(61)

اين است خدا پروردگار شما كه آفريننده هر چيزى است ، هيچ معبودى جز او نيست ، پس چگونه [شما را از حق] بازمى‏گردانند؟(62)

اين‏گونه [كه شما منحرف مى‏شويد] آنان كه همواره آيات خدا را منكرند ، منحرف مى‏شوند .(63)

خداست كه زمين را براى شما جايگاه امن و آسايش آفريد ، و آسمان را بنايى [استوار] ساخت ، و شما را صورتگرى كرد و صورت‏هايتان را نيكو گردانيد ، و از چيزهاى پاكيزه [اى كه با طبيعت شما هماهنگ است] به شما روزى داد . اين است خدا پروردگار شما ، پربركت و سودمند است خدا پروردگار جهانيان .(64)

اوست زنده [بى‏زوال] ، هيچ معبودى جز او نيست ، پس او را در حالى كه ايمان و عبادت را براى او [از هر گونه شركى] خالص مى‏كنيد بپرستيد . همه ستايش‏ها ويژه خدا پروردگار جهانيان است .(65)

بگو : مرا نهى كرده‏اند از اينكه معبودانى كه شما به جاى خدا مى‏پرستيد بپرستم ؛ زيرا از جانب پروردگارم براى من دلايل روشن [بر حقّانيّت توحيد] آمده است و مأمورم كه فقط تسليم [فرمان‏ها و احكام] پروردگار جهانيان باشم . (66)

اوست كه شما را از خاك آفريد ، سپس از نطفه ، آن گاه از علقه ، سپس به صورت طفلى [از رحم مادران] بيرون مى‏آورد ، تا به كمال نيرومندى خود برسيد ، آن گاه سالخورده شويد ، و برخى از شما پيش از رسيدن به اين مراحل قبض روح مى‏شويد ، و [برخى زنده مى‏مانيد] تا به آن مدتى كه مقرّر است برسيد به خاطر اينكه [درباره حق] تعقّل كنيد .(67)

اوست كه زنده مى‏كند و مى‏ميراند ، و چون پديد آمدن چيزى را اراده كند ، فقط به آن مى‏گويد : باش . پس بى‏درنگ موجود مى‏شود .(68)

آيا به آنان كه درباره آيات خدا گفتگوى بى‏منطق مى‏كنند نظر نكردى كه چگونه آنان را [از حق به باطل] برمى‏گردانند ؟(69)

همانان كه قرآن و دينى را كه پيامبران خود را به آن فرستاديم انكار كردند ، پس به زودى [نتيجه انكار خود را] خواهند دانست ؛(70)

و آن زمانى است كه غل‏ها و زنجيرها [ى آتشين] در گردن‏هايشان باشد در حالى كه به وسيله آنها كشيده شوند ،(71)

در ميان آب جوشان ، سپس آنان را در آتش افروخته دوزخ مى‏سوزانند .(72)

آن گاه به آنان گويند : معبودانى كه [در الوهيت و ربوبيت] شريكان خدا مى‏گرفتيد كجايند ؟(73)

[همان معبودانى كه] به جاى خدا [مى‏پرستيديد] ، مى‏گويند : از نظر ما گم و ناپديد شدند ، بلكه ما پيش از اين چيزى را نمى‏پرستيديم . اين‏گونه خدا كافران را گمراه مى‏كند .(74)

اين [عذاب‏ها] براى آن است كه به ناحق در زمين مغرورانه سرمستى مى‏كرديد و به سبب آن است كه بر اثر تكبر به پايكوبى و خوشحالى مى‏پرداختيد .(75)

از درهاى دوزخ وارد شويد كه در آن جاو دانه‏ايد ؛ چه بد است اقامت‏گاه متكبران .(76)

نهايتاً [بر آزار اينان] شكيبا باش ، بى‏ترديد وعده خدا حق است . پس اگر بخشى از عذاب‏هايى را كه به آنان وعده مى‏دهيم به تو نشان دهيم ، يا تو را پيش از آن از دنيا ببريم [تفاوتى ندارد ، در هر صورت] آنان را به سوى ما بازمى‏گردانند [و كيفرشان را خواهند ديد] . (77)

قطعاً پيش از تو پيامبرانى فرستاديم ؛ سرگذشت گروهى از آنان را براى تو حكايت كرده‏ايم ، و سرگذشت برخى را بيان نكرده‏ايم . هيچ پيامبرى را نسزد كه جز به اذن خدا معجزه‏اى بياورد ؛ بنابراين هنگامى كه فرمان خدا [به عذاب دشمنان لجوج] برسد ، بر پايه حقّ داورى خواهد شد و آنجاست كه اهل باطل زيان خواهند كرد . (78)

خداست كه چهارپايان را براى شما پديد آورد تا بر بعضى از آنها سوار شويد ، و از [گوشت] بعضى از آنها بخوريد ؛(79)

و براى شما در آنها سودهايى است ، [آرى آنها را آفريد] تا با [سوار شدن بر آنها و حمل بار و بنه خود] به مقصدى كه در دل‏هاى شماست برسيد ، و بر آنها و بر كشتى‏ها حمل مى‏شويد .(80)

و همواره نشانه‏هاى [ربوبيت و قدرت] خود را به شما نشان مى‏دهد ، پس كدام يك از نشانه‏هاى خدا را انكار مى‏كنيد ؟ !(81)

آيا در زمين گردش نكردند تا با تأمل نظر كنند كه سرانجام كسانى كه پيش از آنان بودند [و سركشى و تكبّر مى‏كردند] چگونه شد ؟ همانان كه نفراتشان از اينان بيشتر و از ايشان نيرومندتر بودند ، و در زمين آثارى پايدارتر [چون قلعه‏ها و خانه‏هاى استوار و كاخ‏هاى بسيار محكم] داشتند ، ولى نفرات و قدرت و آثارى كه همواره به دست مى‏آوردند [چيزى از عذاب خدا را] از آنان دفع نكرد .(82)

هنگامى كه پيامبرانشان دلايلى روشن براى آنان آوردند ، به اندك دانشى كه نزد خود داشتند خوشحال بودند [و غير آن را چيزى به حساب نمى‏آوردند] ولى عذابى كه همواره آن را به مسخره مى‏گرفتند ، آنان را احاطه كرد .(83)

هنگامى كه عذاب سخت ما را ديدند گفتند : بى‏ترديد به خدا ايمان آورديم و به معبودانى كه با او شريك قرار مى‏داديم ، كافريم .(84)

ولى زمانى كه عذاب سخت ما را ديدند ، ايمانشان سودى به آنان نداد . سنت خداست كه از ديرباز نسبت به بندگانش جارى شده است [كه ايمانشان را پس از ديدن عذاب نمى‏پذيرد] و آنجاست كه كافران زيانكار شدند . (85)


این وب سای بخشی از پورتال اینترنتی انهار میباشد. جهت استفاده از سایر امکانات این پورتال میتوانید از لینک های زیر استفاده نمائید:
انهار بانک احادیث انهار توضیح المسائل مراجع استفتائات مراجع رساله آموزشی مراجع درباره انهار زندگینامه تالیفات عربی تالیفات فارسی گالری تصاویر تماس با ما جمادی الثانی رجب شعبان رمضان شوال ذی القعده ذی الحجة محرم صفر ربیع الثانی ربیع الاول جمادی الاول نماز بعثت محرم اعتکاف مولود کعبه ماه مبارک رمضان امام سجاد علیه السلام امام حسن علیه السلام حضرت علی اکبر علیه السلام میلاد امام حسین علیه السلام میلاد حضرت مهدی علیه السلام حضرت ابالفضل العباس علیه السلام ولادت حضرت معصومه سلام الله علیها پاسخ به احکام شرعی مشاوره از طریق اینترنت استخاره از طریق اینترنت تماس با ما قرآن (متن، ترجمه،فضیلت، تلاوت) مفاتیح الجنان کتابخانه الکترونیکی گنجینه صوتی پیوندها طراحی سایت هاستینگ ایران، ویندوز و لینوکس