به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی

نام پروردگار برتر و بلند مرتبه ات را [از هرچه رنگ شرک خفي و جلي دارد] منزّه و پاک بدار.(1)

آنکه آفريد، پس درست و نيکو گردانيد. ( 2 )

 و آنکه اندازه قرار داد و هدايت کرد، ( 3 )

 و آنکه چراگاه را رويانيد، ( 4 )

 و آن را خاشاکي سياه گردانيد، ( 5 )

 به زودي قرآن را بر تو مي خوانيم، پس هرگز فراموش نخواهي کرد، ( 6 )

 جز آنچه را خدا بخواهد، که او آشکار و آنچه را پنهان است، مي داند. ( 7 )

 و تو را براي آسان ترين راه [که شريعت سمحه و سهله است] آماده مي کنيم. ( 8 )

 پس [مردم را] اندرز ده، اگر اندرز سودمند افتد. ( 9 )

 کسي که از خدا مي ترسد، به زودي متذکّر مي شود. ( 10 )

 و کسي که از همه بدبخت تر است از آن کناره مي گيرد. ( 11 )

 همان کسي که در آتش بزرگ تر در مي آيد. ( 12 )

 آن گاه در آنجا نه مي ميرد و نه به خوشي زندگي مي کند. ( 13 )

 بي ترديد کسي که خود را [از زشتي هاي باطن و ظاهر] پاک کرد، رستگار شد. ( 14 )

 و نام پروردگارش را ياد کرد، پس نماز خواند. ( 15 )

 [ولي شما منکران لجوج به سوي راه رستگاري نمي رويد] بلکه زندگي دنيا را [بر آن] ترجيح مي دهيد. ( 16 )

 در حالي که آخرت بهتر و پايدارتر است. ( 17 )

 همانا اين [حقايق] در کتاب هاي آسماني پيشين هست. ( 18 )

 [در] کتاب هاي ابراهيم وموسي. ( 19 )