به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
كافران از اهل كتاب و مشركان (مىگفتند:) دست از آیین خود برنمىدارند تا دلیل روشنى براى آنها بیاید، (۱)
پیامبرى از سوى خدا (بیاید) كه صحیفههاى پاكى را (بر آنها) بخواند، (۲)
و در آن نوشتههاى صحیح و پرارزشى باشد! (ولى هنگامى كه آمد ایمان نیاوردند، مانند اهل كتاب). (۳)
اهل كتاب (نیز در دین خدا) اختلاف نكردند مگر بعد از آنكه دلیل روشن براى آنان آمد! (۴)
و به آنها دستورى داده نشده بود جز اینكه خدا را بپرستند در حالى كه دین خود را براى او خالص كنند و از شرك به توحید بازگردند، نماز را برپا دارند و زكات را بپردازند; و این است آیین مستقیم و پایدار! (۵)
كافران از اهل كتاب و مشركان در آتش دوزخند، جاودانه در آن مىمانند; آنها بدترین مخلوقاتند! (۶)
(اما) كسانى كه ایمان آوردند و اعمال صالح انجام دادند، بهترین مخلوقات (خدا)یند! (۷)
پاداش آنها نزد پروردگارشان باغهاى بهشت جاویدان است كه نهرها از زیر درختانش جارى است; همیشه در آن مىمانند! (هم) خدا از آنها خشنود است و (هم) آنها از خدا خشنودند; و این (مقام والا) براى كسى است كه از پروردگارش بترسد! (۸)
