به نام خداوند رحمتگر مهربان
آنگاه كه آسمان زهم بشكافد«1»
و آنگاه كه اختران پراكنده شوند«2»
و آنگاه كه درياها از جا بركنده گردند«3»
و آنگاه كه گورها زير و زبر شوند«4»
هر نفسى آنچه را پيش فرستاده و بازپس گذاشته بداند«5»
اى انسان چه چيز تو را در باره پروردگار بزرگوارت مغرور ساخته«6»
همان كس كه تو را آفريد و [اندام] تو را درست كرد و [آنگاه] تو را سامان بخشيد«7»
و به هر صورتى كه خواست تو را تركيب كرد«8»
با اين همه شما منكر [روز] جزاييد«9»
و قطعا بر شما نگهبانانى [گماشته شده]اند«10»
[فرشتگان] بزرگوارى كه نويسندگان [اعمال شما] هستند«11»
آنچه را مىكنيد مىدانند«12»
قطعا نيكان به بهشت اندرند«13»
و بىشك بدكاران در دوزخند«14»
روز جزا در آنجا درآيند«15»
و از آن [عذاب] دور نخواهند بود«16»
و تو چه دانى كه چيست روز جزا«17»
باز چه دانى كه چيست روز جزا«18»
روزى كه كسى براى كسى هيچ اختيارى ندارد و در آن روز فرمان از آن خداست«19»
