به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
بگو: به من وحى شده است كه جمعى از جن به سخنانم گوش فرادادهاند، سپس گفتهاند: «ما قرآن عجیبى شنیدهایم... (۱)
كه به راه راست هدایت مىكند، پس ما به آن ایمان آوردهایم و هرگز كسى را شریك پروردگارمان قرارنمىدهیم! (۲)
و اینكه بلند است مقام باعظمت پروردگار ما، و او هرگز براى خود همسر و فرزندى انتخاب نكرده است! (۳)
و اینكه سفیه ما (ابلیس) درباره خداوند سخنان ناروا مىگفت! (۴)
و اینكه ما گمان مىكردیم كه انس و جن هرگز بر خدا دروغ نمىبندند! (۵)
و اینكه مردانى از بشر به مردانى از جن پناه مىبردند، و آنها سبب افزایش گمراهى و طغیانشان مىشدند! (۶)
و اینكه آنها گمان كردند -همانگونه كه شما گمان مىكردید- كه خداوند هرگز كسى را (به نبوت )مبعوث نمىكند! (۷)
و اینكه ما آسمان را جستجو كردیم و همه را پر از محافظان قوى و تیرهاى شهاب یافتیم! (۸)
و اینكه ما پیش از این به استراق سمع در آسمانها مىنشستیم; اما اكنون هر كس بخواهد استراق سمع كند، شهابى را در كمین خود مىیابد! (۹)
و اینكه (با این اوضاع) ما نمىدانیم آیا اراده شرى درباره اهل زمین شده یا پروردگارشان خواسته است آنان را هدایت كند؟! (۱۰)
و اینكه در میان ما، افرادى صالح و افرادى غیر صالحند; و ما گروههاى متفاوتى هستیم! (۱۱)
و اینكه ما یقین داریم هرگز نمىتوانیم بر اراده خداوند در زمین غالب شویم و نمىتوانیم از (پنجه قدرت) او بگریزیم! (۱۲)
و اینكه ما هنگامى كه هدایت قرآن را شنیدیم به آن ایمان آوردیم; و هر كس به پروردگارش ایمان بیاورد، نه از نقصان مىترسد و نه از ظلم! (۱۳)
و اینكه گروهى از ما مسلمان و گروهى ظالمند; هر كس اسلام را اختیار كند راه راست را برگزیده است، (۱۴)
و اما ظالمان آتشگیره و هیزم دوزخند! (۱۵)
و اینكه اگر آنها ( جن و انس) در راه (ایمان) استقامت ورزند، با آب فراوان سیرابشان مىكنیم! (۱۶)
هدف این است كه ما آنها را با این نعمت فراوان بیازماییم; و هر كس از یاد پروردگارش روى گرداند، او را به عذاب شدید و فزایندهاى گرفتار مىسازد! (۱۷)
و اینكه مساجد از آن خداست، پس هیچ كس را با خدا نخوانید! (۱۸)
و اینكه هنگامى كه بنده خدا ( محمد (ص)) به عبادت برمىخاست و او را مىخواند، گروهى پیرامون او بشدت ازدحام مىكردند!» (۱۹)
بگو: «من تنها پروردگارم را مىخوانم و هیچ كس را شریك او قرار نمىدهم!» (۲۰)
بگو: «من مالك زیان و هدایتى براى شما نیستم!» (۲۱)
بگو: «(اگر من نیز بر خلاف فرمانش رفتار كنم) هیچ كس مرا در برابر او حمایت نمىكند و پناهگاهى جز او نمىیابم; (۲۲)
تنها وظیفه من ابلاغ از سوى خدا و رساندن رسالات اوست; و هر كس نافرمانى خدا و رسولش كند، آتش دوزخ از آن اوست و جاودانه در آن مىمانند! (۲۳)
(این كار شكنى كفار همچنان ادامه مىیابد) تا آنچه را به آنها وعده داده شده ببینند; آنگاه مىدانند چه كسى یاورش ضعیفتر و جمعیتش كمتر است! (۲۴)
بگو: «من نمىدانم آنچه به شما وعده داده شده نزدیك است یا پروردگارم زمانى براى آن قرارمىدهد؟! (۲۵)
داناى غیب اوست و هیچ كس را بر اسرار غیبش آگاه نمىسازد، (۲۶)
مگر رسولانى كه آنان را برگزیده و مراقبینى از پیش رو و پشت سر براى آنها قرار مىدهد... (۲۷)
تا بداند پیامبرانش رسالتهاى پروردگارشان را ابلاغ كردهاند; و او به آنچه نزد آنهاست احاطه دارد و همه چیز را احصار كرده است!» (۲۸)
