به نام خداوند بخشنده مهربان

قسم به فرشتگاني که (جان کافران را) به سختي بگيرند. ( 1 )

 قسم به فرشتگاني که (جان اهل ايمان را) به آسايش و نشاط ببرند. ( 2 )

 و قسم به فرشتگاني که با کمال سرعت (فرمان حق را) انجام دهند. ( 3 )

 قسم به فرشتگاني که (درنظم عالم) بر هم سبقت گيرند. ( 4 )

 قسم به فرشتگاني که (به فرمان حق) به تدبير نظام خلق مي‌کوشند (که قيامتي و حشري خواهد آمد). ( 5 )

 روزي که آن لرزاننده (يعني نفخه صور الهي، جهان را) بلرزاند. ( 6 )

 و لرزاننده ديگر (يعني نفخه صور ديگر) از پي آن در آيد. ( 7 )

 در آن روز سخت دلهاي برخي مضطرب و هراسان شود. ( 8 )

 که (از ترس) چشمها به زير افکنند. ( 9 )

 (مردم غافل دنيا) گويند: آيا ما پس از مرگ باز زندگاني ديگري خواهيم يافت؟ ( 10 )

 چگونه چون مرديم و استخوان ما پوسيد زنده خواهيم شد؟ ( 11 )

و گويند: در اين صورت که ديگر بار زنده شويم بسي زيانکار خواهيم بود. ( 12 )

 جز يک صداي مهيب (که در صور اسرافيل کنند) نشنوند. ( 13 )

 و ناگاه همه از خاک بر شوند و به صحراي قيامت رهسپار گردند. ( 14 )

 آيا خبر موسي عمران به تو رسيده؟ ( 15 )

آن گاه که خدايش او را در وادي مقدس طوي (قرب طور) ندا کرد. ( 16 )

 که به سوي فرعون برو که او سخت به راه طغيان رفته است. ( 17 )

 پس بگو: ميل داري که (از پليدي خود پرستي و شرک) پاک و پاکيزه شوي؟ ( 18 )

 و تو را به راه خدا هدايت کنم تا بترسي (و به درگاه عظمت و قدرت او خاشع و فروتن شوي) . ( 19 )

 پس آن آيت و معجزه بزرگتر را به او نمود. ( 20 )

 فرعون تکذيب و نافرماني کرد. ( 21 )

 از آن پس (که معجزه موسي ديد) باز روي از حق بگردانيد و (براي دفع موسي) به جهد و کوشش برخاست. ( 22 )

 پس (با رجال بزرگ دربار خود) انجمن کرد و ندا داد. ( 23 )

 و گفت: منم خداي بزرگ شما. ( 24 )

 خدا هم او را به عقاب دنيا و آخرت گرفتار کرد. ( 25 )

 تا به هلاکت او اهل ترس از خدا عبرت گيرند. ( 26 )

 آيا بناي شما آدميان استوارتر است يا بناي آسمان بلند که خدا آفريد؟ ( 27 )

 که سقفي بس بلند و محکم بنيان در کمال زيبايي استوار ساخت. ( 28 )

 و شامش را تيره و روزش را روشن گردانيد. ( 29 )

 و زمين را پس از آن بگسترانيد. ( 30 )

 و از آن آب و گياه پديد آورد. ( 31 )

و کوهها را بر روي آن استوار ساخت. ( 32 )

 تا (از آن آب و گياه که از بيابان و کوه بر انگيزد) قوت شما و چهارپايانتان بر آيد. ( 33 )

 پس چون آن واقعه بزرگ (و حادثه عظيم قيامت) پديد آيد. ( 34 )

 در آن روز آدمي هر چه کرده به ياد آرد. ( 35 )

 و دوزخ براي بينندگان آشکار شود. ( 36 )

 پس هر کس (از حکم شرع خدا) سرکش و طاغي شد. ( 37 )

 و زندگي دنيا را برگزيد. ( 38 )

 دوزخ جايگاه اوست. ( 39 )

 و هر کس از حضور در پيشگاه عزّ ربوبيت بترسيد و از هواي نفس دوري جست. ( 40 )

 همانا بهشت منزلگاه اوست. ( 41 )

 از تو سوال کنند که قيامت کي بر پا شود؟ ( 42 )

 تو را چه کار است ديگر که از آن به ياد آري؟ (بسيار ياد آور شدي و منکران از تو نپذيرفتند) (43)

 کار آن ساعت به خداي تو منتهي شود. ( 44 )

 تو را جز اين نباشد که اهل ايمان را هر کس از ياد آن روز هراسان مي‌شود به اهوال آن روز آگاه سازي. ( 45 )

 چون آن روز را مردم ببينند گويي همه عمر دنيا شامگاهي يا چاشتگاهي بيش نبوده است. (46)


این وب سای بخشی از پورتال اینترنتی انهار میباشد. جهت استفاده از سایر امکانات این پورتال میتوانید از لینک های زیر استفاده نمائید:
انهار بانک احادیث انهار توضیح المسائل مراجع استفتائات مراجع رساله آموزشی مراجع درباره انهار زندگینامه تالیفات عربی تالیفات فارسی گالری تصاویر تماس با ما جمادی الثانی رجب شعبان رمضان شوال ذی القعده ذی الحجة محرم صفر ربیع الثانی ربیع الاول جمادی الاول نماز بعثت محرم اعتکاف مولود کعبه ماه مبارک رمضان امام سجاد علیه السلام امام حسن علیه السلام حضرت علی اکبر علیه السلام میلاد امام حسین علیه السلام میلاد حضرت مهدی علیه السلام حضرت ابالفضل العباس علیه السلام ولادت حضرت معصومه سلام الله علیها پاسخ به احکام شرعی مشاوره از طریق اینترنت استخاره از طریق اینترنت تماس با ما قرآن (متن، ترجمه،فضیلت، تلاوت) مفاتیح الجنان کتابخانه الکترونیکی گنجینه صوتی پیوندها طراحی سایت هاستینگ ایران، ویندوز و لینوکس