به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

هنگامى كه منافقان نزد تو آیند مى‏گویند: «ما شهادت مى‏دهیم كه یقینا تو رسول خدایى! س‏ذللّه خداوند مى‏داند كه تو رسول او هستى، ولى خداوند شهادت مى‏دهد كه منافقان دروغگو هستند (و به گفته خود ایمان ندارند). (۱)

آنها سوگندهایشان را سپر ساخته‏اند تا مردم را از راه خدا باز دارند، و كارهاى بسیار بدى انجام مى‏دهند! (۲)

این بخاطر آن است كه نخست ایمان آوردند سپس كافر شدند; از این رو بر دلهاى آنان مهر نهاده شده، و حقیقت را درك نمى‏كنند! (۳)

هنگامى كه آنها را مى‏بینى، جسم و قیافه آنان تو را در شگفتى فرو مى‏برد; و اگر سخن بگویند، به سخنانشان گوش فرا مى‏دهى; اما گویى چوبهاى خشكى هستند كه به دیوار تكیه داده شده‏اند! هر فریادى از هر جا بلند شود بر ضد خود مى‏پندارند; آنها دشمنان واقعى تو هستند، پس از آنان بر حذر باش! خداوند آنها را بكشد، چگونه از حق منحرف مى‏شوند؟! (۴)

هنگامى كه به آنان گفته شود: «بیایید تا رسول خدا براى شما استغفار كند!»، سرهاى خود را (از روى استهزا و كبر و غرور) تكان مى‏دهند; و آنها را مى‏بینى كه از سخنان تو اعراض كرده و تكبر مى‏ورزند! (۵)

براى آنها تفاوت نمى‏كند، خواه استغفار برایشان كنى یا نكنى، هرگز خداوند آنان را نمى‏بخشد; زیرا خداوند قوم فاسق را هدایت نمى‏كند! (۶)

آنها كسانى هستند كه مى‏گویند: «به افرادى كه نزد رسول خدا هستند انفاق نكنید تا پراكنده شوند!» (غافل از اینكه) خزاین آسمانها و زمین از آن خداست، ولى منافقان نمى‏فهمند! (۷)

آنها مى‏گویند: «اگر به مدینه بازگردیم، عزیزان ذلیلان را بیرون مى‏كنند!» در حالى كه عزت مخصوص خدا و رسول او و مؤمنان است; ولى منافقان نمى‏دانند! (۸)

اى كسانى كه ایمان آورده‏اید! اموال و فرزندانتان شما را از یاد خدا غافل نكند! و كسانى كه چنین كنند، زیانكارانند! (۹)

از آنچه به شما روزى داده‏ایم انفاق كنید، پیش از آنكه مرگ یكى از شما فرا رسد و بگوید: س‏خ‏للّهپروردگارا! چرا (مرگ) مرا مدت كمى به تاخیر نینداختى تا (در راه خدا) صدقه دهم و از صالحان باشم؟!» (۱۰)

خداوند هرگز مرگ كسى را هنگامى كه اجلش فرا رسد به تاخیر نمى‏اندازد، و خداوند به آنچه انجام مى‏دهید آگاه است. (۱۱)